مفسران طبقه سوم

[ویکی فقه] مفسران طبقه سوم به طبقه سوم مفسران نزد شیعه و اهل سنت اطلاق می شود.
مفسران طبقه سوم شیعه، بنا به تقسیم بندی کتاب مبانی و روش های تفسیر ، جمعی از اصحاب ائمه علیه السّلام هستند که به تفسیر یا تالیف تفسیری شهرت دارند، افراد معروف این طبقه عبارتند از:۱. ابوحمزه ثمالی (م ۱۵۰ق) از اصحاب امام سجاد علیه السّلام؛۲. ابان بن تغلب (م ۱۴۱ ق) از اصحاب امام سجاد علیه السّلام؛۳. ابوبصیر یحیی بن قاسم اسدی (م ۱۴۸ ق) از صحابه امام باقر علیه السّلام و امام صادق علیه السّلام؛۴. حصین بن مخارق، از قدمای مؤلفان شیعه و از اصحاب امام صادق علیه السّلام؛۵. حسین بن سعید ، از اصحاب امام رضا علیه السّلام؛۶. علی بن اسباط ، از اصحاب امام رضا علیه السّلام.علامه طباطبایی رحمة الله علیه مفسران شیعه را در سه طبقه جا داده و طبقه سوم یعنی شیخ طوسی ، ملاصدرا ، فیض کاشانی و… را ارباب علوم متفرقه دانسته است.
مفسران طبقه سوم اهل سنت
اما مفسران طبقه سوم اهل سنت به لحاظ تقسیم بندی ششگانه علامه طباطبایی رحمة الله علیه تابعان تابعان هستند؛ مانند ربیع بن انس، عبدالرحمان بن زید بن اسلم، ابوصالح کلبی و….روش ایشان این بود که تفسیر آیات را گاهی در شکل روایت از پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله وسلّم یا صحابه نقل و گاهی معنای آیه را بدون نسبت دادن به کسی، به صورت اظهارنظر ایراد می کردند. مفسران متاخر با این اقوال معامله روایات نبوی کرده و آن ها را روایات موقوفه (روایاتی که مروی عنه در آنها ذکر نشده باشد) شمرده اند.