[ویکی فقه] مصادیق حسنه (قرآن). حب اهل بیت، آسایش و نماز از مصادیق حسنه می باشند.
حب اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، از حسنات و نیکی ها:•«من جاء بالحسنة فله عشر امثالها....؛ هر کس کار نیکی به جا آورد او را ده برابر آن پاداش است، (از پاداش هایی که برای طبع عمل به عنوان اوّلی آن طبق جعل ابتدایی الهی تعیین شده که حداقلّ تفضل ده برابر و حداکثرش نامحدود است) و هر کس کار زشتی انجام دهد جز مانند آن را کیفر داده نمی شود و بر آنان ستم نمی رود (نه از پاداش آنان کم می شود و نه بر کیفرشان اضافه می گردد).» از امیرالمؤمنین (علیه السّلام) درباره آیه من جاء بالحسنة... روایت شده است؛ حسنه، دوستی ما اهل بیت است. •«قل لا اسـلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی ومن یقترف حسنة نزد له فیها حسنـا...؛ این همان چیزی است که خداوند، آن بندگان خود را که ایمان آورده و عمل های شایسته کرده اند بدان بشارت می دهد. بگو: از شما در مقابل این (ابلاغ رسالت خود) جز محبت (قلبی و عملی) درباره خویشاوندانم مزدی نمی طلبم، و هر کس کار نیکی انجام دهد (بر این محبت بیفزاید) ما برایش در آن، نیکی می افزاییم (بر پاداش طبیعی اش حد اقل ده برابر اضافه می کنیم)، حقّا که خداوند آمرزنده و شکرگزار است.» برخی مفسران گفته اند: مقصود از «حسنه» در آیه یاد شده، دوستی نزدیکان رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) است. همین مطلب در روایتی از امام حسن (علیه السّلام) نقل شده است.
رفاه
رفاه و آسایش دنیایی، از مصادیق حسنه:•«ثم بدلنا مکان السیئة الحسنة حتی عفوا وقالوا قد مس ءاباءنا الضراء والسراء... سپس به جای آن بدی و سختی، نیکی و خوشی آوردیم تا (از نظر مال و فرزند ) فزونی یافتند و (باز متنبه نشده) گفتند: پدران ما را هم ناراحتی و راحتی رسید (امری است طبیعی و مؤثری پشت پرده نیست) پس آنها را به ناگاه گرفتار کردیم در حالی که بی خبر بودند.»برخی از مفسران، «حسنه» را در این آیه به آسایش و رفاه مادی تفسیر کرده اند.
نماز
نماز، از مصادیق حسنه:•«واقم الصلوة طرفی النهار وزلفـا من الیل ان الحسنـت یذهبن السیـات... و نماز را در دو طرف روز و اوایل شب که نزدیک روز است برپا دار (نماز صبح را در نیمه اول روز و ظهر و عصر را در نیمه دوم آن و مغرب و عشا را در اوایل شب بخوان) که به یقین نیکی ها (که نماز در رأس آنهاست) گناهان را از بین می برد (پلیدی گناه را از نفس، مفاسد آن را از آفاق، سیاهی آن را از نامه عمل و استحقاق عذاب را از عامل می زداید)، این تذکری است برای یادکنندگان.»
حب اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم)، از حسنات و نیکی ها:•«من جاء بالحسنة فله عشر امثالها....؛ هر کس کار نیکی به جا آورد او را ده برابر آن پاداش است، (از پاداش هایی که برای طبع عمل به عنوان اوّلی آن طبق جعل ابتدایی الهی تعیین شده که حداقلّ تفضل ده برابر و حداکثرش نامحدود است) و هر کس کار زشتی انجام دهد جز مانند آن را کیفر داده نمی شود و بر آنان ستم نمی رود (نه از پاداش آنان کم می شود و نه بر کیفرشان اضافه می گردد).» از امیرالمؤمنین (علیه السّلام) درباره آیه من جاء بالحسنة... روایت شده است؛ حسنه، دوستی ما اهل بیت است. •«قل لا اسـلکم علیه اجرا الا المودة فی القربی ومن یقترف حسنة نزد له فیها حسنـا...؛ این همان چیزی است که خداوند، آن بندگان خود را که ایمان آورده و عمل های شایسته کرده اند بدان بشارت می دهد. بگو: از شما در مقابل این (ابلاغ رسالت خود) جز محبت (قلبی و عملی) درباره خویشاوندانم مزدی نمی طلبم، و هر کس کار نیکی انجام دهد (بر این محبت بیفزاید) ما برایش در آن، نیکی می افزاییم (بر پاداش طبیعی اش حد اقل ده برابر اضافه می کنیم)، حقّا که خداوند آمرزنده و شکرگزار است.» برخی مفسران گفته اند: مقصود از «حسنه» در آیه یاد شده، دوستی نزدیکان رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) است. همین مطلب در روایتی از امام حسن (علیه السّلام) نقل شده است.
رفاه
رفاه و آسایش دنیایی، از مصادیق حسنه:•«ثم بدلنا مکان السیئة الحسنة حتی عفوا وقالوا قد مس ءاباءنا الضراء والسراء... سپس به جای آن بدی و سختی، نیکی و خوشی آوردیم تا (از نظر مال و فرزند ) فزونی یافتند و (باز متنبه نشده) گفتند: پدران ما را هم ناراحتی و راحتی رسید (امری است طبیعی و مؤثری پشت پرده نیست) پس آنها را به ناگاه گرفتار کردیم در حالی که بی خبر بودند.»برخی از مفسران، «حسنه» را در این آیه به آسایش و رفاه مادی تفسیر کرده اند.
نماز
نماز، از مصادیق حسنه:•«واقم الصلوة طرفی النهار وزلفـا من الیل ان الحسنـت یذهبن السیـات... و نماز را در دو طرف روز و اوایل شب که نزدیک روز است برپا دار (نماز صبح را در نیمه اول روز و ظهر و عصر را در نیمه دوم آن و مغرب و عشا را در اوایل شب بخوان) که به یقین نیکی ها (که نماز در رأس آنهاست) گناهان را از بین می برد (پلیدی گناه را از نفس، مفاسد آن را از آفاق، سیاهی آن را از نامه عمل و استحقاق عذاب را از عامل می زداید)، این تذکری است برای یادکنندگان.»
wikifeqh: مصادیق_حسنه_(قرآن)