مهیمن
/mahiman/
مترادف مهیمن: حارس، حافظ، محافظ، مراقب، مستحفظ
معنی انگلیسی:
فرهنگ اسم ها
معنی: ایمن کننده، آگاه به حاضر و غایب، از نام ها و صفات خدا
برچسب ها: اسم، اسم با م، اسم پسر، اسم عربی، اسم مذهبی و قرآنی
لغت نامه دهخدا
گَرْش نبردم بکار بیهدگی کرد
بیهدگی ناید از مهیمن قهار.
ناصرخسرو.
بارخدایا مهیمنی و مقدروز همه عیبی منزهی و مبرا.
سعدی.
برای ختم سخن دست بر دعا دارم امیدوار قبول از مهیمن غفار.
سعدی.
رجوع به هیمنه و آمین شود. || ( اِخ ) یکی از سی و دو نام قرآن کریم. حق تعالی فرموده است و مهیمناً علیه . ( نفایس الفنون ).فرهنگ فارسی
۱- ( صفت ) ایمن کننده از خوف . ۲ - گواه صادق . ۳ - یکی از اسمائ خدای تعالی . توضیح متکلمان صفت فوق را که از اسمائ حسنی است بمعنی شهید که عالم بغایب وحاضراست و نیز بمعنی گواه ( کسی که در قضیه ای حاضر باشد وصحت آنرا بقول تصدیق کند ) تفسیر کرده اند.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. [قدیمی] ایمن کننده.
۳. [قدیمی] گواهِ صادق.
۴. [قدیمی] نگهبان.
دانشنامه اسلامی
[ویکی اهل البیت] این واژه ی قرآنی، در این دو مورد به کار رفته است :
wikiahlb: مهیمن
[ویکی اهل البیت] مهیمن (اسامی و اوصاف قرآن). «مهیمن» به معنای حافظ، شاهد، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی بخش و یکی از اسامی و صفات قرآن است:
«وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ»؛ و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق می کند و حاکم بر آن ها است. (سوره مائده/48)
قرآن، حافظ کتاب های گذشته است و اصل وجود آن ها را تثبیت و تصدیق می کند و مراقب است و بر آن ها اشراف دارد و در نتیجه می تواند بعضی از احکام آن ها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن ها را بیان می کند.
واژه «مهیمن» دو بار در قرآن بکار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است و دیگری در آیه 23 سوره حشر که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.
«وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ»؛ و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق می کند و حاکم بر آن ها است. (سوره مائده/48)
قرآن، حافظ کتاب های گذشته است و اصل وجود آن ها را تثبیت و تصدیق می کند و مراقب است و بر آن ها اشراف دارد و در نتیجه می تواند بعضی از احکام آن ها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن ها را بیان می کند.
واژه «مهیمن» دو بار در قرآن بکار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است و دیگری در آیه 23 سوره حشر که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.
wikiahlb: مهیمن_(اسامی_و_اوصاف_قرآن)
[ویکی اهل البیت] مهیمن (اسم الله). «مهیمن» به معنای حافظ، شاهد، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی بخش، و یکی از اسامی و صفات خدا و قرآن است:((وَأَنزَلْنَا إِلَیْکَ الْکِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَیْنَ یَدَیْهِ مِنَ الْکِتَابِ وَمُهَیْمِنًا عَلَیْهِ) ؛ «و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق می کند و حاکم بر آن ها است» (سوره مائده// 48) . )
قرآن، حافظ کتاب های گذشته است و اصل وجود آن ها را تثبیت و تصدیق می کند و مراقب است و بر آن ها اشراف دارد و در نتیجه می تواند بعضی از احکام آن ها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن ها را بیان می کند.
واژه «مهیمن» دو بار در قرآن به کار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است، و دیگری در آیه 23 سوره حشر که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.
فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 4643 به نقل از کتابخانه مدرسه فقاهت
قرآن، حافظ کتاب های گذشته است و اصل وجود آن ها را تثبیت و تصدیق می کند و مراقب است و بر آن ها اشراف دارد و در نتیجه می تواند بعضی از احکام آن ها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن ها را بیان می کند.
واژه «مهیمن» دو بار در قرآن به کار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است، و دیگری در آیه 23 سوره حشر که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.
فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 4643 به نقل از کتابخانه مدرسه فقاهت
wikiahlb: مهیمن_(اسم_الله)
[ویکی فقه] مهیمن (قرآن). یکی از اوصاف قرآن ، مهیمن است.
«مهیمن» به معنای حافظ، شاهد ، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی بخش، و یکی از اسامی و صفات قرآن است: (وانزلنا الیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتاب ومهیمنا علیه)؛ «و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق می کند و حاکم بر آن ها است». قرآن ، حافظ کتاب های گذشته است و اصل وجود آن ها را تثبیت و تصدیق می کند و مراقب است و بر آن ها اشراف دارد و در نتیجه می تواند بعضی از احکام آن ها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن ها را بیان می کند.
مهیمن در قرآن
واژه «مهیمن» دو بار در قرآن به کار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است، و دیگری در آیه ۲۳ سوره حشر که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.
«مهیمن» به معنای حافظ، شاهد ، مراقب، امین، نگهبان و ایمنی بخش، و یکی از اسامی و صفات قرآن است: (وانزلنا الیک الکتاب بالحق مصدقا لما بین یدیه من الکتاب ومهیمنا علیه)؛ «و این کتاب قرآن را به حق بر تو نازل کردیم؛ در حالی که کتب پیشین را تصدیق می کند و حاکم بر آن ها است». قرآن ، حافظ کتاب های گذشته است و اصل وجود آن ها را تثبیت و تصدیق می کند و مراقب است و بر آن ها اشراف دارد و در نتیجه می تواند بعضی از احکام آن ها را نسخ و بعضی دیگر را امضا و تثبیت کند و هر غلط و تحریف راه یافته در آن ها را بیان می کند.
مهیمن در قرآن
واژه «مهیمن» دو بار در قرآن به کار رفته است؛ یکی آیه فوق که به عنوان وصف قرآن است، و دیگری در آیه ۲۳ سوره حشر که وصف خداوند متعالی قرار گرفته است.
wikifeqh: مهیمن_(قرآن)
پیشنهاد کاربران
مهیمن در لغت دقیقا یعنی ایمنی بخش به مخلوقات
نگهدارنده ( از فروپاشی )
مهیمن از واژ هیمنه است کسی که بر همه تسلط دارد ونگهبان ومسلط است بدون حریف ازاسماالحسنی است یکی از۹۹ نام الله است لطفا ریشه کلمات را دراول صفحه بنویسید
پرشکوه
کلمه ( مهیمن ) از ماده ( هیمنه ) گرفته شده و به طوری که از موارد استعمال آن بر می آید معنای هیمنه چیزی بر چیز دیگر این است که آن شی ء مهیمن بر آن شی ء دیگر تسلط داشته باشد، البته هر تسلطی را هیمنه نمی گویند، بلکه هیمنه تسلط در حفظ و مراقبت آن شی ء و تسلط در انواع تصرف در آن است . ( تفسیر المیزان )
مهیمن : ( پسرانه ) ( معرب از عبری ) 1 - آگاه به حاضر و غایب؛ 2 - از نام ها و صفات خدا.
مهیمن : مهیمن از اسم های خداوند است . مهیمن : نگهبان عالم ، آگاه بر احوال و رازها .
معنی:نگهبان
دارای هیمنه/ آن کس که دارای هیمنه و وقار باشد از آن گونه که در سایه امن امان خود در آورد.