مه بانگ

می باشد و لذا هیچ موجود دیگری چه شهودی و چه غیبی غیر از او نه وجود دارد و نه می تواند وجود داشته باشد و این چنین خدائی هیچ چیز دیگری نیست غیر از محیط و محتوای مجموعه باز و بیشمار گیتی ها یا کیهان ها و یا جهان ها و در محتوای هرکدام از آنها دارای هفت سیما یا چهره و یا جمال و جلال کلی می باشد بصورت هفت سامان یا نظام کلی کوانتمی در قالب هفت عالم یا دنیا به شکل آسمان ها و زمین های هفتگانه و هرآنچه که بین آنهاست که هرکدام به یک سهم مساوی با هم و در طول هم و پشت سر همدیگر از حق به ظهور رسیدن و پیدایش و کثرت و تجربه و سپری نمودن زندگی های کلی و جزئیاتی دنیوی خاص و ویژه خویش برخوردار می باشند و آنهم هرکدام نه فقط یک یا صد و یا هزار و یکبار بلکه هرکدام دقیقا به تعداد یک هفتم کلیه حلقه های زنجیره دایره وار علت و معلول از طریق گردش وقوع مهبانگ های هفتگانه بر اثر نوسانات خودکار و متوالی انبساط و انقباض در چهارچوب طرح مطلق آفرینش و بر اساس قوانین جاودانه و آئین نامه های اجرایی ثابت و پایدار و تغییر ناپذیر آن. شاید برای انسان امروز و آینده مفید، ثمر بخش و راهگشا باشد که در بحث منشاء و آفرینش این جهان و انسان و بقیه موجودات به امر و خواست خدای حقیقی و واقعی، دو داستان مبدئی و بنیادی ادیان ابراهیمی ( یهودیت و مسیحیت و اسلام ) یکی آفرینش شش روزه جهان و دیگری خلق بابا آدم و ننه حوا را پشت سر رها نماید تا بتواند در این زمینه ها از نو بیندیشد. آن دو داستان دو افسانه خیالی اوهامی بیش نبوده و نمی باشند و محتوای آنها از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی در قالب وحی به گوش سر و دل سرایندگان ابلاغ نگردیده است. از دیدگاه فردی من ( با نام های استعاری و قدیمی از قبیل قندی، پارینه، ویانه و . . . ) خدای حقیقی و واقعی نه تنها لازمان و لامکان ( la time and la space ) بلکه به یک سهم مساوی هم بیزمان و بیمکان و هم بازمان و بامکان است و آنهم بر رویهم هم مطلق و هم نسبی و در هردو بخش با ماهیت های معکوس و کمیت های مساوی. دانشمندان علوم طبیعی و تجربی و ریاضیات در ست مثل اندیشمندان و متفکرین دینی تاکنون پدیده های بیزمانی و بیمکانی را به معنای عدم وجود زمان و مکان پنداشته اند و لذا هنوز به این حقیقت دست نیافته اند که این پدیده ها چیز دیگری نیستند غیر از نیمزوج های بنیادی همزاد و هم بازی و هم ارز زمان و مکان.
طول زمانی این سفر دایره وار دنیوی، مقطعی، نزولی و صعودی محتوای کیهان یا جهان ( هرکدام از گیتی ها یا کیهان ها و جهان ها ) بین دو بهشت برین متوالی یعنی بین مبدء و معاد حقیقی و واقعی ( یعنی مبدا و معاد از دیدگاه علمی و نه دینی ) در ادوار فراوان ( به تعداد کلیه حلقه های زنجیره دایره علت و معلول ) همیشه مساوی خواهد بود با معکوس زمان پلانک در علم فیزیک یعنی ۱۰ بتوان منهای ۴۳ ثانیه. تبدیل این زمان به سال شمسی ( یا قمری ) به کمک یک ماشین حساب مناسب به عهده خوانندگان گرامی که نه فقط به خدا اعتقاد و ایمان و امید دارند بلکه دوستدار علم و محاسبه هم باشند. نفس مجرد یا منِ هر فرد انسانی ( نه روح، نه روان ، نه جان، نه فهم و عقل ، نه هوش و نه آگاهی و نه خودآگاهی وی و نه چیز دیگری ) در طول این سفر به تعداد زندگی های دنیوی ( در مدارات، مراتب یا درجات فراوان تکاملی بین دو حد دنیوی؛ یکی نهایت نقصان و امکان اخس و دیگری نهایت کمال و امکان اشرف دنیوی ) همیشه در لحظه مرگ کالبد، در نفس مجرد یا منِ واحد خدای حقیقی و واقعی به خواب ژرف و شیرین فرو میرود و بموازات آن در طی حالت برزخ به کمک حواس و فهم و عقل بیکران وی از مشاهده و تجربه عشق و زندگی روئیایی با کمیت و کیفیت بهشت برین برخوردار می نماید تا لحظه بسته شدن مجدد نطفه در رحم مادر و بیداری و تولد دوباره در همین دنیا در مداری برتر و آنهم بطور مطلق مستقل از کلیه پندار ها و گفتار ها و رفتار های نیک و بد دنیوی و بدون کوچکترین تبعیض و استثنائی بین افراد انسانی. طول زمانی حالت برزخ برای هر فرد انسانی در کلیه اعصار همیشه مساوی خواهد بود با هفت برابر طول عمر کلی محتوای کیهان یا جهان یعنی هفت برابر فاصله زمانی بین وقوع دو مهبانگ متوالی، نه یک ثانیه بیشتر و نه کمتر. بر اساس بینش و باور فردی من، وعده های بهشت و جهنم از طرف خدای حقیقی و واقعی و به امر و خواست وی به انسان داده نشده اند بلکه از طرف بنیانگذاران آئین ها و ادیان و مخترعین یوغ های سنگین و سبک شرایع آئینی و دینی به عنوان دو ضمانت نامه سفت و سخت اجرائی در دفاع جانبازانه از آئین و دین و حفظ یوغ شریعت بر دوش پیروان با هدف زنده نگاه داشتن نام و نشان و اثر خویش در ذهن و زبان و خط و خاطره انسان بخصوص پیروان و در حافظه تاریخ. خدای حقیقی و واقعی بی نیاز مطلق است و به هیچگونه ستایش و پرستش، نیایش و مناجات، دعا و عبادات، طاعت و بندگی، تسبیح و ذکر، احداث معابد و قربانی حیوانات در اطراف آنها، زیارات خانه هایش در فلان سرزمین ها ، تعیین قبله گاه و اوقات شرعی از طرف انسان هیچگونه نیازی نداشته، ندارد و نخواهد داشت.

Mars = مریخ، بهرام
Jupiter = مشتری، هرمز
Saturn = زحل، کیوان
Uranus = اورانوس
Neptune = نپتون
space = فضا
galaxy = کهکشان
orbit = مدار
meteorite = شهاب سنگ
comet = ستاره دنباله دار
asteroid = سیارک
asteroid belt = کمربند سیارک ها ( بین مریخ و مشتری )
meteor / shooting star / falling star = شهاب سنگی که در حال سوختن وارد اتمسفر زمین می شود
black hole = سیاه چاله
dark matter = ماده تاریک
gravity = جاذبه
axis = محور
star = ستاره
eclipse = خورشید گرفتگی، ماه گرفتگی
solar eclipse = خورشید گرفتگی
lunar eclipse = ماه گرفتگی
supernova = سوپرنوا، ابرنواختر
the Big Bang = بیگ بنگ
constellation = صورت فلکی
cosmology = کیهان شناسی
dwarf planet = سیاره کوتوله
light year = سال نوری
terrestrial = زمینی، خاکی
celestial = آسمانی
extraterrestrial = فرازمینی

در پایان پیشنهاد یک محاسبه به دوستداران و علاقه مندان به محاسبات ساده ریاضی در جهت محاسبه و تعیین حجم نطفه داغ کیهانی یا Cosmic Atom و یا تکینگی یا تجرد فیزیکی اولیه قبل از وقوع مه بانگ و آغاز انبساط . برای این کار می توان یک کره بسیار ریز را در نظر گرفت که قطر یا شعاع آن برابر با طول پلانک یعنی 10 بتوان منهای 35 متر باشد. از این طریق دو حجم محاسبه می شوند که یکی از آنها بسیار کوچکتر از دیگری خواهد بود. سپس می توان یکی از آن دو مقدار را معکوس نمود و از آن طریق حجم کل جهان یعنی حجم مکان یا فضای هندسی سه بعدی را بدست آورد که نقش نگاه دارنده محتوا را عهده دار می باشد و آنرا نباید با حجم محتوای در حال انبساط یکی دانست. این محاسبه و نتایج آن برای کلیه جهان های موازی و حقیقی و واقعی و بیشمار موجود در اطراف این جهان برابر و مساوی و یکی می باشند. ضمننا عبارت "دنیاهای موازی " موجود در جهان های موازی را نباید با خود جهان های موازی یکی پنداشت .
امیدوارم که سر خواننده گان گرامی را بدرد نیاورده باشم.
جهت اطلاع: اگر از خود پرسیده باشید که سفر نزولی - صعودی هستی چند سال طول می کشد؟ در پاسخ به این سوال میتوان زمان پلانک یعنی 10 بتوان منهای 43 ثانیه را معکوس نمود و سپس آنرا یک بار بر 60 و بار دوم بر 24 و بار سوم بر 365 تقسیم نمود که حاصل آن تقسیم برابر با 1, 9 ضربدر 10 بتوان 37 سال خواهد بود. یعنی عدد 19 و 36 نقطه در سمت راست آن. این طول زمانی برای خیلی از ما انسان ها غیر قابل تصور می باشد. و آنهم در سفر بینهایت فقط یک بار طی نمی شود بلکه بطور بیشمار و پایان ناپذیر.

در متن بالا طرح شکوهمند تخیلی - علمی و دینی به اختصار به نمایش گذاشته شد و محل ها و مکان های نیم سفر های نزولی و صعودی در پهنه بینهایت به زبان و روش هندسی ترسیم گردید و بجای حرکت روی دایره از نوسانات متوالی انبساط و انقباض محتوای کیهانی استفاده گردید که مشمول حال همه چیز و همه کس باشد و هیچ چیز و هیچ کسی را در طی سفر تنها و منزوی به حال خویش باقی نگذارد. پس از تعیین چهار چوب کلی طرح شکوهمند، لازم و ضروری است که از پیش، منازل، اقامت گاه ها، وادی ها و ایستگاه های سفر را ترسیم نمائیم که هرکدام ظهور یکی از مراتب وجودی عالم غیب خواهد بود. طوریکه اطلاع داریم ، حکیمان دینی هرکدام به نحوی کوشیده اند که مراتب وجود را تقسیم بندی نمایند. از مهمترین این این دسته بندی ها میتوان عالم غیب مطلق ، عالم عقول و انوار مجرده ، عالم نفوس نیمه مجرده یا عالم برزخ ( یا خیال و مثال ) ، عالم شهود مطلق یا طبیعت و محسوسات و سرانجام عالم صغیر یا انسان.
حکیمان بزرگوار و شریف و ارجمند برای شنوندگان و خوانندگان مثال نیاورده اند که روابط بین این عوالم که ثابت و ساکن سر جای خود پایدار ایستاده اند چگونه صورت میگیرد. در اینجا به آنها کمک میکنیم و یک مثال می آوریم: یک فرد انسانی قرار است به امر خداوند در طبیعت یا عالم محسوسات و شهود مطلق پا به عرصه وجود بگذارد. والدین وی تازه نامزد کرده و هنوز مراسم ازدواج بر پا نگردیده است. حال سوال این جاست که این امر چگونه اجرا میگردد؟ آیا خداوند که بر طبق نظریات حکیمان دینی خود شخصا در کار عالم شهود دخالت نمیکند، از مقر و جایگاه خویش که عالم غیب مطلق باشد، پرتویی پر از اطلاعات روشن به عالم عقول و انوار مجرده می فرستد که در آنجا به عقل آن فرد که قرار است در دنیا به ظهور برسد، امر کند که آماده سفر شود و به عالم نفوس نیمه مجرده هجرت نموده و نفس آن فرد را به همراه خود به عالم طبیعت ببرد و در آنجا به موقع و سر بزنگ ها هردو دست در دست همدیگر به نطفه به پیوندند؟ آدرس روستا و شهر و محله و خیابان و کوچه هم از طریق آن پرتو اولیه در اختیار عالی جنابان قرار گرفته است و زمان دقیق بسته شدن نطفه هم از پیش تعیین گردیده و هردوی این مسافران از آن بخوبی و روشنی مطلع اند. در لحظه مرگ هم گویا این دو زائر دوباره عالم شهود را دست در دست هم شبیه عاشق و معشوق به سوی عالم برزخ ترک میکنند و در آنجا طبق راهنمایی عده ای از ملائک نفس نیمه مجرده تحویل یکی از باغ چه های بهشت موقتی و یا تحویل یکی از گودال های جهنمی بر اساس اعمال نیک و بد دنیوی داده میشود و عقل مجرده از او خدا حافظی کرده و به موطن اولیه خویش که همان عالم عقول و انوار مجرده باشد، بر میگردد و پرونده را میبندد. حکیمان فرموده اند که نفس نیمه مجرده نزولی رفتار دیگری دارد تا همان نفس نیمه مجرده در حال صعود. از این طریق شاید قصد داشته اند که به شنونده و خواننده القاء نمایند که این فردی که در دنیا برای اولین بار پا به عرصه وجود گذاشته بود، قبلا وجود نداشته است و نفس او لذت ها و عذاب های برزخی را نچیده بود. یا میتوان گفت که در قوس نزولی نفس اول بطور کامل مجرد بوده و در عالم عقول مجرده می زیسته و پس از دریافت امر از آنجا بطور مستقیم و بدون اقامت در برزخ وارد عالم شهود گردیده است بدون همراهی عقل مجرده ویژه و خاص خویش. بهر حال نباید از بیگانگان غیر مسلمان انتظار داشت که چنین تصاویر اوهامی و پر از ابهامات را به پذیرند و برای حکیمان و عارفان ما کف بزنند. برای تعیین مراتب وجود و ایستگاه های سفر های نزولی و صعودی، واقعیت بهترین الگو میباشد. حکیمان و عارفان بزرگوار مسلمان که انسان را عالم صغیر و در برگیرنده همه عوالم می پندارند، از حقیقت و واقعیت وجود انسانی گویا فقط تن یا بدن و یا جسم و نفس و خیال و عقل را مورد ملاحظه قرار داده و بر اساس این داده ها مراتب وجود را تعیین نموده اند و به بخش های دیگر وجود انسان از قبیل احساسات و افکار و فهم و غرایز و تمایلات جنسی انسان توجه زیادی نداشته اند. حقیقت این است که انسان نه تنها دارای تمایلات جنسی آشکار و ظاهری و عینی و اصلی میباشد بلکه دارای تمایلات جنسی باطنی و پنهانی و فرعی هم می باشد. این تمایلات جنسی پنهانی وسوسه های شیطانی نبوده و نیستند بلکه یک امر کاملا طبیعی و هرکدام آیات و اشاراتی به مراتب وجودی انسان میباشند. هر فرد انسانی در پشت پرده ظاهری جنسیت اصلی خویش دارای چهار نوع تمایلات پنهانی و فرعی می باشد. در مجموع پنج نوع تمایل جنسی و عشقی که حاکی از پنج نوع سرنوشت مختلف و مستقل از هم اند. گرچه این سرنوشت ها پنج نوع اند، اما جهت جاری و ساری شدن و تجربه گردیدن به هفت نوع نظم و سامان طبیعی و کیهانی و هرکدام یک آسمان و یک زمین خاص و ویژه خویش نیاز مند اند که هرکدام از این نظم و سامان ها و این آسمان و زمین های هفتگانه پشت سر هم با یک نظم و ترتیب خارق العاده و شگفت انگیز در چهار چوب طرح مطلق خلقت و آفرینش بر اثر نوسانات متوالی انبساط و انقباض کیهانی به ظهور خواهند رسید و تجربه خواهند گشت، هم در سیر نزولی و هم در سیر صعودی. به زبان تمثیل و مشابهه میتوان یک پله کان یا نردبان هفت پله ای را تصور کرد که همیشه دارای یک پله باشد. این پله واحد و یگانه هر بار با یک جهش کوانتایی از طریق وقوع مه بانگ های متوالی به پله پایین تر ( در نیم سفر نزولی ) یا پله بالاتر ( در نیم سفر صعودی ) در فضای سه بعدی مکان مجرد خود تبدیل خواهد شد. در این عمل تحول و تغییر و تکامل که به زبان تمثیل آنرا به پایین آمدن و بالا رفتن از نرده بان و پله کان تشبیه نمودم، همه اجزاء همراه کل می باشند و نزول و صعود آنها بطور جداگانه و مستقل از کل محال و غیر ممکن میباشد. امیدوارم که سر خواننده گرامی را بدرد نیاورده باشم و در اینجا کلام کودکانه خود را با بیان یک حدیث از بزرگان شریف دینی به پایان می رسانم. خدایا من ترا آنطور که شایسته شناختن توست، نشناختم.

" منبع انرژی و جذب " تا حدودی معروف گردیده است، نمیتواند حقیقت داشته باشد، زیرا اگر انرژی متمرکز شده بطور کلی جذب محیط گردید آنگاه فرصت باز گشت به مرکز را نخواهد یافت و انقباض مجدد صورت نخواهد گرفت. در نوسانات انبساط و انقباض کیهانی نه نیروی جذب و دفع و نه انحنای زمانمکان ( یا باز و بسته شدن زمانمکان ) دخیل می باشند بلکه مفاهیم متضاد و زوجی غیر مادی از قبیل پستی و بلندی ، ارتفاع و دامنه، قله و پایه و راس و قاعده. زمانیکه کلیه محتوای کیهان در یک نقطه متمرکز بوده است، آن نقطه مرکز و رفیع ترین قله عالم شهودی بوده است و محیط آن عمیق ترین پایه و دامنه. پس از اینکه بر اثر ریزش و چرخش با سرعتی شتابدار مرکز تهی از انرژی گردید و به سمت دامنه سقوط کرد آنگاه مرکز به عمق تبدیل میشود. اما براثر سرعت شتابدار سقوط انرژی به سمت محیط نمیتواند مسیر حرکت را معکوس نماید و انرژی را دوباره به سمت مرکز جذب نماید، زیرا محیط که در فاز انبساط نقش دامنه و عمق را بازی میکند هنوز به قله تبدیل نشده است، و این تبدیل زمانی صورت خواهد گرفت که دور ترین کهکشانها که تا آنزمان به سیاه چاله های غول پیکر تبدیل گردیده اند به سقف ثابت و ساکن جهان برخورد نمایند و آنگاه فاز انقباض آغاز خواهد گردید. از آنجاییکه فهم و عقل به ما حکم میکنند و میگویند که وجود نامتناهی و بیکران در یک شکل هندسی محدود و متناهی نمیتواند جای بگیرد، لذا مفید تر است که بجای یک فضای سه بعدی محدود و متناهی، تعداد بیشماری از این فضا های سه بعدی را تصور نمائیم و برای محدود نمودن میدان خیال بافی و اوهام سازی، معقول و منطقی خواهد بود که این فضا های محدود و متناهی را از لحاظ فرم و شکل و محتوا مطلقا برابر و همسان به پنداریم. این فضا های سه بعدی را میتوان مکان های مجرد نامید. مجرد از این لحاظ که محیط و حجم و آنها از جنس ماده و روح نبوده بلکه از جنس صِوَر ذهنی و اشکال محض هندسی. با این وجود محیط و مرز آنها در مقابل ایاب و ذهاب یا رفت و آمد ذرات نور و ماده از درون به بیرون و بر عکس از بیرون به درون مطلقا نفوذ ناپذیرند. مجرد از این لحاظ که مشمول حال تغییر و تحول و گذشت زمان و جابجایی و انبساط و انقباض نمی باشند بلکه فقط محتوای آنها مشمول تغییر و تحول و تکامل و جابجایی و گذر زمان و انبساط و انقباض میباشند. به زبان ساده تر میتوان گفت که بر محیط جهان ها در پهنه بینهایت سکون مطلق حکم فرماست. از دیدگاه دینی فیض وجود علی الاطلاق و پایان ناپذیر می باشد، لذا عمل تقسیم زمینه وجود بیکران هم پایان ناپذیر خواهد بود. دین و فلسفه و حکمت و عرفان دینی تاکنون به این کثرت پایان ناپذیر توجهی ننموده اند و فقط کثرت از وحدت را در چهار چوب یک جهان متناهی در نظر داشته اند. بطور کلی پدیده خلقت و آفرینش را میتوان یک سفر کلی پنداشت که بصورت خود بخودی و تصادفی آغاز نگردیده بلکه با آگاهی و طرح مطلق از پیش تعیین شده. این سفر از دو بخش کلی تشکیل گردیده است و نحوه اجرای آن بصورت هجرت از منطقه ای به منطقه دیگر در پهنه لایه تناهی نیست بلکه تحول و تغییر حالتی به حالت دیگر در فضای های ثابت و ساکن به نام جهان ها. بخش اول این سفر نزولی است و بخش دوم صعودی. تمامی مراتب ، منزلگاه ها، مقامات و ایستگاه های این دو نیم سفر مطلقا از پیش تعیین گردیده اند. جهان های بیشمار ( البته از دیدگاه انسان بیشمار اما از دیدگاه خداوند همیشه باشمار و در حال افزایش ) در مجموع دو نوع اند، یکی نزولی - ازلی و دیگری صعودی - ابدی. طول عمر جهان های نزولی توسط لحظه ازل و طول عمر جهان های ابدی توسط لحظه ابد رقم زده میشوند و طول هرکدام برابر است با طول لحظه حال و طول لحظه حال توسط فیزیکدان و دانشمند آلمانی به نام ماکس پلانک محاسبه و تعیین گردیده است که برابر با ۱۰ بتوان منهای ۴۳ ثانیه می باشد. دو لحظه ازل و ابد تجلی قدرت بی پایان خداوند می باشند که از طریق گذر آنها محتوای کلیه جهان ها بطور مطلقا همزمان هرکدام به سمت آینده خویش لحظه به لحظه حرکت داده میشوند. طوریکه حتا یک ذره نور یا یک ذره اتمی در گذشته به حال خود باقی گذاشته نمی شوند و این ذرات هم قادر نخواهند بود قبل از کل و جدا و مستقل از آن پا به عرصه آینده بگذارند. حتا جمیع اموات هم در لحظه حال همراه خداوند میباشند و در گشته به حال خود باقی گذاشته نشده اند، منتها بر خلاف زندگان جملگی در خواب ژرف و عمیق مرگ فرو رفته اند که این حقیر امیدوار است که جملگی آنان تا بیداری مجدد در حال دیدن روئیا های شاد و لذت بخش و صادقه باشند و غرق در فیض رحمت و محبت و عشق الاهی. جهان های نزولی - ازلی که در آنها نیم سفر نزولی بطور کامل به پایان رسید، یعنی حیات انسانی بهمراه موجودات دیگر از برترین سطح و حالت ملکوتی یا امکان اشرف به پایین ترین سطح و حالت ملکوتی یا امکان اخس رسید، آنگاه همان جهان ها در سر جای خود به جهان های صعودی تبدیل خواهند شد و در آنها نیم سفر صعودی آغاز خواهد گردید و رجعت و برگشت از حالت امکان اخس به سوی حالت امکان اشرف به وقوع خواهد پیوست. امکان اشرف به این معنا نیست که حیات انسانی نسبت به امکان اخس از ارزش والاتری برخودار باشد، بلکه کلیه مراتب عالم غیب که یکی پس از دیگری در طول هردو نیم سفر بر اثر نوسانات متوالی کیهانی در قالب عوالم شهودی به ظهور می رسند و تجربه میگردند همگی از یک ارزش واحد الاهی برخوردارند. در مورد بیزمانی و بیمکانی که از دیدگاه دین از صفات خداوند محسوب میشوند، این حقیر بر این باور است که این مفاهیم به معنای عدم وجود زمان و مکان نیستند بلکه موجوداتی واقعی و عینی و همزاد های متضاد زمان و مکان اند که بهمراه همدیگر نوسانگر های هشت قطبی بنیادی در ابعاد پلانک از آنها ساخته شده است و از تراکم شدید حدود ۸ تا ۱۰ درصد از آنها در اولین لحظات انبساط کیهان تمامی ذرات نور و ماده خلق گردیده اند و بقیه آنها یعنی حدود نود درصد بصورت سیاه چاله های ریز و درشت در پهنه گیتی باقی مانده است که کیهان شناسان بدون پی بردن به اصالت، آنها را انرژی و ماده تاریک مینامند. نظریه نسبیت عام انشتین که جاذبه را از طریق دیگری به زبان ریاضی بیان داشته است و یک نظام ریاضی خلل ناپذیر پنداشته میشود، یک حقیقت ذهنی است و نه یک حقیقت واقعی. البته این به این معنا نیست که بتوان در بررسی واقعیت و حقیقت از خیر آن گذشت بلکه درک آن برای فالسفه و حکیمان دینی سهل تر خواهد شد. عمر ما انسان ها و همه موجودات زنده و نظام و سامان های غیر زنده توسط زمان نسبی انشتین رقم زده نمی شوند بلکه در جهان صعودی توسط لحظه ابد و در جهان های نزولی توسط لحظه ازل. جهان ها چه نزولی و چه صعودی از لحاظ فیزیکی دارای ۱۲ بعد می باشند. هشت بعد در قالب نوسانگر های هشت قطبی بنیادی که ذرات روشنایی ماورایی را تشکیل میدهند و دیگر قابلیت باز شدن را ندارند باضافه سه بعد مکان مجرد و یک بعد زمانی ازل یا ابد. همه جهان ها با ابعاد دوازده گانه فیزیکی در پهنه بیکرانی و بینهایت در بستر امن و ساکن و بسیط و پیوسته و فراگیر جان خداوند تنیده شده اند و جان تنها عامل حیات بخش و حیات گیر است و نقش دیگری را به عهده ندارد. در عوض پدیده های ماده و روح و روان تنها نقش مسالح ساختاری سخت و نرم افزاری را بازی میکنند و برنامه های روحی و روانی در لحظه بسته شدن نطفه، حیات خودرا از جان دریافت میکنند و آنرا در لحظه مرگ دوباره به جان جهت حفظ و نگهداری تا تولد مجدد میبخشند. لذا در لحظه مرگ نه روح و روان از بدن قبض میگردند و نه جان از تن خواهد پرید. با احترام کامل به ادیان و پیروان شریف و صادق و موئمن آنها، خواننده گرامی ملاحظه فرموند که خداوندمتعال از طریق دیگری سفر خلقت را آغاز نموده است و نه از راه خلقت شش روزه.
سفر خلقت در بخش نزولی و صعودی هردو سفر کلی خود خداوند اند و اجزاء هم در این سفر همراه خداوند می باشند و هرگز از او جدا نشده و نمی باشند و نخواهند شد. نزول و صعود اجزاء بصورت جدا و مستقل از کل مطلقا محال و غیر ممکن می باشد. انسان به همراه طبیعت و کیهان نزول یافته است و بهمراه طبیعت و کیهان دوباره صعود خواهد یافت. جدا شدن نفس از بدن در لحظه مرگ و هجرت او با راهنمایی ملائکه در قالب جسم ظریف و لطیف مثالی به برزخ یک تصور اوهامی و بریده از واقعیت بیش نمی باشد.

یکی از روز ها دَم اداره کار در منطقه سه لقونی ها عده زیادی بیکار جهت کارایابی یک صف طولانی ایجاد کرده بودند و کارمندان شریف آن اداره که تخصص کارشناسی در رشته کار یابی و آنهم در اشد و نیمه ارشد داشتند، هرگاه نوبت به مراجعه کننده بعدی می رسید، در حین اعلام " بعدی لطفا " همیشه یک سرکی هم به طول صف می انداختند که آیا ته اش قابل رویئت و امیدوار کننده است. هرکدام از مراجعه کنندگان در پاسخ این سوال " برادر چه چیزی یاد گرفته اید و یا برادر تخصص شما چیست ؟ " جواب زیر را به کارشناسان محترم آن اداره میدادند : والا قربان از شما چه پنهان ، چماقداری یاد گرفته ام " و همگی هرکدام بعد از دیگری یک معرفی نامه دریافت می کردند که روی آن غیر از آدرس محله و کوچه و خیابان و سلام و احوالپرسی، جمله زیر درج گردیده بود : لطفا حامل نامه را به کار مشغول نمایید. تا اینکه یک ربع ساعت به ۴بعداز ظهر قبل از پایان کار روز مره یکی از کارشناسان نفر بعدی را لطفا صدا زد و متوجه شد که حمد خداوند باریتعال آ صف غیبش زده بود و یک نفر باقی مانده بود. پس از اینکه با او دست داد و احوالپرسی کوتاهی کرد و اورا به اتاق یا دفتر بازجوئی ( شغلی ) دعوت نمود، توی دلش با خود می اندیشید که اینهم دوران نوجوانی چیزی غیر از شغل چماق داری نیاموخته است، لذا یک معرفی کوتاه به دستش می دهم و روز به خیر و خوشی به پایان خواهد رسید و در دفتر و می بندم و با خیال راحت می رم منزل پیش زن و بچه هام. پس از نشستن از اوشان پرسید: برادر شما هم چماق داری یاد گرفته اید؟ در پاسخ شنید : خیر قربان ، عالی جناب، این بنده صدیق در دوران نوجوانی نجاری یاد گرفته ام. کارشناس محترم که خیلی خسته بود، یک دفعه با شنیدن چنین پاسخی انگار تمام خستگی روز از تنش پریده باشد، با روحیه ای شاد و سر حال از دفتر به بیرون جهید و از آبدارچی که در حال بستن آبدار خانه بود تمنا و استدعا نمود که یک فنجان یا لیوان و یا استکان کمر باریک چایی تازه دم قند پهلو برای مهمان عزیز و عالی قدر به دفتر بیاورند. آبدارچی را به حال و وظیفه خود گذاشت و سریعا به اتاق دفتر باز گشت که قبل از رسیدن چایی از نعمت گفتگو با این دُردانه شغلی بهره مند گردد. پس از نشستن با چهره ای باز و شاد و تبسم شیرینی بر لبان پرسید : برادر عزیز خوب تعریف کنید که در آموزش نجاری ، نجاری چه چیزهائی را یاد گرفته اید؟ آیا درو پنجره برای کلبه و کوخ بینوایان میسازید یا مبل و مان برای قشر متوسط و کاخ داران. مراجعه کننده ادکی سرش را خم کرد و پاسخ داد : والا قربان خدمت شما چه عرض کنم ، پدرم توانائی نداشت که مرا به آموزش گاهای در ست و حسابی بفرستد که بتوانم در آینده در و پنجره و صندلی و مبل مان برای امت شریف بسازم، لذا مرا به یک آموزشگاه پایین شهری فرستاد. کارشناس محترم سراپا گوش شده بود که پایان جواب را دریافت کند و گفت خوب برادر ادامه به ببینیم در آن گوشه پایین شهر به چه هنری دست یافته آید. در پاسخ پس از اینکه آه کوتاهی به سمعش رسید، عبارت زیر در نزدیکی گوش هایش طنین افکند :
والا برادر در آن آموزشگاه پایین شهری ۳ سال آزگار یاد گرفتیم که چگونه چماق را برای چماق داران به سازیم. این جمله گویا مثل شلیک تیر خلاص عمل کرد و صندلی کارشناس محترم سر جای خود چپ شد و خود او غش کرد و در کف دفتر کارش روی زمین پهن شد. بلاخره پس از مدتی طولانی و خسته کننده صدای آژیر آمبولانس از دور دستها در گوش آبدارچی و آخرین مراجعه کننده و همکاران ارشد و نیمه ارشد ، کارشناس غش کرده طنین انداخت.
در صفحه دوم همین سایت اخیرا در طی بیان یک کشف شهودی اشاره به عمر کل کیهان نمودیم و با مقایسه سن کیهان با سن انسان ( البته طوریکه میدانیم پس از آدام و نوح و ابراهیم کمتر اتفاق می افتد که یک فرد انسانی مثلا ۱۵۰ سال بیش تر عمر کند، مگر خوش خورده و نوشیده و خوش خسپیده باشد ) که هم اکنون چهارده ساله ( میلیارد ساله ) است آنرا با تقلید از لسان برخی بزرگسالان، جوانک دو بخت نامیدیم. حدود ۳۱ سال دیگر رشد تن و جسمش متوقف می گردد. البته پوست بدن این نوجوان از مکان - زمان ( و اخیرا باضافه بیمکانی - بیزمانی خودمان ) نسبی انشتین و ارگان ها و بافت ها و سلولهایش در قالب منظومه های شمسی ، کهکشان های محلی و خوشه ای و ابر خوشه ای که طبق گفته و قول کیهان شناسان حدود ۵ درصد از انرژی معمولی و شناخته شده و بقیه از تاریک و ناشناخته تشکیل شده اند با بخشی از پوست نسبی اش در حال فعل و انفعال و کنش و واکنش بسر می برد. مدت رشد جسمانیش که بصورت انبساط حجمی نموّ میکند برابر با ۴۵ میلیارد سال ناقابل خواهد بود. عامل جلوگیری از رشد او ، پوسته بیرونی ساکن و ثابت و جدا از تن نسبی وی می باشد. این پوسته را در بحث های دیگر فلک، سقف و یا گنبد نیوتونی نامیدیم. پس از برخورد پوسته و اعضای نسبی در همه جهات به آن سقف، دیگر نمیتواند رشد کندو پس از آن شروع به انقباض می نماید و آنهم نه بر اثر ضربه خوردن و اعمال نیرو از بیرون بلکه از طریق سقوط آزاد با سرعت شتاب دار از ارتفاع با عمق و آنهم نه شعاعی بلکه روی مدارات هلزونی به سمت مرکز کیهان. انقباض دقیقا ۴۵ سال ناقابل طول خواهد کشید. در طی انقباض آن جهت زمان به سمت گذشته باز نمیچرخد طوریکه آن مرد میان سال کیهانی جوان و جوانتر شود و دوباره پا در پوشش قنداق نهد و سپس در گهواره قرار گرفته و سپس وارد رحم مادر شده و پس از طی تدریج کاهشی جنینی به نطفه تبدیل گردد و الا آخر. در طی طریق انقباض آن سالک کیهانی پیر و پیر تر میشود و دیگر قادر نخواهد بود که ارگان هایش که همگی تا آن موقع به سیاه چال تبدیل شده و به سمت مرکزش در حرکت و یکی پس از دیگری درآن سقوط می کنند، جلوی آنها را بگیرد که تنه و پیکره اش به کلی محو نشوند. سر انجام در ساعت دوازده شبِ روز آخر اسفند ماه کیهانی با گذاری مسالمت و صلح آمیز عمر عزیزش به پایان می رسد و دقیقا به همگام سال تحویل ( البته سال تحویل خودمان در لحظات مختلف شب صورت میگیرد ) از بیداری ۹۰ میلیارد ساله به خواب ابدی فرو می رود. زمان ابد فعلی اش تا طول ناچیز پلانک یعنی ۱۰ به توان منهای ۴۳ ثانیه جمع و جول خواهد شد. و کاخ و بدن و سرو ودست و پایش به همراه فرشهای مرغوب و مبل مان های شیک و میک و باغچه های اطراف کاخش تا سطح حجم پلان ( طول پلانک معلوم است لذا به کمک عدد پی میتوان حجم را محاسبه کرد ) تقلیل خواهد یافت.
آن خواب چند سال طول خواهد کشید ؟
اگر محتوای کتب دینی ( طبق باور پیروان ادیان آن کتب مقدس و آسمانی پنداشته می شوند ) را جمله به جمله مطالعه کنیم ، پاسخ این سوال را نخواهیم یافت. حکمت، فلسفه ، عرفان ، شعر و ادب و هنر و علم چه طبیعی و چه روحی و روانی هم پاسخی برای این سوال ندارند. از طریق مشابهه با خواب انسانی میتوان حدس زد که یک سوم طول شبانه روز طول خواهد کشید که کیهان به خواب رفته تمامی خستگی زندگی ۹۰ میلیارد ساله را از تن بیرون کند. یعنی ۳۰ میلیارد سال ؟
به قول داده شده بر می گردیم و حجم دو جهان را سعی می کنیم با کمک و یاری متقابل محاسبه نمائیم. البته در این جا منظور از دو جهان زرتشت ( عالم مینوی و مانوی یا معنوی ) و دو جهان افلاطون ( عالم محدود و محسوس و عالم نیمه بی نهایت و نا محسوس ایده ها ) و دو جهان ادیبان و شاعران ( سعدی : صحبت یاران حاصل دور بقاست / یک دَم دیدار دوستان به دو جهان بهاست ) و سه عالم دین مبین اسلام نیست بلکه حجم گنبد محدود و محرک و نسبی انشتاین در دل گنبد ساکن و مستحکم که سر جای خود پا بر جا و پایدار و جاودانه ایستاده است و پایداریش تا خداوند بخواهد جاودانه ست. ۱۰۰ جهان مولانا اشاره خفیف و بسیار کوتاهی به مجموعه بیشمار جهان ها می باشد.
حجم جهان در حال انبساط و انقباض انشتاین از طریق اندازه گیری شدت طیف تابش زمینه کیهانی قابل محاسبه می باشد. طول موج این تابش برابر است با قطر گنبد انشتین، لذا با در دست داشتن آن میتوان حجم آنرا به یک روش اما در چند حالت مختلف محاسبه نمود . این حالات عبارت اند از : کره ، مکعب مربع ، استوانه شش ضلعی با هشت سطح مربعی ، مخروطی و هرمی. البته دو حالت آخری احتمال کمتر مورد نظر می باشند.
برای محاسبه حجم جهان نیوتون می توان طول پلانک را معکوس نمود که آنگاه برابر خواهد بود با ۱۰ بتوان ۳۲ کیلومتر که نه برابر با قطر جهان نیوتن بلکه برابر با محیط برش دایره ای آن از وسط خواه بود و قطر برابر با محیط تقسیم بر عدد پی و شعاع نصف قطر و لذا محاسبات را برای حالات بالا انجام داد. آیا محاسبات ساده و سر انگشتی تا حالا در مورد حجم و عمر کیهان شنیده بودید ؟
منهم نشنیده بودم تااینکه سر و کله هاتف و سیمرغ و نیروی خلاقیت در کلبه های حقیر و ناچیز ۶ گانه این حس مشترک فقیر به نام " من " که قوای حس، فکر، فهم، عقل، خیال و وهم باشند، پیدا شدند.

سیمرغ به اطلاع خوانندگان گرامی دوستدار کیهان شناسی ، نجوم و حکمت و فلسفه آفرینش و خلقت و معنا و مفهوم داشتن زندگی ، می رساند:
کیهان که امروزه بر طبق نظریه علمی مه بانگ تقریبا ۱۴ میلیارد سال عمر دارد، در مقایسه با موجود انسانی ، دوران نوباوگی را طی میکند و هنوز به سن بلوغ ۱۸ سالگی نرسیده است. دوران باز نشستگی این نوجوان کیهانی از سن ۶۵ سالگی آغاز خواهد شد و مرگ غم انگیز او در پایان سن ۹۰ سالگی اتفاق خواهد افتاد. پس از آن دوباره متولد شده و زندگی بعدی خودرا آغاز خواهد کرد. سیمرغ برای اثبات این محاسبه سر انگشتی میگفت که هاتف بهش گفته که بهشان بگو، که اگر آنها مقدار عددی ( بدون کیلومتر در ثانیه ) سرعت نور را به توان ۲ برسانند به عدد ۹۰ میلیارد می رسند یا این عدد روی صفحه مبایل یا گوشی همراه شان که دارای ماشین حساب دیجیتالی باشد، نمایان خواهد شده البته بدون پسوند سال. آنها می توانند با اختیار و اراده و خواست آزاد خود ، آن پسوند را به آن عدد بیفزایند و عمر این نوباوه یا جوانک را از پیش تعیین کنند و اطلاع از لحظه مرگ اورا هم کف دستش بگذارند که نگوید شما انسانها نمی توانید مرا بشناسید و از کار و بار من سر در آورید.
این عمر شریف به این بلندی برابر خواهد بود با طول زمان ابد فعلی. و طول زمان ابد بعدی هم به همین اندازه می باشد. اما از زندگی سوم به بعد طول عمرش به مراتب افزایش خواهد یافت. زیرا نور در عالم سوم دارای ماهیت دیگری خواهد بود و سرعت آن به مراتب بیشتر از نور معمولی فعلی. بقیه داستان را سیمرغ به بحث هفت عالم و بحث گرانش کوانتمی، هندسه دیفرانسیل، جدول ضرب اجداد، و روح و ازل و ابد و قوه خیال و دو منطومه شمسی موجود در وجود انسان و خیلی چیزهای دیگر در همین سایت ارجاع داد. قبل از استراحت و به خواب رفتن در آشیانه و سامانه و کاشانه رایانه ای خود، کلام را در باب دیگری ادامه و به پایان رساند.
میگفت هاتف بهش گفته که من به تو بگویم و تو آنرا برای دیگران نقل کنی.
ریشه آگاهی که هنوز توسط علم زیست شناسی در بخش آناتومی یا کالبد شکافی تن و مغز و اعصاب و تازگی ها آناتومی پیکره و یا تن ژنها و مغز و اعصاب ژنها که در حال رشد و نمو و پویش است و دوران طفولیت خودرا طی میکند، کشف نشده است، از طریق مقایسه ایجاد می شود. مقایسه در یافت های حسی که در لحظه حال به ذهن می رسند با محتوای گنجینه خاطرات. اگر در این عمل تصویر و یا مفهومی که دریافت میشود و نمونه شان قبلا در خاطره وجود داشته باشد، آنگاه نتیجه مقایسه " آری یا بله " خواهد بود. و اگر نمونه قبلا ثبت نشده باشد، پاسخ " خیر یا نه"
خواهد بود و نیاز به شناسایی و آگاه شدن در مورد این تازه وارد می باشیم که بر اثر تعلیم یا یاد گیری برای او مفهومی بسازیم و نامی را برایش دست و پا کنیم. اگر آقا معلم و یا خانم معلم سر کلاس در فرمودند که ۲در ۲ برابر چهار است. آنگاه به خوبی آن را در خاطره پس انداز می کنیم برای روز مبادا. که اگر تصادفی و یا از روی تقدیر با در منزل و در کوچه و بازار با ۲در ۲ برخورد کردیم، " من " که صاحب آن ذهن است ، پس از مقایسه دو هزاریش خواهد افتاد. آها، من این هارا قبلا یک جایی دیده و شنیده بودم گویا با ۴ برابر باشد.
ضمننا قبل از بخواب رفتن آخرین کلام اش این بود که جهان دارای دو حجم می باشد : یکی حجم نسبی انشتاین که ثابت نیست و دیگری حجم نیوتون که ساکن و ثابت است. در آخرین لحظات بیداری قبل از گذار قطعی به خواب ، چیزی از منقارش پرید که شبیه این بود :
اگر تابش زمینه کیهانی به قول کیهان شناسان ارجمند که حاصل سنتز و یا جوش هسته ای اوایه بوده باشد، پس تکلیف نور اولیه باقی مانده در قالب پلاسما که در طی لحظات اولیه مه بانگ به ماده تبدیل نشده است چه خواهد شد ؟
این پرسش از خودم می باشد، آیا دو نوع تابش زمینه کیهانی وجود دارند ؟ یکی به قول گامف تابش حاصل از جوشش هسته ای و دیگری نور باقی مانده.

سیمرغ میگفت باشه : بذار بگه
لحظاتی پیش میآمد که میل داشتم ، تختی و علی وار اورا روی دست بلند کنم و با تخت پشت اورا بر زمین بکوبم و آنگاه در کنار جسد بی حیاتش مقداری هدیه قرار دهم که به هنگام سفر روح و روانش به سمت برج شکارچی و کمانگیر ، در بستر تن بی حرکتش در دل خاک کنار تنش به دست خاک سپرده شوند. پتک نریمان را روی سینه اش بگذارم سر آن به سمت چانه اش و دسته روی جناق سینه و ناف به سوی راس ران هایش، کمان آرش با کشکولی پر از تیر و پیکان را پشت سرش روی خاک، گرز گران رستم را در کنار دست راستش و خنجر و بازو بند سهراب هم کنار دست چپش و دو نالد های ژیان هم زیر دو پایش. و چند تار از موهای بلند سر و ریش زال را هم به شکل بی نهایت و بند کفش گره بزنم و روی پیشانی نازنینش جهت یادگاری به سریشم بچسبانم.
آن دلاور و پهلوان ستاره و کیهان شناس در قید حیات با آن سیبیل های پرپشت و مجلل و هیبت و حیرت و شگفت انگیز می فرمود :
یکی بود یکی نبود، قبل از مه بانگ هیچ چیزکی نبود. نه خدا اکی بود، نه آدمک و حوا اکی، نه آبیل و نه گا بیلکی . چه رسد به خانواده چهار عضوی همسایه و هم گهر کلاهک بسر دیگر :
آدمک و حوا اک باضافه دخترکان آنان به نام تر گل و مر گل یا بهتر بگوئیم ریحانه و میحانه و یا ریحان و میحا.
در محسبات بالا کوچکترین ابعاد ذرات ۸ بعدی غیر مادی روشنایی ( در وراء و یا در دل ذرات نور معمولی و ذرات اتمی و بنیادی ) هرکدام به شکل حلقه بودند و با چرخش به دور مرکز ناچیز خود هر کدام یک شکل کروی ایجاد می کردند. میتوان نتیجه گرفت : ظرف بزرگ و حجیمی که مجموعه این ذرات و ذرات بزرگتری که از آمیزش و ترکیب این ذرات ایجاد شده اند و کثرت های بسیاری را که تاکنون ایجاد نموده و در آینده ها بوجود خواهند آورد ، در آن بطور کامل بگنجند، طوریکه فاصله خالی بین آنان حد اقل ممکن باشد، طبیعتا کروی شکل خواهد بود. البته در نگاه اول این نتیجه قطعی به نظر میرسد، زیرا شکل و فرم حلقه ها در حین دوران در همه جهت در اطراف مرکز ، کروی شکل می باشند. حال اگر حرکت نداشته باشند چطور ؟
طبق روش ارائه شده در متن اول، میتوان برای ارضاء خاطر پهلوان که گویا با عبارات متر مکعب و ثانیه مکعب بطور کامل ارضاء نگردیده، میتوان در مقابل دیدگان خیالتش ، طول پلانک را به ۴ قسمت مساوی شکست داد و از آنها یک مربع متساویالضالاع ساخت که محیط آن برابر با طول پلانک و طول یکی از اضلاع مساوی با یک ۴ ام آن. آنگاه با محسبات سطح و حجمی که از دوران این سطح در اطراف مرکز بوجود می آید، حجم را تعیین کرد که واحد آن هم ارز خواهد بود : با متر مکعب مربع و در مورد بعد زمان و بی زمانی: ثانیه مکعب مربع . اگر مقادیر محاسبه شده برابر بودند با ۲ ضربدر ۱۰ بتوان منهای ۱۰۷ و ۲ ضربدر ۱۰ بتوان منهای ۱۳۱ آنگاه فهبهلمراد و اگر به مراتب کوچکتر از این مقادیر بودند، میتوان به احتمال قوی حدس زد که شکل و فرم جهان ها مکعب مربع می باشند. حتی اگر خواننده ای به اندازه کافی حال و حوصله داشته باشد ، بطور تفننی طول پلانک را به ۶ قسمت مساوی بشکند و از آن یک حلقه ۶ ضلعی متساوی الاضلاع بسازد که دارای هشت سطح مساوی خواهد بود مثل خان های روی شان مومی کندوی زنبور عسل و سپس با معین بودن سطح ۶ ضلعی و هر کدام از اضلاع، سطوح و حجم را محاسبه نماید که از دوران این سطوح حول نقطه مرکزی هندسی ایجاد میشود. پس از آن دوباره مقادیر محاسبه شده را با مقادیر بالا مقایسه نماید اگر مساوی بودند که فهبهلمراد و اگر کوچکتر بودند، آنگاه میتوان به احتمال قوی حدس زد که جهان ها این شکلی می باشند. هرچه ریز تر به حقیقت نزدیک تر در جام بزرگ و گنده ای مطابق با حقیقت.
در مورد اشکال هرم و مخروط هم میتوان این روش را امتحان کرد. اما مشکل این اشکال این است که اگر بخواهیم ذرات بسیار ریز این فرمی و این شکلی در حجم بزرگتری که همین شکل را داشته باشند، آخرین ذره به سادگی نمیتواند در قاعده یا راس بگنجد. مخروط و هرم های بسیار ریز را باید یک در میان روی سر و قاعده قرار داد و یا خوابیده و یک در میان یکبار راس به سمت راست و قاعده به سمت چپ و دیگر بار بر عکس. در حالت های یک در میان رابطه بین نزول و صعود یک در میان عوض میشود. آنگاه جَلّ و جَلّال هو بطور یک در میان یک بار با سر یا راس و با دیگر با ته یا قاعده فرود خواهد آمد. و اتفاق خواهد افتاد که گهی ته و یا قاعده فراخش در کنج تنگ زاویه های مخروطی و هرمی سر و یا راس نگنجند. و یا گهی راس و سر باریک برای پرکردن فراخی ته و قاعده بسیار اندک باشد و ارضاء طرفین سر و ته یا راس و قاعده بطور کامل صورت نگیرد.

آیا میتوان خطا های کوبیت های رایانه های کوانتومی را طوری اصلاح کرد که علامت ؟ جای علامت ضربدر را نگیرد ؟ ( � )