[ویکی فقه] منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب). مِنهاجُ الکرامة فی مَعرفة الإمامَة کتابی عربی اثر ابو منصور، جمال الدین حسن بن یوسف بن علی بن مطهر حلّی مشهور به علامه حلی (متوفای ۷۲۶ق) است. علامه در این کتاب، با آوردن براهین عقلی و دلایل نقلی فراوان، به اثبات حقانیت مذهب شیعه و امامت علی بن ابی طالب(ع) و فرزندانش پرداخته است.
ابومنصور جمال الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است.مناظرات و آثار او موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع و رواج مذهب شیعه در ایران گردید. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم فقه، اصول، عقاید، فلسفه، منطق، دعا و... است. پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
ابومنصور جمال الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است.مناظرات و آثار او موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع و رواج مذهب شیعه در ایران گردید. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم فقه، اصول، عقاید، فلسفه، منطق، دعا و... است. پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
[ویکی شیعه] منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب). مِنْهاجُ الکَرامَة فی مَعْرِفَة الإمامَة کتابی کلامی، در اثبات حقانیت مذهب شیعه و امامت علی بن ابی طالب (ع) و فرزندانش، اثر علامه حلی (متوفای ۷۲۶ق.).
ابومنصور جمال الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است. مناظرات و آثار او موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع و رواج مذهب شیعه در ایران شد. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم فقه، اصول، عقاید، فلسفه، منطق، دعا و... است. پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
ابومنصور جمال الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است. مناظرات و آثار او موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع و رواج مذهب شیعه در ایران شد. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم فقه، اصول، عقاید، فلسفه، منطق، دعا و... است. پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
[ویکی نور] منهاج الکرامة فی معرفة الإمامة، تألیف علامه حلی است. مؤلف در این کتاب با آوردن دلایل عقلی و نقلی فراوان، به اثبات حقانیت مذهب شیعه و امامت علی بن ابی طالب(ع) و فرزندانش پرداخته است.
این کتاب از کتاب های تراث شیعی و مشتمل بر شش بخش است. نویسنده در بخش اقوال مذاهب درباره امامت می گوید: «امامیه معتقد به این امور است: عدل خداوند، امامت استمرار نبوت و لزوم عصمت امام؛ اما اهل سنت بر خلاف این امور عقیده دارند».
وی در بخش دوم، به تفصیل به توضیح ادله حقانیت مذهب امامیه پرداخته که عبارت اند از: 1. درست ترین و بهترین مذهب در مسائل اصولی و فرعی؛ 2. سخن شیخ طوسی درباره حدیث پیامبر(ص) که فرقه ناجیه امامیه است؛ 3. قطع و جزم امامیه بر نجات ائمه و پیروانشان؛ 4. امامیه مذهب خود را از ائمه معصوم(ع)، که مشهور به کمالات انسانی اند، گرفته اند؛ 5. تعصب نداشتن امامیه در غیر حق؛ 6. فضایل و کمالات بی شمار امیرالمؤمنین علی(ع م) و نقایص زیاد صحابه.
نویسنده در بخش بعدی، ادله امامت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) را چنین برمی شمارد: ادله عقلی (عصمت، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضلیت); ادله نقلی: چهل برهان از آیات قرآن، دوازده حدیث از پیامبر(ص)، دوازده ویژگی خاص علی(ع) که دالّ بر امامت او است.
وی در بخش چهارم، سه راه برای اثبات امامت باقی ائمه(ع) ذکر می کند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضایل که باعث امامت آنها است.
این کتاب از کتاب های تراث شیعی و مشتمل بر شش بخش است. نویسنده در بخش اقوال مذاهب درباره امامت می گوید: «امامیه معتقد به این امور است: عدل خداوند، امامت استمرار نبوت و لزوم عصمت امام؛ اما اهل سنت بر خلاف این امور عقیده دارند».
وی در بخش دوم، به تفصیل به توضیح ادله حقانیت مذهب امامیه پرداخته که عبارت اند از: 1. درست ترین و بهترین مذهب در مسائل اصولی و فرعی؛ 2. سخن شیخ طوسی درباره حدیث پیامبر(ص) که فرقه ناجیه امامیه است؛ 3. قطع و جزم امامیه بر نجات ائمه و پیروانشان؛ 4. امامیه مذهب خود را از ائمه معصوم(ع)، که مشهور به کمالات انسانی اند، گرفته اند؛ 5. تعصب نداشتن امامیه در غیر حق؛ 6. فضایل و کمالات بی شمار امیرالمؤمنین علی(ع م) و نقایص زیاد صحابه.
نویسنده در بخش بعدی، ادله امامت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) را چنین برمی شمارد: ادله عقلی (عصمت، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضلیت); ادله نقلی: چهل برهان از آیات قرآن، دوازده حدیث از پیامبر(ص)، دوازده ویژگی خاص علی(ع) که دالّ بر امامت او است.
وی در بخش چهارم، سه راه برای اثبات امامت باقی ائمه(ع) ذکر می کند: نص، لزوم وجود امام معصوم در هر زمان و دارا بودن فضایل که باعث امامت آنها است.
wikinoor: منهاج_الکرامة_فی_معرفة_الإمامة
[ویکی فقه] منهاج الکرامه فی معرفه الامامه (کتاب). مِنهاجُ الکرامة فی مَعرفة الإمامَة کتابی عربی اثر ابو منصور، جمال الدین حسن بن یوسف بن علی بن مطهر حلّی مشهور به علامه حلی (متوفای ۷۲۶ق) است. علامه در این کتاب، با آوردن براهین عقلی و دلایل نقلی فراوان، به اثبات حقانیت مذهب شیعه و امامت علی بن ابی طالب(ع) و فرزندانش پرداخته است.
ابومنصور جمال الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است.مناظرات و آثار او موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع و رواج مذهب شیعه در ایران گردید. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم فقه، اصول، عقاید، فلسفه، منطق، دعا و... است. پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
نام کتاب
آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعة، از این اثر با نام « منهاج الکرامة إلی إثبات الإمامة » یاد می کند.
محتوای کتاب
این کتاب مشتمل بر شش بخش است:علامه حلی در بخش اول، اقوال مذاهب درباره امامت را مطرح می کند. وی می گوید: « امامیه معتقد به این امور است: عدل خداوند، امامت، استمرار نبوت است و لزوم عصمت امام؛ اما اهل سنت بر خلاف این امور عقیده دارند».وی در بخش دوم، به تفصیل به توضیح ادله حقانیت مذهب امامیه پرداخته که عبارت اند از:• درست ترین و بهترین مذهب در مسائل اصولی و فرعی،• سخن شیخ طوسی درباره حدیث پیامبر اسلام(ص) که فرقه ناجیه امامیه است،• قطع و جزم امامیه بر نجات ائمه اطهار و پیروانشان،• امامیه مذهب خود را از ائمه معصومین(ع)، که مشهور به کمالات انسانی اند، گرفته اند،• تعصب نداشتن امامیه در غیر حق،• فضایل و کمالات بیشمار امیرالمؤمنین علی(ع) و زشتی های مخالفان آن حضرت (ع).نویسنده در بخش سوم، ادله امامت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) را چنین برمی شمارد:• ادله عقلی (عصمت، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضلیت)،• ادله نقلی: چهل برهان از آیات قرآن، دوازده حدیث از پیامبر(ص) و دوازده ویژگی خاص علی(ع) که دالّ بر امامت او است.مؤلف در بخش چهارم، سه راه برای اثبات امامت باقی ائمه(ع) ذکر می کند:• نص،• لزوم وجود امام معصوم در هر زمان،• دارا بودن فضایل که باعث امامت آنها است.علامه در بخش پنجم، ۱۴دلیل بر عدم امامت کسی که خود را مقدم بر علی بن ابیطالب(ع) بداند، آورده است.وی در بخش پایانی کتاب، دلایل اثبات خلافت ابوبکر را چنین رد کرده است:• اجماع با نص در تعارض است،• حدیث اقتدا مستلزم خلافت او نیست،• آیه ۴۰ سوره توبه دلالت بر نقص او می کند.
اهمیت و جایگاه کتاب
...
ابومنصور جمال الدین، حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است.مناظرات و آثار او موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع و رواج مذهب شیعه در ایران گردید. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم فقه، اصول، عقاید، فلسفه، منطق، دعا و... است. پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
نام کتاب
آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعة، از این اثر با نام « منهاج الکرامة إلی إثبات الإمامة » یاد می کند.
محتوای کتاب
این کتاب مشتمل بر شش بخش است:علامه حلی در بخش اول، اقوال مذاهب درباره امامت را مطرح می کند. وی می گوید: « امامیه معتقد به این امور است: عدل خداوند، امامت، استمرار نبوت است و لزوم عصمت امام؛ اما اهل سنت بر خلاف این امور عقیده دارند».وی در بخش دوم، به تفصیل به توضیح ادله حقانیت مذهب امامیه پرداخته که عبارت اند از:• درست ترین و بهترین مذهب در مسائل اصولی و فرعی،• سخن شیخ طوسی درباره حدیث پیامبر اسلام(ص) که فرقه ناجیه امامیه است،• قطع و جزم امامیه بر نجات ائمه اطهار و پیروانشان،• امامیه مذهب خود را از ائمه معصومین(ع)، که مشهور به کمالات انسانی اند، گرفته اند،• تعصب نداشتن امامیه در غیر حق،• فضایل و کمالات بیشمار امیرالمؤمنین علی(ع) و زشتی های مخالفان آن حضرت (ع).نویسنده در بخش سوم، ادله امامت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب(ع) را چنین برمی شمارد:• ادله عقلی (عصمت، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب امام معصوم و افضلیت)،• ادله نقلی: چهل برهان از آیات قرآن، دوازده حدیث از پیامبر(ص) و دوازده ویژگی خاص علی(ع) که دالّ بر امامت او است.مؤلف در بخش چهارم، سه راه برای اثبات امامت باقی ائمه(ع) ذکر می کند:• نص،• لزوم وجود امام معصوم در هر زمان،• دارا بودن فضایل که باعث امامت آنها است.علامه در بخش پنجم، ۱۴دلیل بر عدم امامت کسی که خود را مقدم بر علی بن ابیطالب(ع) بداند، آورده است.وی در بخش پایانی کتاب، دلایل اثبات خلافت ابوبکر را چنین رد کرده است:• اجماع با نص در تعارض است،• حدیث اقتدا مستلزم خلافت او نیست،• آیه ۴۰ سوره توبه دلالت بر نقص او می کند.
اهمیت و جایگاه کتاب
...
wikifeqh: منهاج_الکرامه
[ویکی شیعه] منهاج الکرامه فی معرفه الامامه (کتاب). مِنْهاجُ الکَرامَة فی مَعْرِفَة الإمامَة کتابی کلامی، در اثبات حقانیت مذهب شیعه و امامت علی بن ابی طالب (ع) و فرزندانش، اثر علامه حلی (متوفای ۷۲۶ق.).
حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است. مناظرات و آثار او موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع و رواج مذهب شیعه در ایران شد. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم فقه، اصول، عقاید، فلسفه، منطق، دعا و... است. پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعة، از این اثر با نام « منهاج الکرامة إلی إثبات الإمامة » یاد می کند.
حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی معروف به علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم قمری است. مناظرات و آثار او موجب گرایش سلطان محمد خدا بنده به تشیع و رواج مذهب شیعه در ایران شد. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم فقه، اصول، عقاید، فلسفه، منطق، دعا و... است. پس از مرگ محقق حلی در سال ۶۷۶ قمری که مرجعیت شیعیان را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان حله پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
آقا بزرگ تهرانی در کتاب الذریعة، از این اثر با نام « منهاج الکرامة إلی إثبات الإمامة » یاد می کند.
wikishia: منهاج_الکرامة_فی_معرفة_الامامة_(کتاب)