نجاست سگ

[ویکی شیعه] نجاست سگ به معنای نجس بودن سگ و همه اجزای آن حتی اجزای بی روح مانند مو و پنجه است. سگ از نجاسات ده گانه، و عین نجاست است که با هیچ یک از مطهرات، پاک نمی شود. همچنین خرید و فروش آن، به جز سگ شکاری و سگ نگهبان حرام است. استفاده از پوست آن برای خوردن و آشامیدن و کارهایی که به طهارت نیاز دارد جایز نیست. ظرفی را که با زبان سگ تماس داشته باید خاک مال کرد. نگه داشتن سگ در منزل کراهت دارد. حکم نجاست سگ شامل سگ آبی نمی شود.
نجس به معنای ناپاک، آلوده و غیر طاهر است. در اصطلاح فقهی نجس به چیزی گفته می شود که پاک نباشد و برای مسلمان واجب است که از آن دوری کند، مخصوصا برای انجام برخی از اعمال که در انجام آن ها طهارت شرط است.
سگ حیوانی چهارپا از پستانداران گوشت خوار است. نجاست سگ یعنی اینکه که بدن سگ و همه اجزائش حتی اجزائی که در آنها روح وجود ندارد مانند مو، پنجه، ناخن و تمام رطوبت های آن، نجس است. سگ عین نجاست است، از این رو امکان پاک شدنش وجود ندارد و با هیچ کدام از مطهرات نمی توان آن را پاک کند. اگر چیزی بدن سگ را لمس کند در صورتی که رطوبتی از بدن سگ به آن چیز منتقل شود، آن چیز نجس می شود.