معمر
/mo~ammar/
مترادف معمر: پیر، جاافتاده، ریش سفید، سالخورده، سالمند، فرتوت، کهنسال، مسن
متضاد معمر: جوان، کم سال
معنی انگلیسی:
فرهنگ اسم ها
معنی: طویل العمر و مسن
برچسب ها: اسم، اسم با م، اسم پسر، اسم عربی
لغت نامه دهخدا
به عمر خویش ندیدند پادشاه چو تو
زپادشاهان این دو معمر آتش و آب.
مسعودسعد.
قدرتش باد تا طراز کمال بر سپهر معمر اندازد.
خاقانی.
ای در زمین ملت معمار کشور دین بادی چو بیت معمور اندر فلک معمر.
خاقانی.
جاویدعمر باش که عمر از تو یافت سازمعمار باغ ملک معمر نکوتر است.
خاقانی.
- معمر ساختن ؛ عمری دراز به کسی بخشیدن : عدل ورزا خسروا پیوند عمرت باد عدل
کز جهان عدل است و بس کو را معمر ساختند.
خاقانی.
|| معمور. ( یادداشتهای قزوینی ج 7 ص 113 ). آباد. آبادان : زی خازن علم و حکم و خانه معمور
با نام بزرگ آنکه بدو دهر معمر.
ناصرخسرو.
باد معمر به تو ملک عجم تا ابدباد مشرف به تو دین عرب تا قیام.
فلکی شروانی ( از یادداشتهای قزوینی ).
به پنج فرض مقدر به چار رکن مخیربه هشت قصر معمر به هفت نور مقوم.
فلکی شروانی ( از یادداشتهای قزوینی ).
شکر جمال گوی که معمار کعبه اوست یا رب چو کعبه دار عزیز و معمرش.
خاقانی.
|| سعادتمند و خجسته. ( ناظم الاطباء ).معمر. [ م َ م َ ] ( ع اِ ) منزل فراخ با آب و گیاه. ( مهذب الاسماء ). منزل بسیار آب و گیاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).منزل بسیار آب و گیاه و مردم. ( از اقرب الموارد ).
معمر. [ م ُ ع َم ْ م ِ ] ( ع ص ) آبادکننده و جایی را مسکون نماینده. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به تعمیر شود.
معمر. [ م َ م َ ] ( اِخ )ابن احمد اصفهانی. رجوع به ابومنصور معمر... شود.
معمر. [ م ُ ع َم ْ م َ / م َ م َ ] ( اِخ ) ابن حسین اهوازی ، مکنی به ابوالقاسم. رجوع به ابوالقاسم معمربن حسین اهوازی شود.
معمر. [ م َ م َ ] ( اِخ ) ابن راشد الازدی الحدانی ، مکنی به ابی عروه ( 95-153 هَ. ق. ) از مردم بصره و از حفاظ حدیث و فقیهی متقن و ثقه بود. ( ازاعلام زرکلی ج 3 ص 1958 ). و رجوع به همین مأخذ شود.بیشتر بخوانید ...
فرهنگ فارسی
( اسم ) معمور آبادان : [ باد معمر به تو ملک عجم تا ابد باد مشرف به تو دین عرب تا قیام ] ( فلکی شروانی . دیوان . چا . هادی حسن قزوینی . یادداشتها ۱۱۳ : ۷ ) [ به پنج فرض مقدر به چار رکن مخیر به هشت قصر معمر به هفت نور مقوم ] ( فلکی شروانی مونس الاحرار قزوینی . یادداشتها . ایضا ) .
ابن مثنی
فرهنگ معین
( ~. ) [ ع . ] (اِمف . ) آبادان ، معمور.
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] معنی مُّعَمَّرٍ: آن کس که عمرش طولانی شده
ریشه کلمه:
عمر (۲۷ بار)
«مُعَمَّر» از مادّه «تَعمیر ـ عِمارَة» به معنای کسی است که عمر طولانی دارد.
ریشه کلمه:
عمر (۲۷ بار)
«مُعَمَّر» از مادّه «تَعمیر ـ عِمارَة» به معنای کسی است که عمر طولانی دارد.
wikialkb: مُعَمّر
مترادف ها
مسن، سالخورده، پیر، معمر، سالار
پیشنهاد کاربران
دیربقا. [ ب َ ] ( ص مرکب ) پرعمر. که دیر بماند. که دیر ایستد. که دیر زید :
لعل کو دیرزاد دیربقاست
لاله کامد سبک سبک برخاست.
نظامی.
لعل کو دیرزاد دیربقاست
لاله کامد سبک سبک برخاست.
نظامی.
معمر
سالخورده