مفسران طبقه پنجم

[ویکی فقه] مفسران طبقه پنجم به طبقه پنجم مفسران نزد شیعه و اهل سنت اطلاق می شود.
طبقات مفسران نزد اهل سنت، با آن چه شیعه می گوید، متفاوت است.مفسران طبقه پنجم شیعه، آن دسته از مفسرانی هستند که از زمان شیخ مفید به بعد به تفسیر روی آوردند.علوم شیعه و از آن جمله تفسیر، از زمان شیخ مفید، وارد مرحله جدیدی شد و اجتهاد رونق بیشتری یافت و مفسران شیعه با توجه به روایات تفسیری، به استنباط از قرآن پرداختند. معروف ترین مفسران این طبقه عبارتند از:۱. شیخ مفید (۴۱۳ ق) مؤلف کتاب البیان فی انواع علوم القرآن؛۲. ابوالقاسم مغربی معروف به وزیر (م ۴۱۸ ق)، مؤلف کتاب خصائص علم القرآن؛۳. محمد بن احمد وزیر ، مؤلف کتاب متشابه القرآن؛۴. شیخ رشیدالدین محمد بن علی بن شهرآشوب، معروف به ابن شهرآشوب (م ۵۸۸ ق)، مؤلف کتاب متشابه القرآن و مختلفه؛۵. ابوالعباس اشبیلی ، مؤلف کتاب علوم القرآن.
طبقه پنجم از مفسران اهل سنت
اما طبقه پنجم از مفسران اهل سنت طبق تقسیم بندی علامه طباطبایی رحمة الله علیه کسانی هستند که روایات را با حذف اسناد، در تالیفات خود درج و به مجرد نقل اقوال قناعت می کردند. برخی گفته اند اختلال در نظم تفسیر از همین جا شروع و اقوال زیادی در این تفاسیر بدون مراعات صحت و اعتبار، نقل شد؛ تا جایی که احمد بن حنبل - که خود پیش از پیدا شدن این طبقه بود - گفته است: سه چیز اصل ندارد: مغازی، ملاحم و روایات تفسیری.