منیف

منیف. [ م ُ ] ( ع ص ) ( از �ن وف � ) پاک و بزرگ و بلند و زیاده. ( غیاث ) ( آنندراج ) . بلند و برآمده و افراخته. ( ناظم الاطباء ) : هر روز. . . و درجت وی [ گاو ] در احسان و انعام منیف تر میشد. ( کلیله و دمنه چ مینوی ص 74 ) . آن درجت شریف و رتبت عالی و منیف را سزاوار و موشح نتوانست گشت. ( کلیله و دمنه ) . این صنع لطیف و عز منیف نصیبه ایام قرینه اقبال او آمد. ( ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 364 ) .
... [مشاهده متن کامل]

منیف : بلند مرتبه . والا . بزرگ . پاک . خوش قد و قامت . بلند قد و زیبا . مشرف بر همه چیز . بلند قد .

منیف : کمال قد و جمال - والا - بزرگ - بلندمرتبه -

منیل ؛ بزرگ - والا - بلندمرتبه - شریف تر -

منیف : بلند
منیف تر : بلند تر

بلند، مرتفع ، برآمده