معماری رمانسک ( Romanesque ) سبک معماری اروپایی است که از قرن ۱۰ تا ۱۲ میلادی در اروپا رواج داشت و طاق رومی یا همان نیم دایره ای، بارزترین شاخصهٔ آن به حساب می آید. [ ۱]
معماری رومانسک اصطلاحی است که جهت تشریح موضوعی از اروپا که معماری را در اواخر قرن ۱۰ تحت تأثیر قرار داد و در روش گوتیک دخالت خود در طول قرن ۱۲. روش رومانسیک در انگلستان به صورت سنتی تری به نام معماری نورمان خوانده شد. معماری رومانسیک با کیفیت توده ای آن، دیوارهای ضخیمش، طاقهای گردش، پایه ها محکم، تاق های فنری برج های بزرگ و دالان های تزئین شده اش شناخته شده است. هر ساختمانی شکل واضحی را نشان می دهد و به ندرت دارای نقشه های معمولی متقارن هستند بنابراین نمای کلّی آن ها نسبت به ساختمان های گوتیک که دنباله رو آن ها است ساده تر به نظر می رسد. این روش درست در طول اروپا قابل تشخیص است علی رغم خصوصیات علی و مواد مصرفی متفاوت. اگرچه قلعه های زیادی در این دوره وجود داشت اما آن ها قابل قیاس با کلیساهای غیرقابل شمارش که بهترین آن ها کلیساهای صومعه بود نیستند بیشتر آن ها هنوز موجودند که کامل و به ندرت قابل استفاده. کاندرال زیر، چپ و کلیسای گوتیک بانوی ما رومانسیک ابتدا به وسیله چارلز و می گرویل باستان شناس به کار رفت او در اوایل قرن ۱۹ جهت تشریح معماری اروپای غربی از قرن ۳الی ۵ زمانی که تاریخ بیشتر ساختمان ها مشخص نبود به کاربرد بنابراین شرح آن قابل اثبات نیست. این اصطلاح در حال حاضر برای دوران محدودتری از اواخر قرن ۱۰ قرن ۱۲ به کار می رود. لغت جهت توضیح روشی به کار می رود که قرون وسطایی شناخته شده و دلالت بر گوتیک دارد هنوز طاقهای رومی را در خود دارد و بنابراین به نظر می رسد ادامه پشت روم باشد البته خیلی ساده تر و نوعی با تکنیک های حاذقانه کمتر است. اصطلاح پیش - رومانسیک بعضی مواقع به معماری آلمان در دوران کارولینگیان و اوتانیان گفته می شود در حالی که رومانسیک اولیه به ساختمان های ایتالیائی، اسپانیائی و قسمتی از فرانسه که خصوصیات رومانسیک دارند اما از لحاظ زمانی به دوران ماقبل صومعه کلانی می رسند گفته می شود.
این سبک بر پایهٔ شیوه های معماری رومی ها استوار است و با ویژگی هایی همچون دیوارهای ضخیم، طاق های گرد و برج های بزرگ شناخته می شود. تمامی مناطقی که زمانی بخشی از امپراطوری روم بوده اند، ویرانه هایی از آن دوران را در برمی گیرند و طاق، ویژگی مشترک بیشتر آن ها به شمار می رود. شاید عده ای به رمانسک صرفاً به چشم دوره ای برای انتقال به گوتیک نگاه کنند؛ اما نباید این نکته را فراموش کرد که سبک رمانسک از دل عصر تاریکی ( Dark Ages ) بیرون آمد و به اروپا روشنایی بخشید. بسیاری از کلیساهای آلمان از جمله ۱۲ کلیسای رمانسک کلن ( Twelve Romanesque churches of Cologne ) به این دوره تعلق دارند. یکی از مهم ترین ساختمان های رمانسک کشور آلمان، کلیسای جامع اشپیر ( Speyer Cathedral ) است که در قرن ۱۱ میلادی، بزرگ ترین ساختمان در دنیای مسیحیت و نمادی از قدرت خاندان سالیان ( Salian ) به شمار می رفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمعماری رومانسک اصطلاحی است که جهت تشریح موضوعی از اروپا که معماری را در اواخر قرن ۱۰ تحت تأثیر قرار داد و در روش گوتیک دخالت خود در طول قرن ۱۲. روش رومانسیک در انگلستان به صورت سنتی تری به نام معماری نورمان خوانده شد. معماری رومانسیک با کیفیت توده ای آن، دیوارهای ضخیمش، طاقهای گردش، پایه ها محکم، تاق های فنری برج های بزرگ و دالان های تزئین شده اش شناخته شده است. هر ساختمانی شکل واضحی را نشان می دهد و به ندرت دارای نقشه های معمولی متقارن هستند بنابراین نمای کلّی آن ها نسبت به ساختمان های گوتیک که دنباله رو آن ها است ساده تر به نظر می رسد. این روش درست در طول اروپا قابل تشخیص است علی رغم خصوصیات علی و مواد مصرفی متفاوت. اگرچه قلعه های زیادی در این دوره وجود داشت اما آن ها قابل قیاس با کلیساهای غیرقابل شمارش که بهترین آن ها کلیساهای صومعه بود نیستند بیشتر آن ها هنوز موجودند که کامل و به ندرت قابل استفاده. کاندرال زیر، چپ و کلیسای گوتیک بانوی ما رومانسیک ابتدا به وسیله چارلز و می گرویل باستان شناس به کار رفت او در اوایل قرن ۱۹ جهت تشریح معماری اروپای غربی از قرن ۳الی ۵ زمانی که تاریخ بیشتر ساختمان ها مشخص نبود به کاربرد بنابراین شرح آن قابل اثبات نیست. این اصطلاح در حال حاضر برای دوران محدودتری از اواخر قرن ۱۰ قرن ۱۲ به کار می رود. لغت جهت توضیح روشی به کار می رود که قرون وسطایی شناخته شده و دلالت بر گوتیک دارد هنوز طاقهای رومی را در خود دارد و بنابراین به نظر می رسد ادامه پشت روم باشد البته خیلی ساده تر و نوعی با تکنیک های حاذقانه کمتر است. اصطلاح پیش - رومانسیک بعضی مواقع به معماری آلمان در دوران کارولینگیان و اوتانیان گفته می شود در حالی که رومانسیک اولیه به ساختمان های ایتالیائی، اسپانیائی و قسمتی از فرانسه که خصوصیات رومانسیک دارند اما از لحاظ زمانی به دوران ماقبل صومعه کلانی می رسند گفته می شود.
این سبک بر پایهٔ شیوه های معماری رومی ها استوار است و با ویژگی هایی همچون دیوارهای ضخیم، طاق های گرد و برج های بزرگ شناخته می شود. تمامی مناطقی که زمانی بخشی از امپراطوری روم بوده اند، ویرانه هایی از آن دوران را در برمی گیرند و طاق، ویژگی مشترک بیشتر آن ها به شمار می رود. شاید عده ای به رمانسک صرفاً به چشم دوره ای برای انتقال به گوتیک نگاه کنند؛ اما نباید این نکته را فراموش کرد که سبک رمانسک از دل عصر تاریکی ( Dark Ages ) بیرون آمد و به اروپا روشنایی بخشید. بسیاری از کلیساهای آلمان از جمله ۱۲ کلیسای رمانسک کلن ( Twelve Romanesque churches of Cologne ) به این دوره تعلق دارند. یکی از مهم ترین ساختمان های رمانسک کشور آلمان، کلیسای جامع اشپیر ( Speyer Cathedral ) است که در قرن ۱۱ میلادی، بزرگ ترین ساختمان در دنیای مسیحیت و نمادی از قدرت خاندان سالیان ( Salian ) به شمار می رفت.
wiki: معماری رمانسک