نان آبجو. نان آبجو به هر نانی گفته می شود که شامل آبجو در مخلوط خمیر باشد. بسته به نوع آبجو مورد استفاده، ممکن است باعث خمیر شدن در فرایند پخت شود یا خیر؛ بنابراین، نان های آبجو از نان های سنگین، بدون خمیرمایه گرفته تا نان های سبک و رول های حاوی مخمر نانوایی متغیر است. طعم نان آبجو گاهی با طعم های دیگر مانند پنیر یا سبزی بیشتر می شود.
نان آبجو می تواند یک نان سریع ساده یا یک نان مخمری با طعم آبجو باشد. آبجو و نان فرایند تولید مشترکی دارند: از مخمر برای تبدیل قندها به دی اکسید کربن و الکل استفاده می شود. در مورد نان، درصد زیادی از الکل در طول فرایند پخت تبخیر می شود.
نان آبجو را می توان به سادگی با آرد، آبجو و شکر درست کرد. برخی از آبجوهای بطری شده - به ویژه آبجوهای دست ساز - ممکن است عمداً رسوب مخمری در ته بطری غیرفعال و زنده داشته باشند. با این حال، بسیاری از آبجوهای بازار انبوه مخمر زنده را فیلتر می کنند. بدون خمیر مایه کافی از ماءالشعیر، یک قرص نان آبجو نسبتاً متراکم و سنگین خواهد بود، مگر اینکه یک عامل خمیر کننده اضافی ( به عنوان مثال، جوش شیرین، بکینگ پودر، مخمر و شکر نانوایی، استارتر خمیر ترش، یا مخمر وحشی که از محیط کشت شده است ) اضافه شود. . ممکن است از آرد خود جوشان استفاده شود زیرا مخلوطی از آرد و مایه خمیر است. نان آبجو تهیه شده بدون ماده خمیرمایه بسیار محکم است، اما وقتی برای مدت طولانی پخته می شود، رطوبت خود را از دست نمی دهد. پخت طولانی تر باعث ایجاد پوسته ضخیم تر می شود. [ نیازمند منبع] مخلوط های نان آبجو از پیش بسته بندی شده، با مواد خشک و عوامل خمیرکننده که قبلاً گنجانده شده اند، برای خرید در دسترس هستند.
سبک های مختلف نان آبجو را می توان با استفاده از آبجوهای مختلف تهیه کرد. به عنوان مثال، یک آبجو غلیظ یا تیره نان تیره تر با طعم واضح تر می دهد. استفاده از ماءالشعیر ادویه دار یا اضافه شده به آن، نانی با طعم مشابه، اما شدت کمتری نسبت به آبجو درست می کند.
ممکن است از هر تعداد طعم دهنده اضافی برای افزایش طعم نان آبجو استفاده شود. آنها شامل چدار و شوید، گوجه فرنگی و سبزی خشک شده، سیر و فتا و غیره هستند که به ترکیب مواد خشک اضافه می شوند. یکی از مواردی که در انتخاب طعم ها باید مورد توجه قرار گیرد این است که اگر نان آبجو بلافاصله خورده نشود، پس از ذخیره سازی طعم آن بهتر می شود. [ نیازمند منبع]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنان آبجو می تواند یک نان سریع ساده یا یک نان مخمری با طعم آبجو باشد. آبجو و نان فرایند تولید مشترکی دارند: از مخمر برای تبدیل قندها به دی اکسید کربن و الکل استفاده می شود. در مورد نان، درصد زیادی از الکل در طول فرایند پخت تبخیر می شود.
نان آبجو را می توان به سادگی با آرد، آبجو و شکر درست کرد. برخی از آبجوهای بطری شده - به ویژه آبجوهای دست ساز - ممکن است عمداً رسوب مخمری در ته بطری غیرفعال و زنده داشته باشند. با این حال، بسیاری از آبجوهای بازار انبوه مخمر زنده را فیلتر می کنند. بدون خمیر مایه کافی از ماءالشعیر، یک قرص نان آبجو نسبتاً متراکم و سنگین خواهد بود، مگر اینکه یک عامل خمیر کننده اضافی ( به عنوان مثال، جوش شیرین، بکینگ پودر، مخمر و شکر نانوایی، استارتر خمیر ترش، یا مخمر وحشی که از محیط کشت شده است ) اضافه شود. . ممکن است از آرد خود جوشان استفاده شود زیرا مخلوطی از آرد و مایه خمیر است. نان آبجو تهیه شده بدون ماده خمیرمایه بسیار محکم است، اما وقتی برای مدت طولانی پخته می شود، رطوبت خود را از دست نمی دهد. پخت طولانی تر باعث ایجاد پوسته ضخیم تر می شود. [ نیازمند منبع] مخلوط های نان آبجو از پیش بسته بندی شده، با مواد خشک و عوامل خمیرکننده که قبلاً گنجانده شده اند، برای خرید در دسترس هستند.
سبک های مختلف نان آبجو را می توان با استفاده از آبجوهای مختلف تهیه کرد. به عنوان مثال، یک آبجو غلیظ یا تیره نان تیره تر با طعم واضح تر می دهد. استفاده از ماءالشعیر ادویه دار یا اضافه شده به آن، نانی با طعم مشابه، اما شدت کمتری نسبت به آبجو درست می کند.
ممکن است از هر تعداد طعم دهنده اضافی برای افزایش طعم نان آبجو استفاده شود. آنها شامل چدار و شوید، گوجه فرنگی و سبزی خشک شده، سیر و فتا و غیره هستند که به ترکیب مواد خشک اضافه می شوند. یکی از مواردی که در انتخاب طعم ها باید مورد توجه قرار گیرد این است که اگر نان آبجو بلافاصله خورده نشود، پس از ذخیره سازی طعم آن بهتر می شود. [ نیازمند منبع]
wiki: نان آبجو