[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از اثر آفرینان است
شاعر، متخلص به فطرت. اصل وی از سادات قم است. او دخترزاده ی میرمحمد زمان مشهدی است که در مشهد به دنیا آمد و در همان جا به کسب علوم پرداخت. سپس به اصفهان رفت و ده سال در حوزه ی درس آقا حسین خوانساری به کسب علوم پرداخت. در 1082 ق عازم هندوستان شد و مورد توجه پادشاه آنجا، اورنگ زیب عالمگیر قرار گرفت و شاه با تزویج دختر شاه نوازخان صفوی به او وی را مقرب ساخت. او در 1099 ق از طرف آن پادشاه ملقب به موسوی شد و از این به بعد تخلص خود را به موسوی تغییر داد. سال بعد منصب دیوانی مجموع ممالک دکن به او داده شد. او سرانجام در همان شهر درگذشت. از آثار وی: «گلشن فطرت»، مشتمل بر اشعار تازه گویان که سرخوش در تدوین «کلمات الشعراء» از آن استفاده کرد؛ دیوان شعر.
شاعر، متخلص به فطرت. اصل وی از سادات قم است. او دخترزاده ی میرمحمد زمان مشهدی است که در مشهد به دنیا آمد و در همان جا به کسب علوم پرداخت. سپس به اصفهان رفت و ده سال در حوزه ی درس آقا حسین خوانساری به کسب علوم پرداخت. در 1082 ق عازم هندوستان شد و مورد توجه پادشاه آنجا، اورنگ زیب عالمگیر قرار گرفت و شاه با تزویج دختر شاه نوازخان صفوی به او وی را مقرب ساخت. او در 1099 ق از طرف آن پادشاه ملقب به موسوی شد و از این به بعد تخلص خود را به موسوی تغییر داد. سال بعد منصب دیوانی مجموع ممالک دکن به او داده شد. او سرانجام در همان شهر درگذشت. از آثار وی: «گلشن فطرت»، مشتمل بر اشعار تازه گویان که سرخوش در تدوین «کلمات الشعراء» از آن استفاده کرد؛ دیوان شعر.
wikiahlb: معزالدین_محمد_فطرت_مشهدی