مناظره درباره اوصاف قیامت

[ویکی فقه] اوصاف قیامت از جمله سخت ترین دورانی هست که بشر در طول زندگی دنیایی و واپسین آن از فرمایشات معصومین (علیهم السلام) به ما رسیده است.
در سال ۱۰۶ هجری که هشام بن عبدالملک به عزم حج به مکه رفت، روزی پس از اداء مناسک حج در مسجد الحرام، حضرت امام باقر (علیه السّلام) را دید که در مسجد جلوس فرموده و اطراف او را گروهی انبوه از مسلمین گرفته اند و پرسش ها و مسائل خود را از آن حضرت می پرسند و پاسخ می شنوند و مردم نسبت به او کمال ادب و خضوع و احترام را دارند.
معرفی امام باقر
هشام از «سالم» مشاور خود پرسید: «این مرد کیست که تا این حدّ مورد احترام مردم است.» گفت: «این مرد ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین (علیه السّلام) است و مردم فریفته و دوستدار او هستند.»
توطئه تخریب امام
هشام که آتش حسد در وجودش شعله ور شده بود به او گفت: «برو و از او بپرس: مردم در روز قیامت که پنجاه هزار سال طول می کشد، چه می خورند و چه می آشامند تا زمانی که نوبت حساب آنها برسد.» سالم در جمع مردم نشست و سؤال را پرسید. حضرت ابی جعفر (علیه السّلام) به او فرمود: «یَحْشُرُ النّاسُ علی مثل قرصة البدْر النَّقی فیها انهار متفجّره، یاکلونَ و یشربونَ حتّی یفرغ من الحسابِ»یعنی: «در آن روز مردم از نان «حواریون» که آب گوارا در آن هست می خورند و می آشامند تا از حساب فراغت یابند.» سالم برگشت و سخن امام (علیه السّلام) را به هشام باز گفت.
تلاش نهایی هشام
...