میاندواب
لغت نامه دهخدا
میاندوآب. [ دُ ] ( اِخ ) قصبه و مرکز بخش میاندوآب از شهرستان مراغه ، واقع در 56 هزارگزی خاوری مهاباد و 40هزارگزی شمال بوکان و 55هزارگزی جنوب باختری مراغه و 187هزارگزی جنوب باختری تبریز، با مختصات جغرافیایی 47 درجه و 6 دقیقه طول و 36 درجه و 58 دقیقه و 20 ثانیه عرض. آب قصبه بیشتر از زرینه رود و سیمین رود تأمین می گردد که آب زرینه رودبه علت تلخی فقط برای آبیاری مصرف می شود. جمعیت آن در حدود 9738 تن است و قصبه در کنار شوسه تبریز به مهاباد و بوکان و در جلگه واقع و دارای ادارات دولتی و خیابانها و دبیرستان و دبستانها و حدود 300 باب دکان و کاروانسرا و یک کارخانه قند در 12هزارگزی است. محصول عمده آن چغندر و کشمش و زردآلو و حبوب و کرچک و شفتالوست. شغل عمده اهالی داد و ستد و کشاورزی و دامداری و صنایع عمده آن جاجیم و جوراب بافی است.( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ). نام مرکز بلوک مرحمت آباد مراغه. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ). نام قصبه ای در 48هزارگزی دو راهه بناب میان قجلی و میاندوآب کهنه. کارخانه قندسازی دارد که در سال 1315 هَ. ش. دایر شده است. ارتفاع آن در حدود 1300 گز و حداکثر حرارت 35 و حداقل 15 درجه است. ( از یادداشت مؤلف ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
میاندوآب یکی از شهرهای جنوبی استان آذربایجان غربی در شمال غرب ایران است. این شهر مرکز شهرستان میاندوآب بوده و با فاصلهٔ ۱۴۳ کیلومتری از ارومیه، در جنوب استان قرار گرفته است. میاندوآب شهر رودخانه های پرآب در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه رود و سیمینه رود واقع شده و محل تلاقی استانهای آذربایجان غربی و شرقی محسوب می شود. دلیل نام گذاری این شهر نیز به خاطر موقعیت این شهر میان دو رود زرینه رود و سیمینه رود است. ورزش دوچرخه سواری در این شهر قدمت زیادی دارد و میاندوآب به شهر دوچرخه ایران معروف و مشهور است. اکثر اهالی میاندوآب مردم آذربایجانی هستند و به زبان ترکی آذربایجانی تکلم می کنند. در جلد چهارم کتاب «فرهنگ جغرافیائی ایران ( آبادیها ) » نیز زبان مردم میاندوآب، ترکی آذربایجانی و مذهب آن ها شیعه ذکر شده است. سوغات این شهر قند است.
... [مشاهده متن کامل]
این شهر یکی از بزرگ ترین و مهم ترین شهرهای آذربایجان غربی است و تنها شهرستانی در ایران بوده که نسبت جمعیت شهری و روستایی آن تقریباً برابر است. میاندوآب، چهارمین دشت حاصل خیز کشور محسوب می شود و شهرستان میاندوآب نیز بعد از ارومیه بزرگ ترین تولیدکننده محصولات کشاورزی در آذربایجان غربی و یکی از قطب های اصلی استان در امر تولید می باشد.
میاندوآب از جایگاه ارتباطی، نظامی و راهبردی ویژه ای در سطح منطقه شمال غرب کشور برخوردار است و به دلیل واقع شدن در مسیر راه تبریز ـ مراغه ـ سنندج و ارومیه و تهران و پیوند دادن استان های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و زنجان و کردستان اهمیت و نقش مهمی برخوردار است.
میاندوآب و حومه آن در دنیای قدیم یکی از مناطق پررونق محسوب می شده است، نخستین سند معتبر به دست آمده که مربوط به منطقه میاندوآب باشد، سنگ نبشته ای به زبان اورارتویی که در شمال غرب شهر در نزدیکی روستای داش تپه می باشد که دو قطعه بزرگ این کتیبه به موزه بریتانیا انتقال داده شده است.
میاندوآب در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه رود ( جبغاتی ) و سیمینه رود ( تاتائو ) واقع شده است و نامگذاری این شهر به دلیل جایگاه این شهر بین دو رود زرینه رود و سیمینه رود می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
این شهر یکی از بزرگ ترین و مهم ترین شهرهای آذربایجان غربی است و تنها شهرستانی در ایران بوده که نسبت جمعیت شهری و روستایی آن تقریباً برابر است. میاندوآب، چهارمین دشت حاصل خیز کشور محسوب می شود و شهرستان میاندوآب نیز بعد از ارومیه بزرگ ترین تولیدکننده محصولات کشاورزی در آذربایجان غربی و یکی از قطب های اصلی استان در امر تولید می باشد.
میاندوآب از جایگاه ارتباطی، نظامی و راهبردی ویژه ای در سطح منطقه شمال غرب کشور برخوردار است و به دلیل واقع شدن در مسیر راه تبریز ـ مراغه ـ سنندج و ارومیه و تهران و پیوند دادن استان های آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی و زنجان و کردستان اهمیت و نقش مهمی برخوردار است.
میاندوآب و حومه آن در دنیای قدیم یکی از مناطق پررونق محسوب می شده است، نخستین سند معتبر به دست آمده که مربوط به منطقه میاندوآب باشد، سنگ نبشته ای به زبان اورارتویی که در شمال غرب شهر در نزدیکی روستای داش تپه می باشد که دو قطعه بزرگ این کتیبه به موزه بریتانیا انتقال داده شده است.
میاندوآب در جنوب دریاچه ارومیه و میان دو رود زرینه رود ( جبغاتی ) و سیمینه رود ( تاتائو ) واقع شده است و نامگذاری این شهر به دلیل جایگاه این شهر بین دو رود زرینه رود و سیمینه رود می باشد.