منف

لغت نامه دهخدا

منف. [ م ِ / م َ / م ِ ن ِ ] ( اِخ ) نام شهر فرعون به مصر. ( از معجم البلدان ). نام پایتخت قدیم مصر. ( ناظم الاطباء ). مدینه عین الشمس. در منتهای کوه المقطم در زمان فتح اسلامی خراب شد و مدینه فسطاط را بر آن نهادند. ( یادداشت مرحوم دهخدا ).منفیس. ممفیس . در دوازده میلی فسطاط است. پایتخت قدیم و مرکز علم مصر بود. ( یادداشت ایضاً ) : و مولده ( مولد اسقلبیوس ) بمصرفی مدینة منف. ( عیون الانباء ج 1 ص 16 ). رجوع به معجم البلدان و قاموس الاعلام ترکی و منفیس و ممفیس شود.

دانشنامه عمومی

مَنف ( به یونانی: Μέμφις ) پایتخت باستانی مصر پایین و پادشاهی کهن مصر باستان از آغاز پیدایش تا ۲۲۰۰ پیش از میلاد بود. پس از آن در پادشاهی نو در سراسر زمان باستان به مرکزی اداری بدل گشت. ویرانه های منف امروزه در ۲۰ کیلومتری جنوب قاهره در کرانهٔ باختری نیل جای دارد.
منف در دوران دودمان ششم مصر به اوج شکوفایی خود رسید و به گونهٔ مرکز آیین پتاح درآمد. با برپایی شهر تبس از رونق آن کاسته شد. با چیرگی ایران بر مصر ، منف یک ساتراپی و رونقش بازگردانده شد. با برپایی اسکندریه باز این دوران شکوفایی به سر آمد و اهمیتش پس از این شهر قرار گرفت. با روی کار آمدن روم باز هم منف پس از اسکندریه دومین شهر مهم مصر بود. وضعیت تا پدیدآمدن فسطاط در ۶۴۱ ( میلادی ) به همین ترتیب بود. در این زمان شهر رو به فراموشی سپرده شد و سنگ های این شهر برای ساخت زیستگاه هایی در گرداگردش به کاربرده شد.
نام مصر باستانی این شهر اینِب هِج ( Ineb Hedj ) به معنای دیوارهای سپید بود. نام ممفیس ریخت یونانی دگرگون شدهٔ از نام هرم فرعون مصر پپی یکم بود که مِن نه فِر ( Men - nefer ) در زبان قبطی بود. ( ⲙⲉⲛϥⲉ ) همچنین در مصر باستان بدین شهر آنخ تاوی ( Ankh Tawy ) به معنای به بندکشندهٔ دو شهر هم می گفتند. این نام بر وضعیت استراتژیک این شهر در میان مصر بالا و پایین تأکید دارد.
عکس منفعکس منفعکس منفعکس منفعکس منفعکس منف
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

منف یا منفیس پایتخت باستانی مصر سفلی یا مصر پایین در مصر باستان در کرانهٔ باختری نیل بوده است.

بپرس