[ویکی فقه] مفسران قرن ششم به مفسران شیعه و اهل سنت در قرن ششم هجری قمری اطلاق می شود.
برخی از مفسران قرن ششم عبارتند از:۱. ابوالقاسم حسین بن محمد بن مفصل، معروف به راغب اصفهانی (م ۵۰۰ یا ۵۰۲ ق) از مشاهیر علمای امامیه و صاحب کتاب جامع التفسیر (جامع التفاسیر) و المفردات فی غریب القرآن. وی اهل اصفهان بوده و در بغداد تحصیل کرده است؛۲. ابوزکریا یحیی بن علی تبریزی، معروف به خطیب تبریزی ، از اعلام قرن پنجم هجری (م ۵۰۲ ق) که در زمینه قرآن دو اثر معروف از خود به یادگار گذاشته است. یکی در توضیحات فلسفی و محتوایی قرآن به نام تفسیرالقرآن؛ دیگری در اعراب به نام اعراب القرآن؛۳. ابوالقاسم برهان الدین محمود بن حمزة بن مضر؛ معروف به تاج القراء (م ۵۳۱ ق) از بزرگان و مفسران شیعه و صاحب تفسیر غرائب التفسیر؛۴. علی بن حسین بن علی ضریر اصفهانی ، معروف به جامع العلوم (زنده تا سال ۵۳۵ ق) صاحب تفسیر جامع العلوم؛۵. امین الاسلام طبرسی (م ۵۴۸ ق) از بزرگان تفسیر نزد امامیه و صاحب تفسیر شریف مجمع البیان؛۶. تاج الدین ابوالفتح محمد بن عبدالکریم شهرستانی ، ملقب به داعی الدعاة (م ۵۴۸ ق) صاحب تفسیر مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار؛۷. ابوالفتح جمال الدین حسین معروف به ابوالفتوح رازی (م ۵۵۴ ق) صاحب تفسیر روض الجنان و روح الجنان؛۸. ابوالحسن علی بن ابی القاسم زید بیهقی (م ۵۶۵ق) معروف به فرید خراسان و صاحب تفسیر اسئلة القرآن؛۹. ابوالحارث برهان الدین محمد بن ابی الخیر علی بن ابی سلیمان ظفر حمدانی از اعلام اواخر قرن ششم هجری و صاحب تفسیر مفاتیح التفسیر.
مفسران اهل سنت در قرن ششم
از مفسران اهل سنت در قرن ششم نیز می توان به جارالله زمخشری (م ۵۳۸ ق) صاحب تفسیر الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التاویل، محمد بن عبدالحق بن عطیه (م ۵۴۲ ق) صاحب تفسیر المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، و عبدالرحمان بن علی جوزی (۵۹۷ ق) صاحب تفسیر زادالمسیر فی علم التفسیر معروف به «تفسیر ابن جوزی»، اشاره کرد.
عناوین مرتبط
تفاسیر قرن ششم قمری .
برخی از مفسران قرن ششم عبارتند از:۱. ابوالقاسم حسین بن محمد بن مفصل، معروف به راغب اصفهانی (م ۵۰۰ یا ۵۰۲ ق) از مشاهیر علمای امامیه و صاحب کتاب جامع التفسیر (جامع التفاسیر) و المفردات فی غریب القرآن. وی اهل اصفهان بوده و در بغداد تحصیل کرده است؛۲. ابوزکریا یحیی بن علی تبریزی، معروف به خطیب تبریزی ، از اعلام قرن پنجم هجری (م ۵۰۲ ق) که در زمینه قرآن دو اثر معروف از خود به یادگار گذاشته است. یکی در توضیحات فلسفی و محتوایی قرآن به نام تفسیرالقرآن؛ دیگری در اعراب به نام اعراب القرآن؛۳. ابوالقاسم برهان الدین محمود بن حمزة بن مضر؛ معروف به تاج القراء (م ۵۳۱ ق) از بزرگان و مفسران شیعه و صاحب تفسیر غرائب التفسیر؛۴. علی بن حسین بن علی ضریر اصفهانی ، معروف به جامع العلوم (زنده تا سال ۵۳۵ ق) صاحب تفسیر جامع العلوم؛۵. امین الاسلام طبرسی (م ۵۴۸ ق) از بزرگان تفسیر نزد امامیه و صاحب تفسیر شریف مجمع البیان؛۶. تاج الدین ابوالفتح محمد بن عبدالکریم شهرستانی ، ملقب به داعی الدعاة (م ۵۴۸ ق) صاحب تفسیر مفاتیح الاسرار و مصابیح الابرار؛۷. ابوالفتح جمال الدین حسین معروف به ابوالفتوح رازی (م ۵۵۴ ق) صاحب تفسیر روض الجنان و روح الجنان؛۸. ابوالحسن علی بن ابی القاسم زید بیهقی (م ۵۶۵ق) معروف به فرید خراسان و صاحب تفسیر اسئلة القرآن؛۹. ابوالحارث برهان الدین محمد بن ابی الخیر علی بن ابی سلیمان ظفر حمدانی از اعلام اواخر قرن ششم هجری و صاحب تفسیر مفاتیح التفسیر.
مفسران اهل سنت در قرن ششم
از مفسران اهل سنت در قرن ششم نیز می توان به جارالله زمخشری (م ۵۳۸ ق) صاحب تفسیر الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الاقاویل فی وجوه التاویل، محمد بن عبدالحق بن عطیه (م ۵۴۲ ق) صاحب تفسیر المحرر الوجیز فی تفسیر الکتاب العزیز، و عبدالرحمان بن علی جوزی (۵۹۷ ق) صاحب تفسیر زادالمسیر فی علم التفسیر معروف به «تفسیر ابن جوزی»، اشاره کرد.
عناوین مرتبط
تفاسیر قرن ششم قمری .
wikifeqh: مفسران_قرن_ششم