منهاج الدین گهیج

[ویکی فقه] منهاج الدین گهیج، از روحانیون روزنامه نگار و مبارز شیعه افغانستان در قرن چهاردهم هجری می باشد.
وی فرزند قاضی برهان الدین بود و در خانواده ای روحانی در چارتوت خان آباد در ولایت قندوز به دنیا آمد. علوم متداول دینی را در همانجا فراگرفت و برای تبلیغ اسلام به روزنامه نگاری روی آورد. او به زبان های فارسی و پشتو می نوشت.
انتشار نشریه گهیج
و به منظور آگاه سازی مسلمانان افغانستان به سرنوشت سیاسی و تاریخی خود و هشیار ساختن آنان نسبت به دشمنان شرقی و غربی نشریه هفتگی گهیج (به معنای فجر) را در ۱۳۴۷ ش به دو زبان فارسی و پشتو منتشر کرد. گهیج نشریه ای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بود. در تهیه مطالب آن نویسندگان از سایر کشورهای اسلامی، از جمله ایران با آن همکاری داشتند. این روزنامه با سیاست های امپریالیستی آمریکا، صهیونیسم و کمونیسم به شدت مبارزه می کرد. در شماره صد و پنجاه این نشریه، مورخ ۱۱ تیر ۱۳۵۱ مقاله ای تحت عنوان: «اسرائیل یا ولایت پنجاه و یکم آمریکا» انتشار یافت که ضمن افشای پیوند ناگسستنی اسرائیل با آمریکا از مسلمانان سراسر جهان برای مبارزه با آن موجود نامشروع (اسرائیل) دعوت نمود. وی در ضمن از جو خفقان و فشار علیه نیروهای اسلامی به شدت انتقاد می کرد و در یکی از شماره های نشریه در اعتراض به دستگیری یکی از روحانیون مبارز نوشت: «حکومت باید بداند که نمی توان دهن مردم را بست و اگر چند نفر را هم بگیرند، صدها و هزارها نفر دیگر از اعمال حکومت حرف می زنند. اگر بنا باشد که این جدال مبارزین با حکومت خاتمه پذیرد، این باید حکومت باشد که عقب نشینی کند و عناصر و اعمال خلاف مصالح ملی و اسلامی را از بین ببرد و متیقن گردد که مسلمانان، عقب نشینی نمی کنند و خواهی نخواهی بالاخره تمام عوایق را که در راه رسیدن به هدف پیش روی خود می یایند برمی دارند، خواه این عوایق، مخالف مصالح ملی باشد و یا مؤیدین رسمیشان».
عضویت در جنبش جوانان مسلمان
منهاج الدین گهیج از زمره فعالان سازمان زیرزمینی اسلامی که به اختلاف نام آن را «جنبش جوانان مسلمان»، «جمعیت جوانان مسلمان»، «جمعیت اسلامی افغانستان» نیز گفته اند، بود. این سازمان در ۱۳۴۸، توسط عده ای از روشنفکران مسلمان دانشگاه کابل به وجود آمد و بسیاری از بنیانگذاران آن در زمان محمودظاهر شاه (۱۳۱۲-۱۳۵۲) اعدام شدند.
مبارزه با شوروی و کمونیست
...