مشارکت برای صلح ( PfP ) یک برنامه سازمان پیمان آتلانتیک شمالی ( ناتو ) است که هدف آن ایجاد اعتماد بین ناتو و سایر کشورهای اروپایی و اتحاد جماهیر شوروی سابق است. اکنون ۲۰ کشور عضو این برنامه هستند. [ ۱] این برنامه، نخستین بار در ۲۰ تا ۲۱ اکتبر ۱۹۹۳ به پیشنهاد و ابتکار ایالات متحده، مورد بحث قرار گرفت و به طور رسمی در ۱۰ تا ۱۱ ژانویه ۱۹۹۴ در اجلاس بروکسل، بلژیک تأیید و راه اندازی شد. [ ۲] [ ۳] رئیس جمهور بیل کلینتون، مشارکت برای صلح را به عنوان «مسیری که به عضویت در ناتو منتهی می شود» توصیف کرد. [ ۴]
ناتو روابط خود را با شرکای خود از طریق همکاری نظامی به نظامی در زمینه آموزش، تمرینات، برنامه ریزی، واکنش در برابر بلایا، مسائل علمی و زیست محیطی، حرفه ای سازی، برنامه ریزی خط مشی، و روابط با دولت ها ایجاد می کند. [ ۵]
• ارمنستان ( ۵ اکتبر ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• جمهوری آذربایجان ( ۴ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• بلاروس ( ۱۱ ژانویهٔ ۱۹۹۵ ) [ ۶]
• بوسنی و هرزگوین ( ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶ ) [ ۶]
• گرجستان ( ۲۳ مارس ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• قزاقستان ( ۲۷ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• قرقیزستان ( ۱ ژوئن ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• مولدووا ( ۱۶ مارس ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• روسیه ( ۲۲ ژوئن ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• صربستان ( ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶ ) [ ۶]
• تاجیکستان ( ۲۰ فوریهٔ ۲۰۰۲ ) [ ۶]
• ترکمنستان ( ۱۰ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• اوکراین ( ۸ فوریهٔ ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• ازبکستان ( ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• اتریش ( ۱۰ فوریهٔ ۱۹۹۵ ) [ ۶]
• فنلاند ( ۹ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• جمهوری ایرلند ( ۱ دسامبر ۱۹۹۹ ) [ ۶]
• مالت ( در ۲۶ آوریل ۱۹۹۵ مالت به عضویت PfP درآمد. [ ۷] در ۲۷ اکتبر ۱۹۹۶ برای حفظ بی طرفی خود، برنامه را ترک کرد. [ ۸] در ۲۰ مارس ۲۰۰۸، مالت تصمیم گرفت عضویت خود در PfP را مجدداً فعال کند. [ ۹] [ ۱۰] این مورد توسط ناتو در نشست بخارست در ۳ آوریل ۲۰۰۸ پذیرفته شد ) [ ۱۱]
• سوئد ( ۹ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• سوئیس ( ۱۱ دسامبر ۱۹۹۶ ) [ ۶]
۱۴ کشور عضو سابق PfP ( یعنی آلبانی، بلغارستان، کرواسی، جمهوری چک، استونی، مجارستان، لتونی، لیتوانی، مونته نگرو، مقدونیه شمالی، لهستان، رومانی، اسلواکی و اسلوونی ) متعاقباً به ناتو پیوستند. در ۲۶ آوریل ۱۹۹۵ مالت به عضویت PfP درآمد. [ ۱۲] در ۲۷ اکتبر ۱۹۹۶ برای حفظ بی طرفی خود، برنامه را ترک کرد. [ ۱۳] در ۲۰ مارس ۲۰۰۸، مالت تصمیم گرفت عضویت خود در PfP را مجدداً فعال کند. [ ۱۴] [ ۱۱] این مورد توسط ناتو در نشست بخارست در ۳ آوریل ۲۰۰۸ پذیرفته شد. در جریان نشست سران ناتو در ریگا در ۲۹ نوامبر ۲۰۰۶، بوسنی و هرزگوین، مونته نگرو و صربستان برای پیوستن به PfP دعوت شدند، [ ۱۵] که در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶ درخواست خود را دادند. [ ۱۶] [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفناتو روابط خود را با شرکای خود از طریق همکاری نظامی به نظامی در زمینه آموزش، تمرینات، برنامه ریزی، واکنش در برابر بلایا، مسائل علمی و زیست محیطی، حرفه ای سازی، برنامه ریزی خط مشی، و روابط با دولت ها ایجاد می کند. [ ۵]
• ارمنستان ( ۵ اکتبر ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• جمهوری آذربایجان ( ۴ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• بلاروس ( ۱۱ ژانویهٔ ۱۹۹۵ ) [ ۶]
• بوسنی و هرزگوین ( ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶ ) [ ۶]
• گرجستان ( ۲۳ مارس ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• قزاقستان ( ۲۷ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• قرقیزستان ( ۱ ژوئن ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• مولدووا ( ۱۶ مارس ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• روسیه ( ۲۲ ژوئن ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• صربستان ( ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶ ) [ ۶]
• تاجیکستان ( ۲۰ فوریهٔ ۲۰۰۲ ) [ ۶]
• ترکمنستان ( ۱۰ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• اوکراین ( ۸ فوریهٔ ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• ازبکستان ( ۱۳ ژوئیهٔ ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• اتریش ( ۱۰ فوریهٔ ۱۹۹۵ ) [ ۶]
• فنلاند ( ۹ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• جمهوری ایرلند ( ۱ دسامبر ۱۹۹۹ ) [ ۶]
• مالت ( در ۲۶ آوریل ۱۹۹۵ مالت به عضویت PfP درآمد. [ ۷] در ۲۷ اکتبر ۱۹۹۶ برای حفظ بی طرفی خود، برنامه را ترک کرد. [ ۸] در ۲۰ مارس ۲۰۰۸، مالت تصمیم گرفت عضویت خود در PfP را مجدداً فعال کند. [ ۹] [ ۱۰] این مورد توسط ناتو در نشست بخارست در ۳ آوریل ۲۰۰۸ پذیرفته شد ) [ ۱۱]
• سوئد ( ۹ مه ۱۹۹۴ ) [ ۶]
• سوئیس ( ۱۱ دسامبر ۱۹۹۶ ) [ ۶]
۱۴ کشور عضو سابق PfP ( یعنی آلبانی، بلغارستان، کرواسی، جمهوری چک، استونی، مجارستان، لتونی، لیتوانی، مونته نگرو، مقدونیه شمالی، لهستان، رومانی، اسلواکی و اسلوونی ) متعاقباً به ناتو پیوستند. در ۲۶ آوریل ۱۹۹۵ مالت به عضویت PfP درآمد. [ ۱۲] در ۲۷ اکتبر ۱۹۹۶ برای حفظ بی طرفی خود، برنامه را ترک کرد. [ ۱۳] در ۲۰ مارس ۲۰۰۸، مالت تصمیم گرفت عضویت خود در PfP را مجدداً فعال کند. [ ۱۴] [ ۱۱] این مورد توسط ناتو در نشست بخارست در ۳ آوریل ۲۰۰۸ پذیرفته شد. در جریان نشست سران ناتو در ریگا در ۲۹ نوامبر ۲۰۰۶، بوسنی و هرزگوین، مونته نگرو و صربستان برای پیوستن به PfP دعوت شدند، [ ۱۵] که در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶ درخواست خود را دادند. [ ۱۶] [ ۶]
wiki: مشارکت برای صلح