نسبیت زمان

[ویکی فقه] وَ إنَّ یوماً عِندَ رَبِّکَ کَاَلْفِ سَنَةٍ مِمّا تَعُدّونَ.   و یک روز نزد پروردگارت، همانند هزار سال از سال هایی است که شما می شمرید. گذر زمان امری مطلق و ثابت نیست، بلکه سرعت یا کندی آن در شرایط گوناگون متفاوت است.
(All motion is relative هر حرکتی نسبی است، )
گذر زمان امری مطلق و ثابت نیست، بلکه سرعت یا کندی آن در شرایط گوناگون متفاوت است.
(یادآور می شود که نظریه ی نسبیت حرکت ، با نسبی بودن فهم از متون ارتباطی ندارد).

نسبیت در عالم ماده
هنگامی که می گوییم اتومبیلی با سرعت ۱۸۰ کیلومتر در یک جاده حرکت می کند، در حقیقت، مقدار حرکت را نسبت به اشیا و اشخاص ساکن سنجیده ایم و گرنه همین اتومبیل ، نسبت به اتومبیل دیگر که با سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت می کند، تنها ۸۰ کیلومتر سرعت دارد.
هم چنین سرعت آن نسبت به اتومبیل سومی که سرعتش ۱۸۰ کیلومتر در ساعت است، صفر خواهد بود.
حال اگر سرعت آن را نسبت به هواپیمایی بسنجیم که ۸۰۰ کیلومتر در ساعت حرکت می کند، سرعت آن برابر منهای ۶۲۰ کیلومتر در ساعت خواهد بود.
این مقایسه ها و نسبت سنجی ها در قلمرو جهان مادّی و طبیعی است.

نسبیت در مجردات
همین مقایسه را می توان عیناً نسبت به جهان غیرمادّی و مجرّد نیز منظور داشت.
آیا زمان در جهان مادّی و غیرمادّی به طور یکسان جریان دارد؟ آیا اصولاً در جهان غیرمادّی، زمان جریان دارد؟ به بیان دیگر، رابطه زمانی میان جهان مادّی و جهان مجرّد (مثلاً عالَم برزخ) چگونه است؟

نسبیت زمان در قرآن
...