مکتب تفسیری ائمه

[ویکی فقه] مکتب تفسیری ائمه علیه السّلام، ویژگی های روش تفسیری ائمه علیه السّلام را می گویند.
در یک تقسیم بندی می توان همه مفسران قرآن را به دو دسته کلی «مفسران آگاه به همه معانی قرآن» و «دیگر مفسران» تقسیم کرد. براساس اعتقاد شیعه ، علم کامل قرآن به پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و امامان معصوم علیه السّلام اختصاص دارد.
تعریف مکتب تفسیری ائمه
با توجه به روایات معصومان علیه السّلام می توان گفت مکتب تفسیری و نظریه آنان درباره تفسیر قرآن این است که قرآن را باید به روش عقلانی و عرفی (روشی که عقلا در فهم و تفسیر معنای کلام به کار می برند) تفسیر کرد.
ویژگی ها
برخی از ویژگی های این روش عبارتند از:۱. فهم معنا بر اساس مفاهیم عرفی کلمات؛۲. فهم معنا در قالب ادبیات ویژه کلام؛۳. فهم معنا با توجه به سیاق ؛۴. فهم معنا با توجه به معلومات صدور کلام؛۵. فهم معنا با توجه به معلومات عقلی؛۶. فهم معنا با توجه به ویژگی های گوینده کلام؛۷. فهم معنا با توجه به ویژگی های مخاطب؛۸. فهم معنا با توجه به مشخصات موضوع کلام؛۹. فهم معنا با توجه به دیگر کلام های گوینده؛۱۰. استمداد از معلمان ویژه کلام؛۱۱. احتراز از تفسیر به رای ؛۱۲. اتکا به علم و اطمینان.با توجه به آن چه ذکر شد می توان نتیجه گرفت مکتب تفسیری اجتهادی جامع، مورد تایید مفسران واقعی است؛ یعنی برای رفع ابهام از معنای کلام، از هر قرینه و دلیل رافع ابهام باید کمک گرفت و فحص از همه قرائن متصل و منفصل برای پی بردن به مقصود گوینده ضرورت دارد.