[ویکی نور] مناقب الطاهرین، اثر عمادالدین حسن بن علی طبری (طبرسی)، عالم شیعی قرن هفتم هجری، درباره امامت و زندگی چهارده معصوم(ع) به زبان فارسی است.
محقق درباره موضوع کتاب، می گوید: موضوع کتاب، زندگانی و اثبات امامت و ولایت چهارده معصوم است و بخش عمده آن به نقل معجزات اختصاص دارد و شاید بتوان گفت که ترجمه همه کتاب الثاقب فی المناقب نوشته ابن حمزه طوسی (سده 6ق) در این اثر آمده است .
در کتاب حاضر، فصل بندی و عنوان گذاری خاصی وجود ندارد، مگر آنکه مؤلف هر باب را به یک معصوم اختصاص داده و ذیل آن فصل هایی را آورده و عناوینی را به زبان عربی به این فصل ها داده است. بسیاری از فصل ها هم بدون عنوان است. مؤلف از عبارات عربی در کتاب بسیار استفاده کرده و آنها را به فارسی برنگردانده است. متن فارسی هم مربوط به دوره ای است که هنوز کلمات فارسی و عربی کاملا به هم آمیخته بوده و گاه فهم عبارت را مشکل می سازد. ضمن اینکه گاه عبارات فارسی مؤلف نیز واضح و گویا نیست و به سختی می توان منظور او را فهم کرد.
در این کتاب، مطالب زیادی از مناقب و معجزات ائمه نقل شده و گاه به افراط کشیده شده و مطالبی که در منابع معتبر دیده نمی شود، نقل شده است؛ چنان که این مطالب در کتب دیگر مؤلف نیز به چشم می خورد و مقتضای آن دوران بوده که تشیع تازه رو به گسترش نهاده و فضای مناسبی برای بیان معارف خود می دیده است.
کتاب در دو جلد منتشر شده است. جلد نخست، تا پایان زندگی امام علی(ع) است و جلد دوم به امام دوم تا دوازدهم می پردازد. در ابتدای جلد دوم، کلیاتی درباره مناقب ائمه آمده است.
یکی از کرامات حضرت فاطمه(س) چنین نقل شده است:
محقق درباره موضوع کتاب، می گوید: موضوع کتاب، زندگانی و اثبات امامت و ولایت چهارده معصوم است و بخش عمده آن به نقل معجزات اختصاص دارد و شاید بتوان گفت که ترجمه همه کتاب الثاقب فی المناقب نوشته ابن حمزه طوسی (سده 6ق) در این اثر آمده است .
در کتاب حاضر، فصل بندی و عنوان گذاری خاصی وجود ندارد، مگر آنکه مؤلف هر باب را به یک معصوم اختصاص داده و ذیل آن فصل هایی را آورده و عناوینی را به زبان عربی به این فصل ها داده است. بسیاری از فصل ها هم بدون عنوان است. مؤلف از عبارات عربی در کتاب بسیار استفاده کرده و آنها را به فارسی برنگردانده است. متن فارسی هم مربوط به دوره ای است که هنوز کلمات فارسی و عربی کاملا به هم آمیخته بوده و گاه فهم عبارت را مشکل می سازد. ضمن اینکه گاه عبارات فارسی مؤلف نیز واضح و گویا نیست و به سختی می توان منظور او را فهم کرد.
در این کتاب، مطالب زیادی از مناقب و معجزات ائمه نقل شده و گاه به افراط کشیده شده و مطالبی که در منابع معتبر دیده نمی شود، نقل شده است؛ چنان که این مطالب در کتب دیگر مؤلف نیز به چشم می خورد و مقتضای آن دوران بوده که تشیع تازه رو به گسترش نهاده و فضای مناسبی برای بیان معارف خود می دیده است.
کتاب در دو جلد منتشر شده است. جلد نخست، تا پایان زندگی امام علی(ع) است و جلد دوم به امام دوم تا دوازدهم می پردازد. در ابتدای جلد دوم، کلیاتی درباره مناقب ائمه آمده است.
یکی از کرامات حضرت فاطمه(س) چنین نقل شده است:
wikinoor: مناقب_الطاهرین
[ویکی شیعه] مناقب الطاهرین (کتاب). مَناقِبُ الطّاهرین کتابی به زبان فارسی، اثر عمادالدین حسن بن علی طبری، عالم شیعی قرن هفتم درباره امامت و زندگانی چهارده معصوم(ع) است. مؤلف در این کتاب به مناقب و معجزات معصومین(ع) نیز اشاره کرده است.
در میان شیعیان امامی قرن ششم و هفتم، دو نفر با نام عمادالدین طبری شهرت دارند و هر کدام آثاری از خود بر جای گذاشته اند. یکی حسن بن علی طبری مؤلف تحفة الابرار، کامل بهایی و مناقب الطاهرین است که تا سال ۷۰۱ زنده بوده و دیگری محمد بن علی طبری مؤلف بشارة المصطفی است که تا سال ۵۵۳ق اطلاعی از او در دست هست.
آقابزرگ در الذریعة نام کامل کتاب را «مناقب الطاهرین فی فضائل أهل بیت المعصومین(ع)» بیان کرده و مؤلف در سال ۶۷۳ق از تألیف آن فراغت یافته است.
در میان شیعیان امامی قرن ششم و هفتم، دو نفر با نام عمادالدین طبری شهرت دارند و هر کدام آثاری از خود بر جای گذاشته اند. یکی حسن بن علی طبری مؤلف تحفة الابرار، کامل بهایی و مناقب الطاهرین است که تا سال ۷۰۱ زنده بوده و دیگری محمد بن علی طبری مؤلف بشارة المصطفی است که تا سال ۵۵۳ق اطلاعی از او در دست هست.
آقابزرگ در الذریعة نام کامل کتاب را «مناقب الطاهرین فی فضائل أهل بیت المعصومین(ع)» بیان کرده و مؤلف در سال ۶۷۳ق از تألیف آن فراغت یافته است.
wikishia: مناقب_الطاهرین_(کتاب)