مونا لیزا ( به ایتالیایی: Monna Lisa ) ( به انگلیسی: Mona Lisa ) که به لبخند ژوکوند ( به فرانسوی: La Gioconda ) هم معروف است، نام یکی از پرآوازه ترین تابلوهای نقاشی لئوناردو داوینچی هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن بر روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شده است. این نقاشی دارای عناوینی همچون شناخته شده ترین، پُربازدیدترین و مورد تقلید واقع شده ترین اثر جهان است که بیشترین مطالب نوشته شده مرتبط را نیز شامل می شود. [ ۱]
این اثر در طول تاریخ چندین بار ربوده شده و با این که بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلق آن می گذرد، آسیب چندانی ندیده است. مونا لیزا هم اکنون در تملک دولت فرانسه است و در موزه لوور در پاریس نگهداری می شود.
تابلوی مونا لیزا به دلیل لبخند بسیار مرموز مونا لیزا و همچنین سبک نوین نقاشی لئوناردو داوینچی در آن زمان، به شهرت جهانی رسید. گفته شده که داوینچی سفارش نقاشی این اثر را بین سال های ۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶ دریافت کرد[ ۲] اما آن را به موقع تحویل نداد و چند بار آن را عوض کرد. در سال ۲۰۰۵ میلادی به طور قطع ثابت شد که لیزا دل ژوکوندو همان مدل شناخته شده برای پرترهٔ مونا لیزا است. [ ۳]
تصور می شود که داوینچی همچنان به کار بر روی مونا لیزا به مدت سه سال پس از اینکه به فرانسه کوچ کرد تا مدت کوتاهی پیش از مرگش در سال ۱۵۱۹ ادامه داد. این اثر یکی از پر آوازه ترین تک چهره های جهان است. ابهام این چهره نتیجه علاقه داوینچی به سایه روشن کاری است. داوینچی این چهره را درون یک هرم قرار داده و سه لکه بزرگ روشنایی در اثر به وجود آورده است. ترکیب بندی درست، رنگ پردازی مناسب، تأکید بر عنصر انسانی، تصویر سه بعدی، و نمایی علمی از سایه روشن کاری از ویژگی های این اثر است که باعث زیبایی آن شده است. منظره کمی از بالا و چهره کمی از پایین دیده شده است. [ ۴]
لئوناردو داوینچی نقاشی مونا لیزا را در ۱۵۰۳ یا ۱۵۰۴ در فلورانس آغاز کرد. به گفته جورجو وازاری ( یکی از هم دوره ای های داوینچی ) او پس از چهار سال تأخیر نقاشی را ناتمام رها کرد که چنین رفتاری در بسیاری از نقاشی های لئوناردو شایع است اما داوینچی بعدها در زندگی اش ابراز پشیمانی می کند و می گوید: «… هرگز یک کار را به پایان نرساندم …»
از تاریخ این چنین بر می آید که فردی بنام فرانسیسکو بارتولومئو[ ۵] از اشراف شهر فلورانس از داوینچی خواسته بود که پرتره همسر سوم خود یعنی لیزا آنتونیو ماریا[ ۶] را در بیست و پنج سالگی او و به مناسبت تولد دومین فرزندشان برای او نقاشی کند. [ ۷] [ ۸] داوینچی نزدیک به چهار سال روی این اثر هنری کار کرد و پس از پایان نقاشی در سال ۱۵۰۷ این تابلو را به فرانسیسکو نفروخت و فلورانس را ترک کرد و آن را نزد خود نگاه داشت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین اثر در طول تاریخ چندین بار ربوده شده و با این که بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلق آن می گذرد، آسیب چندانی ندیده است. مونا لیزا هم اکنون در تملک دولت فرانسه است و در موزه لوور در پاریس نگهداری می شود.
تابلوی مونا لیزا به دلیل لبخند بسیار مرموز مونا لیزا و همچنین سبک نوین نقاشی لئوناردو داوینچی در آن زمان، به شهرت جهانی رسید. گفته شده که داوینچی سفارش نقاشی این اثر را بین سال های ۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶ دریافت کرد[ ۲] اما آن را به موقع تحویل نداد و چند بار آن را عوض کرد. در سال ۲۰۰۵ میلادی به طور قطع ثابت شد که لیزا دل ژوکوندو همان مدل شناخته شده برای پرترهٔ مونا لیزا است. [ ۳]
تصور می شود که داوینچی همچنان به کار بر روی مونا لیزا به مدت سه سال پس از اینکه به فرانسه کوچ کرد تا مدت کوتاهی پیش از مرگش در سال ۱۵۱۹ ادامه داد. این اثر یکی از پر آوازه ترین تک چهره های جهان است. ابهام این چهره نتیجه علاقه داوینچی به سایه روشن کاری است. داوینچی این چهره را درون یک هرم قرار داده و سه لکه بزرگ روشنایی در اثر به وجود آورده است. ترکیب بندی درست، رنگ پردازی مناسب، تأکید بر عنصر انسانی، تصویر سه بعدی، و نمایی علمی از سایه روشن کاری از ویژگی های این اثر است که باعث زیبایی آن شده است. منظره کمی از بالا و چهره کمی از پایین دیده شده است. [ ۴]
لئوناردو داوینچی نقاشی مونا لیزا را در ۱۵۰۳ یا ۱۵۰۴ در فلورانس آغاز کرد. به گفته جورجو وازاری ( یکی از هم دوره ای های داوینچی ) او پس از چهار سال تأخیر نقاشی را ناتمام رها کرد که چنین رفتاری در بسیاری از نقاشی های لئوناردو شایع است اما داوینچی بعدها در زندگی اش ابراز پشیمانی می کند و می گوید: «… هرگز یک کار را به پایان نرساندم …»
از تاریخ این چنین بر می آید که فردی بنام فرانسیسکو بارتولومئو[ ۵] از اشراف شهر فلورانس از داوینچی خواسته بود که پرتره همسر سوم خود یعنی لیزا آنتونیو ماریا[ ۶] را در بیست و پنج سالگی او و به مناسبت تولد دومین فرزندشان برای او نقاشی کند. [ ۷] [ ۸] داوینچی نزدیک به چهار سال روی این اثر هنری کار کرد و پس از پایان نقاشی در سال ۱۵۰۷ این تابلو را به فرانسیسکو نفروخت و فلورانس را ترک کرد و آن را نزد خود نگاه داشت.
wiki: مونا لیزا