موضوعات عرفی

[ویکی فقه] الفاظ دارای مفاهیم عرفی و فاقد وضع خاص شرعی را موضوعات عرفی گویند.
موضوعاتی که مخترع آن ها شرع نباشد موضوعات عرفی نامیده می شود، زیرا تشخیص مفاهیم و تعیین مصادیق آن ها به عهده عرف است.
وظیفه فقیه
از این رو بر فقیه لازم است برای تشخیص و تحدید آن ها به عرف مراجعه کند تا در فهم آن مفاهیم دچار لغزش و اشتباه نگردد.
نمونه
الفاظی همانند «اناء»، «صعید»، «فقیر»، «سبیل الله»، و... از مفاهیم عرفی می باشد و به نظر می رسد بیشتر موضوعات در باب معاملات ، موضوعات عرفی است.