مقبره رضی الدین علی بن طاووس

[ویکی فقه] مقبره رضی الدین علی بن طاووس در حله منتسب به سید بن طاووس است. اما این مقبره، در واقع قبر فرزندش، رضی الدین علی بن علی است که در نام، کنیه و لقب، با پدرش، اشتراک داشته است. بنابر گزارش های تاریخی قبر سید بن طاووس که پدر رضی الدین علی بن علی است در حرم امام علی(ع) قرار دارد.
خاندان آل طاووس از خاندان های علمی شیعه و سادات علوی است که تعدادی از شخصیت های این خاندان، به ویژه در سده هفتم هجری در عراق، از جایگاه علمی مهمی برخوردار بودند. نسب آنها از سوی پدر، به امام حسن مجتبی(ع) و از سوی مادر، به امام زین العابدین(ع) می رسید.سید رضی الدین ابوالقاسم علی بن موسی بن جعفر، مشهور به سید بن طاووس، از مشهورترین شخصیت های علمی آل طاووس است. او در سال ۵۸۹ ه. ق، در حله به دنیا آمد. مادرش، دختر شیخ ورّام بن ابی فراس حلی و مادر پدرش دختر شیخ طوسی بود. دوران کودکی و جوانی را در زادگاهش، به فراگیری دانش گذراند و سپس به بغداد رفت و حدود پانزده سال، در آن شهر زیست و سپس در روزگار مغولان، بار دیگر به بغداد بازگشت. او با مستنصر، خلیفه عباسی، روابط حسنه ای داشت؛ به طوری که خلیفه به او، منصب قضاوت و نقابت علویان عراق را پیشنهاد کرد؛ اما او نپذیرفت. او در زمان حمله مغولان به عراق، با توجه به موقعیت ویژه خود تلاش کرد تا در حد امکان، از ویرانی و خونریزی آنها جلوگیری کند.
دانشنامه بزرگ اسلامی، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۲، ص۴۳۱.
به گزارش مؤلف کتاب الحوادث الجامعه، سید بن طاووس در سال ۶۶۴ ه. ق، در سن ۷۳ سالگی، درگذشت و پیکرش به حرم مطهر امام علی(ع) انتقال یافته و در آنجا، به خاک سپرده شد.
ابن فوطی بغدادی، عبدالرزاق بن احمد، الحوادث الجامعة، ص۲۵۵.
سید رضی الدین علی، فرزند سید بن طاووس، از علما و محدثان شیعه، به شمار می آید و از پدر خود و نیز خواجه نصیرالدین طوسی و سیدمحمد بن معیه، روایت کرده است. او پس از درگذشت برادر بزرگ تر خود، صفی الدین محمود، در سال ۶۸۰ ه. ق، منصب نقابت علویان را برعهده گرفت. از وی اثری به نام «زوائد الفوائد»، به عربی به جا مانده است که بیشتر مطالب آن، برگرفته از کتاب سه جلدی پدرش «الاقبال لصالح الاعمال» است.
دائرةالمعارف تشیع، ج۲، ص۳۴۰.
...