مطهرات

[ویکی فقه] مطهرات جمع مطهر به معنای پاک کننده می باشد و از ریشه طهر و طهارت گرفته شده است. طهارت در لغت یعنی نظافت، پاکی، تمیزی؛ و در اصطلاح یکی از احکام وضعی شرعی به شمار می رود که بر تمام اشیاء به جز اشیای ناپاک حمل می شود. طبیعی است یک چیز به شرطی می تواند پاک کننده باشد که خود پاک باشد.
مطهرات، دوازده مورد می باشد:
← آب
۱. ↑ الشهید الاول (محمدبن جمال الدین مکی العاملی): الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه، بیروت، لبنان، دارالحیاء التراث الاسلامی، بی وفا، الجزء الاول، ص ۶۸ – ۶۵.۲. ↑ الطباطبائی الیزدی، سید محمد کاظم؛ العروة الوثقی، تهران، المکتبه العلمیه الاسلامیه، بی تا المجلد الاول، ص ۱۰۷. ۳. ↑ الموسوی الخمینی، سید روح الله (امام خمینی)؛ تحریر الوسیله، خم، موسسه النشر الاسلامی، ۱۴۲۰ هـ.ق، ج ۱ و ۲، ص ۱۱۹ – ۱۱۳.
منبع
سایت پژوهه
...

[ویکی شیعه] مُطَهِّرات به معنای پاک کننده ها، اصطلاحی است فقهی برای امور یازده گانه ای که باعث پاک شدن نجس می شوند.
آب، زمین، آفتاب، به همراه هشت مورد دیگر از مهم ترین مطهرات هستند. طهارت از نجاست جزو شرایط صحیح بودن برخی از عبادات مثل نماز و طواف است، خوردن چیزهای نجس نیز حرام است.
طهارت، پاک کردن درون و برون، از آلودگی ها و خبائث است و از آن در دو علم فقه و اخلاق بحث می شود. طهارت فقهی دو نوع است: طهارت ظاهر از نجاسات که توسط مُطهّرات حاصل می شود و طهارت باطن، با وضو، غسل یا تیمم انجام می شود.

[ویکی اهل البیت] به چیزهایی که آلودگی ها را پاک می کند، «مطهّرات» می گویند.
ده چیز، با شرایط خاصی که هر یک دارد، شیئ متنجس (نجس شده) را پاک می کند

مُطهِّرات
چیزهایی که نجاست را پاک می کند، ازقبیل آب، زمین، آفتاب، استحاله، انقلاب، انتقال، اسلام، تبعیت، برطرف شدن عین نجاست، استبراء، غایب شدن مسلمان و خارج شدن خون متعارف از ذبیحه یا قربانی.