نبرد ایمفال ( انگلیسی: Battle of Imphal ) یکی از نبردهای جنگ جهانی دوم بود که از مارس تا ژوئیه ۱۹۴۴ در منطقه اطراف شهر ایمفال، پایتخت ایالت مانیپور در شمال شرق هند پایتخت ایالت مانیپور از مارس تا ژوئیه ۱۹۴۴ اتفاق افتاد. امپراتوری ژاپن تلاش کرد تا نیروهای متفقین را در ایمفال نابود کنید و به راج بریتانیا حمله کند، اما با تلفات سنگین به برمه ( میانمار ) رانده شد. همراه با نبرد همزمان نبرد کوهیما در جاده ای که نیروهای متفقین محاصره شده در ایمفال از طریق آن خلاص شدند. این نبرد نقطه عطف نبرد برمه، بخشی از جبهه جنوب شرقی آسیای جنگ جهانی دوم بود. شکست ژاپنی ها در کوهیما و ایمفال بزرگ ترین شکست ژاپن تا آن زمان بود که بسیاری از ژاپنی ها با مرگ و میرهای ناشی از گرسنگی، بیماری و خستگی، در طول عقب نشینی شان متحمل شدند. در سال ۲۰۱۳ بر اساس رای گیری ای که توسط موزه ارتش ملی برگزار شد، نبرد ایمفال به عنوان بزرگ ترین نبرد بریتانیا نامیده شد.
در مارس ۱۹۴۳، فرماندهی ژاپن در برمه دوباره سازماندهی شد. یک ستاد جدید، ارتش منطقه برمه، زیر نظر سپهبد ماساکازو کاوابه ایجاد شد. یکی از تشکیلات تابعه آن که مسئول بخش مرکزی جبهه رو به ایمفال و آسام بود، ارتش پانزدهم ( ژاپن ) بود. ژنرال رنیا موتاگوچی در مارس ۱۹۴۳ به فرماندهی این ارتش منصوب شد. از لحظه ای که او فرماندهی را شروع کرد، موتاگوچی به شدت از حمله به هند حمایت می کرد. انگیزه های او برای انجام این کار نامشخص به نظر می رسد. او از زمان حادثه پل مارکو پولو در سال ۱۹۳۷، نقش مهمی در چندین پیروزی ژاپن ایفا کرده بود و معتقد بود که این سرنوشت او این بود که در نبرد سرنوشت ساز جنگ برای ژاپن پیروز شود. او همچنین ممکن است توسط اولین چیندیت ها ( یکی از لشکرهای هندی ارتش انگلستان ) تشویق شده باشد، حمله ای که در پشت خطوط ژاپنی توسط بریتانیایی ها تحت فرمان آورد وینگیت در اوایل سال ۱۹۴۳ آغاز شد. مرگ چیندیت ها در اثر بیماری و خستگی، احتمالاً باعث می شود موتاگوچی و برخی از کارکنانش مشکلاتی را که بعداً با آن مواجه خواهند شد دست کم بگیرند.
در آغاز سال ۱۹۴۴، جنگ در چندین جبهه علیه ژاپنی ها جریان داشت. آنها در مرکز و جنوب غربی اقیانوس آرام عقب رانده می شدند و کشتی های تجاری آنها توسط زیردریایی ها و هواپیماهای متفقین مورد حمله قرار می گرفتند. در آسیای جنوب شرق آسیا، آنها در طول سال گذشته خطوط خود را حفظ کرده بودند، اما متفقین در حال تدارک چندین حمله از هند و استان چین یون نان به برمه بودند. به طور خاص، شهر ایمفال در مانیپور در مرز با برمه برای تبدیل شدن به یک پایگاه لجستیکی قابل توجه متفقین، با فرودگاه ها، اردوگاه ها و انبارهای تدارکات ساخته شد. ایمفال از طریق جاده ای که به طول ۱۰۰ مایل ( ۱۶۰ کیلومتر ) از تپه های شیب دار و جنگلی ناگا هیلز می پیچید، به پایگاه بزرگتری در دیماپور در دره رود براهماپوترا متصل شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر مارس ۱۹۴۳، فرماندهی ژاپن در برمه دوباره سازماندهی شد. یک ستاد جدید، ارتش منطقه برمه، زیر نظر سپهبد ماساکازو کاوابه ایجاد شد. یکی از تشکیلات تابعه آن که مسئول بخش مرکزی جبهه رو به ایمفال و آسام بود، ارتش پانزدهم ( ژاپن ) بود. ژنرال رنیا موتاگوچی در مارس ۱۹۴۳ به فرماندهی این ارتش منصوب شد. از لحظه ای که او فرماندهی را شروع کرد، موتاگوچی به شدت از حمله به هند حمایت می کرد. انگیزه های او برای انجام این کار نامشخص به نظر می رسد. او از زمان حادثه پل مارکو پولو در سال ۱۹۳۷، نقش مهمی در چندین پیروزی ژاپن ایفا کرده بود و معتقد بود که این سرنوشت او این بود که در نبرد سرنوشت ساز جنگ برای ژاپن پیروز شود. او همچنین ممکن است توسط اولین چیندیت ها ( یکی از لشکرهای هندی ارتش انگلستان ) تشویق شده باشد، حمله ای که در پشت خطوط ژاپنی توسط بریتانیایی ها تحت فرمان آورد وینگیت در اوایل سال ۱۹۴۳ آغاز شد. مرگ چیندیت ها در اثر بیماری و خستگی، احتمالاً باعث می شود موتاگوچی و برخی از کارکنانش مشکلاتی را که بعداً با آن مواجه خواهند شد دست کم بگیرند.
در آغاز سال ۱۹۴۴، جنگ در چندین جبهه علیه ژاپنی ها جریان داشت. آنها در مرکز و جنوب غربی اقیانوس آرام عقب رانده می شدند و کشتی های تجاری آنها توسط زیردریایی ها و هواپیماهای متفقین مورد حمله قرار می گرفتند. در آسیای جنوب شرق آسیا، آنها در طول سال گذشته خطوط خود را حفظ کرده بودند، اما متفقین در حال تدارک چندین حمله از هند و استان چین یون نان به برمه بودند. به طور خاص، شهر ایمفال در مانیپور در مرز با برمه برای تبدیل شدن به یک پایگاه لجستیکی قابل توجه متفقین، با فرودگاه ها، اردوگاه ها و انبارهای تدارکات ساخته شد. ایمفال از طریق جاده ای که به طول ۱۰۰ مایل ( ۱۶۰ کیلومتر ) از تپه های شیب دار و جنگلی ناگا هیلز می پیچید، به پایگاه بزرگتری در دیماپور در دره رود براهماپوترا متصل شد.
wiki: نبرد ایمفال