مینروا

مینروا ( که به صورت مِنروا، مینیروا، مِنفرا، مِروا و مِرا نیز تلفظ می شود ) ، ایزدبانوی هنر، حکمت و سلامتی در اساطیر اتروسکی محسوب می شد. وی بخش زیادی از ویژگی های خود را از ایزدبانو یا الهه رومی، مینرو وام گرفته است.
اگرچه اتروسکی های تأثیرپذیرفته از تمدن هلنی یونان، آتنا را به عنوان همتای این ایزدبانو ( مینروا ) می شناسند، امّا وجود برخی از صفات و ویژگی های منحصربه فرد در مینروا، موجب روشن شدن این نکته شده است که وی، از یونان به اساطیر اتروسک راه نیافته است.
هنرمندان اتروسکی تحت تأثیر فرهنگ یونانی علاقه مند هستند که مینروا را با گورگونیون، کلاه، نیزه، و سپر تصویر کنند و او را ، به صورت ایزدبانویی ترسیم کنند که از سر پدرش، تینیا، به دنیا آمده است. این ایزدبانو عموماً، به عنوان محافظت کننده از هراکلس و پرسئوس نیز شناخته شده است.
بر روی یک آینه برنزی که در منطقه پرانست یافت شده است، تصویر مینروا در حالی دیده می شود که در حضور پرسئوس و متوجه اوست و در همین حال پرسئوس نیز مشغول مشاوره با دو نفر از گرائی هاست یا در تصویری دیگر، وی درحالیکه سر مدوسا را بالا نگاه داشته است، در کنار پرسئوس و هرمس نشسته و همگی آن ها به انعکاس تصویر آن در استخری که در زیر پاهایشان است، خیره شده اند. این امکان قوی است که این تصاویر، بیشتر از آنکه از عملکرد و طرز رفتار هر گروه یا فرقه ای سرچشمه گرفته باشند، بازتاب هایی از منابع ادبی باشند.
اما در تصویر دیگری که باز هم بر روی یک آینه برنزی کشف شده در بولسنا نقش شده و متعلق به حدود ۳۰۰ قبل از میلاد می باشد، اسپلاس ( آسکلپیوس ) ، مشاهده می شود که در حال باندپیچی کردن قفسه سینه پرومتئوس است و در کنار او مینروا نیز در صحنه حضور دارد. مینروا در اغلب سبک های اصلی اتروسکی، بیشتر به صورت الهه ای تصویر شده که رعد و برق را ، به آسمان پرتاب می کند. مارتیانوس نیز به او به عنوان یکی از نه تن خدایان اتروسکی رعد و برق اشاره می کند. به نظر می آید که مینروا، بر خلاف آتنا، با پدیده های آب و هوایی در ارتباط باشد.
اسم مینروا از اسامی بومی خاص ایتالیا است و ممکن است حتی از یک ریشه اتروسکی مشتق شده باشد. هرچند که در مورد این نکته، اختلاف نظرها و مناقشاتی نیز وجود داشته است. کارل بکر در همین ارتباط خاطرنشان کرده است که نام مینروا ( مِنروا ) ، از ریشه «مِن»، که معنایی مرتبط با مفهوم حافظه دارد، مشتق شده است. کلمات یونانی همچون «مِنموزاین» ( به یونانی: μνημοσύνη ) و «مِنزتیس» ( به یونانی: μνῆστις ) ، همگی در معانی حافظه، یاد، و خاطره به کار می روند.

مینِرْوا (Minerva)
مینِرْوا
در اساطیر روم، الهۀ حکمت، جنگ، هنرها و صنایع دستی، همتای یونانی آتنا. در روم، از گذشته ای دور معبدی برای او روی تپۀ کاپیتول، نزدیک معبد ژوپیتر قرار داشت. در رم، بیش از نقاط دیگر امپراتوری، بر ویژگی های نظامی او تأکید می شد و او را غالباً با زره و سپری نشان می دادند که روی آن چهرۀ مدوسا نقش بسته بود. غنایم جنگی را به مینروا تقدیم می کردند. جشن او، موسوم به کوئینکواتروس، در ۱۹ مارس برگزار می شد و ۵ روز به طول می انجامید. پالادیوم، شمایل حکاکی شدۀ همتای یونانی او، را گویا آینئاس از تروا به رم برد؛ پالادیوم در معبد وستا نگهداری می شد.