نت پدال ( انگلیسی: Pedal point ) ، نقطهٔ پدال، پدال ارگ یا پدال، یک نُتِ پوششی پایدار است. «پدال» به طور معمول در نت باس قرار می گیرد که در آن به عنوان یک نت خارج از هارمونی ( ناسازگار ) نسبت به بخش های دیگر به گوش می رسد.
یک «نقطهٔ پدال» گاهی اوقات به عنوان نت های زینت عمل می کند، و آن را در کنار مجموعه ای از نت های سیستمِ تعلیق، تاخیر و گذر قرار می دهد. با این حال، نقطهٔ پدال بین «نت های زینت» منحصر به فرد است، به این دلیل که با مطبوعیت شروع می شود و تا زمانی که هارمونی حفظ شود یا تکرار شود، همراه با آکوردهای غریبه ( نه نت های زینت ) و «نامطبوع» ادامه دارد و در پایان به مطبوعیت بر می گردد. [ ۲]
نقاط پدال «اثری تونالیته ای دارد و هارمونی را به ریشهٔ خود بازمی گرداند». [ ۲] هنگامی که یک نقطهٔ پدال در صدایی غیر از «باس» رخ می دهد، معمولاً به عنوان یک نقطهٔ پدالِ وارونه تلقی می شود ( ر. ک. به معکوس ) . [ ۳] نقاط پدال معمولاً بر روی نت های پایه ( تونیک ) یا پنجم ( نمایان ) گام قرار می گیرند. در هارمونی اصلی، نت پدال به عنوان یکی از نت های آکورد در نظر گرفته می شود و پس از همراهی با «نت های زینت» و هارمونی های نامطبوع، دوباره به عنوان یکی از نت های خوشایند با آکورد «حل» می شود. یک نقطه پدال ممکن است ناپیوستگی مطابق با همه هارمونی های موجود در طول مدت زمان خود داشته باشد، تقریباً شبیه به یک «نت اضافه» از یک صدای غیر آکورد است، یا نقاط پدال ممکن است به عنوان یک نت مرکزی در موسیقی آتونال عمل کند.
یک «پدال دوبل»، دو نت پدال است که به طور همزمان اجرا می شوند. «پدالِ معکوس» نیز یک نت پدال است که در باس قرار نمی گیرد ( و اغلب بالاترین قسمت آن است ) موتزارت تعداد پدال های معکوس را در آثار خود به ویژه در قسمت های تکنوازی کنسرتوهایش گنجانید. «پدال میانی» نیز شبیه به پدال معکوس است، به جز اینکه در ردیف میانیِ بین باس و صداهای بالا اجرا می شود.
نت های مکررِ پدالی ( زمینه نوا ) نیز از نظر درجه یا کیفیت، با نت پدالِ کشیده متفاوت است. نت های مکررِ پدالی ممکن در یک لحظه و غریبه با آکورد رخ دهد و کوتاه باشد ولی پدال کشیده، طولانی تر است و این امر تفاوت و کاربرد آنها را نشان می دهد.
این اصطلاح از ساز ارگ به دلیل توانایی آن در حفظ نت به طور نامحدود و تمایل به اجرای چنین نت هایی بر روی صفحهٔ کلیدِ پدال، توسط یک عضو دیگرِ بدن کمک گرفته شده است. صفحه کلیدِ پدال روی یک یا دو پا همزمان یا جدا اجرا می شود. به این ترتیب، نوازنده می تواند یک نتِ پدال را برای مدت طولانی نگه دارد، در حالی که با دو دست خود، موسیقی را در ارتفاع صوتی بالاتر، در صفحه کلیدهایی که با دست نواخته می شوند، اجرا کند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفیک «نقطهٔ پدال» گاهی اوقات به عنوان نت های زینت عمل می کند، و آن را در کنار مجموعه ای از نت های سیستمِ تعلیق، تاخیر و گذر قرار می دهد. با این حال، نقطهٔ پدال بین «نت های زینت» منحصر به فرد است، به این دلیل که با مطبوعیت شروع می شود و تا زمانی که هارمونی حفظ شود یا تکرار شود، همراه با آکوردهای غریبه ( نه نت های زینت ) و «نامطبوع» ادامه دارد و در پایان به مطبوعیت بر می گردد. [ ۲]
نقاط پدال «اثری تونالیته ای دارد و هارمونی را به ریشهٔ خود بازمی گرداند». [ ۲] هنگامی که یک نقطهٔ پدال در صدایی غیر از «باس» رخ می دهد، معمولاً به عنوان یک نقطهٔ پدالِ وارونه تلقی می شود ( ر. ک. به معکوس ) . [ ۳] نقاط پدال معمولاً بر روی نت های پایه ( تونیک ) یا پنجم ( نمایان ) گام قرار می گیرند. در هارمونی اصلی، نت پدال به عنوان یکی از نت های آکورد در نظر گرفته می شود و پس از همراهی با «نت های زینت» و هارمونی های نامطبوع، دوباره به عنوان یکی از نت های خوشایند با آکورد «حل» می شود. یک نقطه پدال ممکن است ناپیوستگی مطابق با همه هارمونی های موجود در طول مدت زمان خود داشته باشد، تقریباً شبیه به یک «نت اضافه» از یک صدای غیر آکورد است، یا نقاط پدال ممکن است به عنوان یک نت مرکزی در موسیقی آتونال عمل کند.
یک «پدال دوبل»، دو نت پدال است که به طور همزمان اجرا می شوند. «پدالِ معکوس» نیز یک نت پدال است که در باس قرار نمی گیرد ( و اغلب بالاترین قسمت آن است ) موتزارت تعداد پدال های معکوس را در آثار خود به ویژه در قسمت های تکنوازی کنسرتوهایش گنجانید. «پدال میانی» نیز شبیه به پدال معکوس است، به جز اینکه در ردیف میانیِ بین باس و صداهای بالا اجرا می شود.
نت های مکررِ پدالی ( زمینه نوا ) نیز از نظر درجه یا کیفیت، با نت پدالِ کشیده متفاوت است. نت های مکررِ پدالی ممکن در یک لحظه و غریبه با آکورد رخ دهد و کوتاه باشد ولی پدال کشیده، طولانی تر است و این امر تفاوت و کاربرد آنها را نشان می دهد.
این اصطلاح از ساز ارگ به دلیل توانایی آن در حفظ نت به طور نامحدود و تمایل به اجرای چنین نت هایی بر روی صفحهٔ کلیدِ پدال، توسط یک عضو دیگرِ بدن کمک گرفته شده است. صفحه کلیدِ پدال روی یک یا دو پا همزمان یا جدا اجرا می شود. به این ترتیب، نوازنده می تواند یک نتِ پدال را برای مدت طولانی نگه دارد، در حالی که با دو دست خود، موسیقی را در ارتفاع صوتی بالاتر، در صفحه کلیدهایی که با دست نواخته می شوند، اجرا کند.
wiki: نت پدال