مقدونیه (روم). استان
رومی مقدونیه ( لاتین:Provincia Macedoniae، یونانی:παρχία Μακεδονίας ) نام بخشی از
امپراتوری روم بود که پس از شکست آندریکوس
مقدونی واپسین شاه مقدونیه باستان در پیرامون ۱۴۶ پیش از میلاد بنیاد نهاده شد. استان مقدونیه دربرگیرندهٔ کشور پیشین مقدونیه، تسالی،
اپیروس و بخش هایی از ایلیریا، پئونی و
تراکیه بود.
مقدونیه (ناحیه). مقدونیه ( i /ˌmæsɪˈdoʊniə/ MASS - ih - DOH - nee - ə ) یک ناحیه
جغرافیایی و تاریخی در شبه جزیره بالکان در جنوب شرقی اروپاست. محدودهٔ این ناحیه در طول تاریخ متغیر بوده است ولی به عنوان یک تعریف مورد اجماع ناحیه ای که در اواسط قرن نوزدهم مقدونیه شناخته می شد، را با این نام می شناسند. این منطقه امروزه شامل مناطقی از شش کشور می باشد: یونان، جمهوری مقدونیه، بلغارستان، آلبانی،
صربستان و کوزوو. مساحت این محدوده ۶۷٬۰۰۰ کیلومتر مربع ( ۲۵٬۸۶۹ مایل مربع ) است و جمعیتی بالغ بر ۴٫۷۶ میلیون نفر دارد.
قدیمی ترین سکونت گاه شناخته شده در مقدونیهٔ بزرگ حدود ۹۰۰۰ سال قدمت دارد. از اواسط قرن ۴ قبل از میلاد
پادشاهی مقدونیه باستان قدرت برتر منطقهٔ بالکان بود و پس از آن فراز و فرودهای بسیاری داشت.
نشانه هایی از وجود انسان در دوران
پارینه سنگی با تاریخ ۹۰۰۰ سال در مقدونیه شناخته شده. [ ۱]
از اواسط دوران دوره نوسنگی ( ۵۵۰۰ الی ۴۵۰۰ سال پیش از میلاد ) در غرب مقدونیه آثاری از سفال سرخ و سفال گری یافته اند.
در دوران کلاسیک منطقه مقدونیه شامل بخش هایی از آنچه که در آن زمان شناخته شده بود به عنوان مقدونیه
ایلیریا و تراکیه بود. پادشاهی های نظیر پیئونیا، پلاگونیا، داردانیا، مقدونیه و مستعمرات جنوبی ایالات متحدهٔ
یونانی در میان دیگران در این ناحیه قرار داشتند. قبل از
مقدونیهٔ باستان بخش هایی از جنوب مقدونیه توسط بریگزها اشغال شد، [ ۲] در حالی که بخش غربی مقدونیه را ساکنان مقدونی و قبایل ایلیریان اشغال کرده بودند. ایلیریان و مقدونی ها جنگ های متعددی داشتند که احتمال مساعدت بریگزها به مقدونیان در این نبردها وجود دارد. [ ۳] در عصر یونان کلاسیک،
پایونیا مرزهایش به صورت حدودی شامل تمام دره رودخانه
واردار و مناطق اطراف آن در شمال یونان و بخش وسیعی از جمهوری مقدونیه کنونی و بخش کوچکی از غرب بلغارستان می شد. [ ۴] و ۵۰۰ سال پیش از میلاد پادشاهی باستانی مقدونیه متمرکز شد در جایی میان دامنه های جنوبی
کوه المپ در مقدونیه و دسترسی اندکی به رودخانه هالیکمون داشت. [ ۵] در طول جنگ های ایران و پادشاهی مقدونیه بود
هخامنشیان سعی در اشغال مقدونیه داشتند اما پس از
نبرد پلاته مقدونی ها توانستند آزادی خویش را بدست آورند. فیلیپ دوم و
اسکندر مقدونی به واسطهٔ زور مناطق تحت سیطرهٔ خود را گسترش دادند. اسکندر با فتح خاورمیانه و گسترش قلمرو سعی در نزدیک کردن فرهنگ مردمان قلمروش نمود ولی نهایتاً موفق نشد. ژنرال های او امپراتوری را میان خود تقسیم کردند و سلسله هایی نو ساختند. پادشاهی مقدونیه را پس از آن
کاساندر تا زمان مرگ خود در سال ۲۹۷ قبل از میلاد کنترل می کرد. در این زمان مقدونی ها با مشکلاتی مواجه شدند ولیکن هنوز قدرت برتر بالکان بودند. در این دوره نیز چند بار سلتیک ها تهاجماتی به مقدونیه داشتند. اما کاساندر با موفقیت این تهاجمات را دفع نمود. [ ۶]