موالات

[ویکی فقه] موالات در کاربرد فقهی آن به معنای فاصله نینداختن بین اجزای یک عمل و پی در پی انجام دادن آن است. مانند ترتیب انجام کارهای وضو و نماز. از موالات به معنای تولّی در علم کلام بحث می شود.
مراد از موالات آن است که امری که به تدریج پدید می آید، در صورتی که عرف میان اجزای آن هیئت اتصالی می بیند، در ترتب حکم شرعی بر آن، هیئت اتصالی باید محفوظ باشد، مانند عقد مرکب از ایجاب و قبول که عرف آن را به منزله یک کلام می بیند که بعض آن مرتبط با بعض دیگر است و فاصله افتادن میان آن دو به اندازه ای که هیئت اتصالی از بین برود، برای عقد زیان بار است. بنابر این، موالات به معنای فاصله نیفتادن به اندازه یاد شده، شرط صحّت عقد است؛ لیکن برخی، موالات را معتبر ندانسته و گفته اند: صدق عرفی عقد منوط به تحقق موالات نیست؛ بلکه در صورت فاصله افتادن طولانی میان ایجاب و قبول نیز عقد محقق می شود.

[ویکی شیعه] مُوالات از اصطلاحات فقهی و به معنای فاصله نینداختن بین اجزای یک کار است. رعایت موالات در وضو و نماز از شرایط صحیح بودن آن هاست ولی در غسل ترتیبی رعایت آن واجب نیست. برخی فقیهان رعایت موالات بین اجزای صیغه شرعی عقود را نیز لازم دانسته اند.
از مُوالات به معنای «تَوَلّی» در مباحث اعتقادی نیز سخن گفته شده است.
موالات از ریشه«و ل ی» به معنای پیوستگی دو چیز است. در اصطلاح فقهی، پشت سر هم و بدون فاصله انجام دادن اجزای یک کار را موالات نامیده اند.