نت های زینت ( انگلیسی: Nonchord tone ) نت های «غیر هارمونیک» یا «غریبه با آکورد» هستند. نت زینت بخشی از یک ملودی یا ساختار هارمونیک است که در درجه بندی آکورد قرار نمی گیرد. نت های زینت اغلب در دوران قواعد مشترک مورد بحث و استفاده بود اما می تواند در تجزیه و تحلیلِ انواع موسیقی تنال و موسیقی پاپ قرار گیرد. نت های زینت به شکل های مختلف در آثار موسیقی کاربرد دارند و کمک می کنند تا در حرکت های ملودیک، هارمونیک و کنترپوانتیک از کم ترین آکورد استفاده شود. [ ۱]
نت های زینت انواع مختلفی دارد که عبارتند از: نت عجله، [ الف] بُرودری ( همسایه ) ، [ ب] نت گذر ( پاساژ ) ، [ پ] آپاژیاتور، [ ت] نت تأخیر، [ ث] گریز ( اِشاپِه ) ، [ ج] کامبیاتا[ چ] و نت پدال.
نتی است غریبه و متعلق به آکورد بعدی که زودتر شنیده می شود. این نت همیشه روی «ضرب ضعیف» میزان قرار گرفته و بیشترین کاربردِ آن در کادانس ها است. در یک آکورد، همزمان می توان از دو نتِ عجله و غریبه با آکورد استفاده کرد. [ ۲]
نت همسایه ( بُرودری ) به صورت متصل از نت آکورد جدا شده و مجدد در جای اول خود قرار می گیرد. نت همسایه می تواند به بالا یا پایین حرکت کرده و چون نتی است غریبه با آکورد، از تغییرات کروماتیک هم می توان استفاده کرد. نت همسایه باید در «ضرب ضعیف» میزان قرار گرفته و کشش آن نباید از نت های طرفینِ خود بیشتر باشد. نت همسایه می تواند در درون یک آکورد استفاده شود یا به آکورد بعدی وصل شود. [ ۳] [ ۴]
نوع دیگر از کاربرد نت همسایه، استفاده از دو نت غریبه نسبت به آکورد است که بُرودری دوبل نامیده می شود. در این حرکت اولین نت غریبه به بالا و نت دوم به پایین یا بالعکس حرکت کرده و سپس به نت اصلی آکورد بازمی گردد. به عبارتی دیگر «بُرودری دوبل» از چهار نت تشکیل می شود. نت اول و چهارم مشترک و نت های دوم و سوم «غریبه با آکورد» هستند. [ ۵]
نت گذر یا پاساژ، پُرکنندهٔ حرکت پرشی یک آکورد است. [ ۶] نت گذر متداولترین نتِ زینت است. حرکت این نت به بالا یا پایین است و این حرکت می تواند کروماتیک نیز باشد. نت پاساژ از یک نتِ آکورد به صورت متصل جدا شده و به یکی دیگر از نت های همان آکورد یا به آکورد بعدی وصل می شود. «کشش» این نت نباید از نت های طرفینِ خود بیشتر باشد و در «ضرب ضعیف» قرار می گیرد. با این روش می توان همزمان از دو نت گذر استفاده کرد. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنت های زینت انواع مختلفی دارد که عبارتند از: نت عجله، [ الف] بُرودری ( همسایه ) ، [ ب] نت گذر ( پاساژ ) ، [ پ] آپاژیاتور، [ ت] نت تأخیر، [ ث] گریز ( اِشاپِه ) ، [ ج] کامبیاتا[ چ] و نت پدال.
نتی است غریبه و متعلق به آکورد بعدی که زودتر شنیده می شود. این نت همیشه روی «ضرب ضعیف» میزان قرار گرفته و بیشترین کاربردِ آن در کادانس ها است. در یک آکورد، همزمان می توان از دو نتِ عجله و غریبه با آکورد استفاده کرد. [ ۲]
نت همسایه ( بُرودری ) به صورت متصل از نت آکورد جدا شده و مجدد در جای اول خود قرار می گیرد. نت همسایه می تواند به بالا یا پایین حرکت کرده و چون نتی است غریبه با آکورد، از تغییرات کروماتیک هم می توان استفاده کرد. نت همسایه باید در «ضرب ضعیف» میزان قرار گرفته و کشش آن نباید از نت های طرفینِ خود بیشتر باشد. نت همسایه می تواند در درون یک آکورد استفاده شود یا به آکورد بعدی وصل شود. [ ۳] [ ۴]
نوع دیگر از کاربرد نت همسایه، استفاده از دو نت غریبه نسبت به آکورد است که بُرودری دوبل نامیده می شود. در این حرکت اولین نت غریبه به بالا و نت دوم به پایین یا بالعکس حرکت کرده و سپس به نت اصلی آکورد بازمی گردد. به عبارتی دیگر «بُرودری دوبل» از چهار نت تشکیل می شود. نت اول و چهارم مشترک و نت های دوم و سوم «غریبه با آکورد» هستند. [ ۵]
نت گذر یا پاساژ، پُرکنندهٔ حرکت پرشی یک آکورد است. [ ۶] نت گذر متداولترین نتِ زینت است. حرکت این نت به بالا یا پایین است و این حرکت می تواند کروماتیک نیز باشد. نت پاساژ از یک نتِ آکورد به صورت متصل جدا شده و به یکی دیگر از نت های همان آکورد یا به آکورد بعدی وصل می شود. «کشش» این نت نباید از نت های طرفینِ خود بیشتر باشد و در «ضرب ضعیف» قرار می گیرد. با این روش می توان همزمان از دو نت گذر استفاده کرد. [ ۷]
wiki: نت های زینت