مناجات الشاکرین

[ویکی فقه] مناجات الشاکرین یا مناجات شکرگزاران، از مناجات های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و عوامل غفلت از شکرگزاری نعمت های خدا، عجز از شکرگزاری و نیز کوتاهی بندگان در قدردانی و شکر آن ها از موضوعات این مناجات می باشد و حضرت نعمت های مادی و معنوی را نام می برد.
مناجات الشاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در صحیفه سجادیه ، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز شنبه تعیین کرده است.
آموزه های دعا
• معرفی عوامل غفلت از شکرگزاری از نعمت های خدا: پی در پی آمدن، ریزش و جوشش مدام و غیر قابل شمارش بودن نعمت ها؛• بیان عجز از شکرگزاری و نیز کوتاهی در قدردانی و شکر آن ها؛• اشاره به پناه آوردن امیدواران به ساحت پروردگار و آستان مهر و رأفت الهی؛• بیان برخی از نعمت های معنوی؛• تشبیه نور ایمان، به جامه و زیورهایی برای انسان؛• تشبیه احسان های خداوند، به تاجی بر سر انسان؛• بیان بی شمار بودن نمعمت های خداوند، حتی از تصور و فهم انسان؛• بیان اینکه هر شکر نعمتی، خودش نعمتی است از جانب خداوند که شکرش لازم است.

[ویکی شیعه] مُناجاتُ الشّاکِرین یا مناجات شکرگزاران، از مناجات های پانزده گانه است که از امام سجاد (ع) نقل شده و عوامل غفلت از شکرگزاری نعمت های خدا، عجز از شکرگزاری و نیز کوتاهی بندگان در قدردانی و شکر آنها از موضوعات این مناجات است که امام سجاد (ع)، نعمت های مادی و معنوی را نام می برد.
مناجات الشاکرین از امام سجاد (ع) نقل شده و در الصحیفة الثانیة السجادیة، بحارالانوار و مفاتیح الجنان آمده است. علامه مجلسی زمان قرائت این دعا را روز چهارشنبه تعیین کرده است.