مسیحیت در مغولستان ( انگلیسی: Christianity in Mongolia ) در مغولستان یک دین اقلیت است. از سال ۲۰۰۵، وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا گزارش داد که تقریباً ۲۴۰۰۰ مسیحی در پایتخت مغولستان، اولان باتور زندگی می کنند که حدود ۲٫۵ درصد از کل جمعیت ثبت شده شهر را تشکیل می دهد. تا سال ۲۰۱۸، ۱۹۶ کلیسا وجود دارد.
اکثر مسیحیان در مغولستان پس از انقلاب مغولستان در سال ۱۹۹۰ مسیحی شدند. طبق گزارش گروه مبلغ مسیحی بارناباس، تعداد مسیحیان از تنها چهار نفر در سال ۱۹۸۹ به حدود ۴۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۸ رسید.
طبق سرشماری ملی سال ۲۰۱۰، ۴۱۱۱۷ مسیحی ( سن ۱۵ سال و بالاتر ) یا ۲٫۱٪ از کل جمعیت وجود داشت.
در سده ۷ ( میلادی ) ، نسطوری اولین شکل مسیحیت بود که در میان مغولان تبلیغ شد، اگرچه این دین اقلیت بود و به همین شکل باقی ماند. با این حال، تأثیر فلسفی زیادی بر دیگر سنت های معنوی مغولی، مانند بودیسم و شمن باوری مغولی داشت.
در طول ظهور امپراتوری مغول در قرن سیزدهم، خاقان های بزرگ ) ، اگرچه اکثراً شمن باوری مغولی و بودایی بودند، از نظر مذهبی نسبت به مسیحیان نسطوری، مسلمان و آیین مانوی مدارا داشتند. بسیاری از خان ها همسران مسیحی نسطوری از طایفه کرائیت ها داشتند که در دربار مغول بسیار تأثیرگذار بودند. در طول حکومت منگوقاآن، مسیحیت اولین نفوذ مذهبی بود. پس از فروپاشی امپراتوری مغول در قرن چهاردهم، مسیحیت نسطوری تقریباً از منطقه ناپدید شد.
تنها آثار باستان شناسی بسیار کمی از رونق آیین نسطوری در میان مغول ها وجود دارد. در مغولستان داخلی، چندین سنگ قبر نسطوری در گذشته ثبت شده است، اما اکنون هیچ کدام در محل باقی نمانده است.
کلیساهای ارتدکس و راهبان آنها قربانی تهاجم مغول به اروپای شرقی در اوایل قرن سیزدهم شدند. با این حال، یرلیغ یا منشور مصونیت نیز به تقویت کلیسا کمک کرد. با سلطنت منگو تیمور، یک یرلیغ برای کلیسای ارتدکس در سال ۱۲۶۷ به کریل متروپولیتن صادر شد. در حالی که کلیسا ده سال پیش از آن تحت حمایت عملی مغول ها بود ( از سرشماری سال ۱۲۵۷ که در زمان برکه خان انجام شد ) ، این برلیغ به طور رسمی حمایت از کلیسای ارتدکس را صادر کرد. مهم تر از آن، این کلیسا رسماً از هرگونه مالیات توسط مقامات مغول یا روسیه معاف شد و به روحانیون اجازه داد که در طول سرشماری ثبت نام نکرده و روحانیون نیز مسئول کار اجباری یا خدمت سربازی نباشند. برای اولین بار، کلیسای ارتدکس کمتر از هر دوره دیگری از تاریخ روسیه به قدرت های شاهزاده وابسته شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاکثر مسیحیان در مغولستان پس از انقلاب مغولستان در سال ۱۹۹۰ مسیحی شدند. طبق گزارش گروه مبلغ مسیحی بارناباس، تعداد مسیحیان از تنها چهار نفر در سال ۱۹۸۹ به حدود ۴۰۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۸ رسید.
طبق سرشماری ملی سال ۲۰۱۰، ۴۱۱۱۷ مسیحی ( سن ۱۵ سال و بالاتر ) یا ۲٫۱٪ از کل جمعیت وجود داشت.
در سده ۷ ( میلادی ) ، نسطوری اولین شکل مسیحیت بود که در میان مغولان تبلیغ شد، اگرچه این دین اقلیت بود و به همین شکل باقی ماند. با این حال، تأثیر فلسفی زیادی بر دیگر سنت های معنوی مغولی، مانند بودیسم و شمن باوری مغولی داشت.
در طول ظهور امپراتوری مغول در قرن سیزدهم، خاقان های بزرگ ) ، اگرچه اکثراً شمن باوری مغولی و بودایی بودند، از نظر مذهبی نسبت به مسیحیان نسطوری، مسلمان و آیین مانوی مدارا داشتند. بسیاری از خان ها همسران مسیحی نسطوری از طایفه کرائیت ها داشتند که در دربار مغول بسیار تأثیرگذار بودند. در طول حکومت منگوقاآن، مسیحیت اولین نفوذ مذهبی بود. پس از فروپاشی امپراتوری مغول در قرن چهاردهم، مسیحیت نسطوری تقریباً از منطقه ناپدید شد.
تنها آثار باستان شناسی بسیار کمی از رونق آیین نسطوری در میان مغول ها وجود دارد. در مغولستان داخلی، چندین سنگ قبر نسطوری در گذشته ثبت شده است، اما اکنون هیچ کدام در محل باقی نمانده است.
کلیساهای ارتدکس و راهبان آنها قربانی تهاجم مغول به اروپای شرقی در اوایل قرن سیزدهم شدند. با این حال، یرلیغ یا منشور مصونیت نیز به تقویت کلیسا کمک کرد. با سلطنت منگو تیمور، یک یرلیغ برای کلیسای ارتدکس در سال ۱۲۶۷ به کریل متروپولیتن صادر شد. در حالی که کلیسا ده سال پیش از آن تحت حمایت عملی مغول ها بود ( از سرشماری سال ۱۲۵۷ که در زمان برکه خان انجام شد ) ، این برلیغ به طور رسمی حمایت از کلیسای ارتدکس را صادر کرد. مهم تر از آن، این کلیسا رسماً از هرگونه مالیات توسط مقامات مغول یا روسیه معاف شد و به روحانیون اجازه داد که در طول سرشماری ثبت نام نکرده و روحانیون نیز مسئول کار اجباری یا خدمت سربازی نباشند. برای اولین بار، کلیسای ارتدکس کمتر از هر دوره دیگری از تاریخ روسیه به قدرت های شاهزاده وابسته شد.
wiki: مسیحیت در مغولستان