مضطر

[ویکی فقه] مراد از مضطر، قائم آل محمد صلّی اللّه علیه و اله است. وقتی که در آخرالزمان ستم و بیداد و فساد در نتیجه سلطه پیدا کردن مستکبران و انحراف مردم از صراط مستقیم سرتاسر جهان را پر ساخت، آن حضرت در بین رکن و مقام (در مسجدالحرام) دو رکعت نماز می خواند و آن گاه دست به دعا برداشته، از خداوند تعجیل در فرج خود را می خواهد... .
مضطر یکی از القاب حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.
معنای لغوی
مضطر در لغت به معنای کسی است که بیماری، فقر یا سختی های روزگار، او را ناگزیر به تضرع در درگاه خداوند سبحانه و تعالی کرده است.
مضطر در قرآن
در برخی روایات، این واژه، به عنوان یکی از القاب حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) شمرده شده و در قرآن مجید نیز مورد اشاره قرار گرفته است: «أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذٰا دَعٰاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ»؛ ای کسی که دعای مضطر را اجابت می کند و گرفتاری را برطرف می سازد.
مضطر در روابات
...