مقداد بن عمرو

[ویکی فقه] مقداد یکی از اصحاب پیامبر اسلام بوده است و جزء افرادی است که نخستین اسلام و مسلمانی خود را اظهار کردند.
در سال شانزدهم عال الفیل، مقداد به دنیا آمد و به مقداد بن اسود کندی معروف گردید. نام پدرش عمرو بوده است. مقداد سیزدهمین نفری است که مسلمان شد؛ از این رو جزء سابقین در اسلام است و هم چنین جزء هفت نفری است که نخستین بار اسلام خود را اظهار نمودند، او دو دفعه هجرت نمود و معروف به (هاجر الهجرتین) است، یک بار براساس دستور پیامبر صلی الله علیه وآله همراه عده ای از مسلمانان به حبشه هجرت کرد و مرتبه دوم به مدینه هجرت نموده است. مقداد در جنگ های متعدد در زمان پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ شرکت داشته و در جنگ احد نیز جزء معدود افرادی است که تا پای جان به دفاع از پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ پرداخته است.مقداد در سال شانزده م عام الفیل یعنی ۲۴ سال قبل از بعثت، به دنیا آمد.نام پدرش عمرو بوده است
وجه اشتهار مقداد به حضرمی
از آنجا که عمرو با طایفه معروف (کنده) که در سرزمین حضرموت (از نواحی یمن) می زیستند، در بعضی از امور هم پیمان شده بود، گاهی هم مقداد را حضرمی یا کندی می خوانند.
محمدی، محمد، سیمای مقداد، ص ۲۳ و ۱۳، بی جا، بی تا.
مقداد دو دفعه هجرت کرده است؛ ازاین رو او را با عنوان (هاجر الهجرتین) یاد کرده اند، یک بار در اوایل بعثت که طبق فرمان پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ گروهی از مسلمانان از شدت سخت گیری دشمنان به ستوه آمده بودند و به کشور حبشه پناهنده شدند. مقداد در میان سومین گروه مسلمانان که به حبشه مسافرت کردند به حبشه رفت و پس از مدتی به مکه برگشت و در مکه همراه رسول خدا صلی الله علیه وآله بود تا جریان هجرت پیامبر ـ صلی الله علیه وآله ـ به مدینه پیش آمد و بار دوم به مدینه هجرت کرده است که زمان هجرتش به مدینه به خوبی روشن نبوده؛ ولی براساس وجود قرائن فراوانی در سال اول هجرت در ماه شوال در سریه ابوعبیده به مسلمانان پیوست و همراه آنان به مدینه هجرت نمود.
شوشتری، محمد تقی، قاموس الرجال، ج ۹، ص ۱۱۴، بی جا، بی تا.
...

[ویکی شیعه] مقداد بن عمرو، معروف به مقداد بن اسود (درگذشت ۳۳ق) از بزرگان صحابه پیامبر(ص) و نخستین شیعیان امام علی (ع). مقداد در اوایل بعثت مسلمان شد و از نخستین افرادی بود که اسلام خود را آشکار کرد. وی در همه جنگ های صدر اسلام حضور داشت. از مقداد در کنار سلمان فارسی، عمار بن یاسر و ابوذر به عنوان نخستین شیعیان امام علی(ع) یاد کرده اند که در زمان پیامبر(ص) نیز بدین نام شناخته می شدند. مقداد پس از رحلت پیامبر(ص)، از جانشینی امام علی(ع) حمایت کرد و با ابوبکر بیعت نکرد و از معدود افرادی بود که در تشییع حضرت زهرا (س) حضور داشت. مقداد را از مخالفان سرسخت خلافت عثمان برشمرده اند. در روایات اهل بیت از مقداد به نیکی یاد شده است و از کسانی دانسته شده که در زمان ظهور حضرت مهدی(عج) رجعت خواهد کرد. او روایاتی از پیامبر(ص) نقل کرده است.
مقداد بن عمرو بن ثعلبه معروف به مقداد بن اسود، از تاریخ تولد او اطلاعی در دست نیست اما با توجه به اینکه تاریخ نگاران سال درگذشت او را ۳۳ق و در ۷۰ سالگی دانسته اند. احتمالا ۲۴ سال قبل از بعثت(۳۷ سال قبل از هجرت) به دنیا آمده باشد. سیره نویسان و مورخان، نسب خانوادگی او را تا جد بیستم نام برده اند.
نقل شده است در حضرموت، نزاعی بین مقداد و فردی به نام «ابی شمر بن حجر» رخ داد که به مجروح شدن آن فرد انجامید. پس از این ماجرا مقداد به مکه رفت و با اسود بن عبد بن یغوث زهری هم پیمان شد و اسود با مقداد نسبت پدری پیدا کرد. از این رو او را مقداد بن اسود و گاه مقداد زهری خوانده اند. ولی پس از نزول آیه «ادْعُوهُمْ لِآبَائِهِمْ: آنان را به پدرانشان بخوانید» مقداد بن عمرو خوانده شد.