مکروه

[ویکی فقه] ـــ مکروه امری است که راجح الترک باشد. ـــ مکروه به عمل مرجوح، و با اولویت در ترک اطلاق می شود.
مکروه، از اقسام محکوم به بوده و به عملی گفته می شود که شارع مقدس به طور غیرالزام مکلف را از انجام آن باز می دارد؛ به بیان دیگر، مکروه به معنای درخواست غیرالزامی شارع از مکلف برای ترک عملی است، مانند: نخوردن غذا یا آب داغ. و به عبارت دیگر مکروه امری است که ترک آن اولی باشد بدون منع از فعل.
از نظر اصولیون
در این که مکروه، منهی عنه است یا نه میان اصولی ها اختلاف است؛ « مالکیه »، « شافعیه » و « حنابله » معتقدند فعل مکروه منهی عنه است، و برخی دیگر مانند « حنفیه » و « ابن سبکی » از «شافعیه» معتقدند فعل مکروه منهی عنه نیست.

[ویکی شیعه] مکروه، اصطلاحی فقهی درباره عملی است که ترک کردن آن بهتر از انجام دادن است. کراهت ، گاه در عبادات است و گاه در معاملات و کسب و کار. کراهت در عبادات به معنای کم شدن ثواب آن عبادت نسبت به عبادت های مشابه است و کراهت در معامله به معنای ناپسنددانستن شارع در انجام آن است. نماز گزاردن در برخی مکان ها مانند حمام و آشپزخانه و در برخی حالت ها مانند خواب آلودگی یا در لباس سیاه از جمله عبادات مکروه است.
مکروه در لغت از ریشه "کره" و به معنای سختی ای است که بر انسان وارد می شود. در اصطلاح فقهی نیز عملی است که ترک کردن آن بهتر از انجام دادن است.
عمل مکروه ازجهت نوع کراهتش، بر چند قسم است، که عبارتند از:

[ویکی فقه] مکروه (اصول).
...

رجوع شود به:احکام پنج گانه شرعی