مسیحیت

[ویکی فقه] دین مسیحیت از ادیان بزرگ آسمانی و آیین حضرت عیسی بن مریم علیه السّلام است.
آیین مسیحیت یک آیین یکتاپرستانه است که بر آموزه ها و سخنان عیسی ناصری (مسیح) استوار گشته است. آموزه هایی چون تثلیث، مرگ مسیح به عنوان کفارهٔ گناهان، تعمید آب و روح القدس از باورهای بنیادین این آیین هستند. مسیحیت با داشتن ۲٫۲ میلیارد پیرو بزرگترین دین جهان از دید شمار پیروان است.
معرفی اجمالی حضرت عیسی
مسیحیان، حضرت عیسی علیه السّلام را Christian به معنای مسیح و یونانی زبانان Christos می خوانند.اناجیل موجود بر آن اند که مادر حضرت عیسی علیه السّلام باکره بوده و فرزند خویش را به گونه ای غیر طبیعی به دنیا آورده است؛ اما با این حال، او را فرزند یوسف نجار می دانند. عیسی علیه السّلام در بیت اللحم زاده شد و در ناصریه پرورش یافت. تولد او را چهار تا هشت سال پیش از مبدا تاریخ میلادی احتمال داده اند. در سی سالگی به دست حضرت یحیی علیه السّلام غسل تعمید یافت و همانند او به موعظه و تذکیر و تعلیم خلق پرداخت. حضرت عیسی علیه السّلام ، دوازده حواری یا رسول داشت که تعالیم او را میان مردمان می گستراندند
خلاصة الادیان، ص۱۵۱.
کتاب مقدس دارای دو بخش است: عهد قدیم یا تورات و عهد جدید یا انجیل . بخش دوم تنها نزد مسیحیان مقدس است. عهد جدید شامل چهار انجیل متی، مرقس، لوقا و یوحنا و نیز اعمال رسولان و نامه های پولس حواری است. کلمه «انجیل»، یونانی و به معنای بشارت است. محتوای اناجیل، زندگی نامه و بیانات اخلاقی و پندهای حضرت عیسی علیه السّلام است. جز اناجیل چهارگانه، اناجیل دیگری نیز میان مسیحیان رواج داشته اند؛ اما کلیسای مسیحی همه را جز چند انجیل یاد شده، بی اعتبار شمرد و از رواج انداخت
خلاصة الادیان، ص۱۶۸.
...

مسیحیت یک آیین ابراهیمی و یکتاپرستانه و استوار بر آموزه های عیسی مسیح است. این دین تا ۲۰۲۲ با جمعیت تقریبی ۲٫۴ میلیارد نفر، بیشترین پیرو را در سرتاسر جهان دارد. [ ۱] [ ۲]
• ۳۳ میلادی
عیسی از سوی مقامات رومی و یهودی[ ۳] که آموزه های او را تهدیدی علیه خود می پنداشتند، محاکمه و مصلوب شد.
• ۳۷ میلادی
پولس اهل تارسوس ( از شهرهای یونان قدیم ) ، در روبه روشدنی فراطبیعی با مسیح در جادهٔ دمشق، به مسیحیت می گرود و مأموریت ش را برای تبلیغ و مسیحی کردن غیر یهودیان، آغاز کرد.
• ۴۲ میلادی
شمعون ملقب به پطرس ( از حواریون مسیح ) که مسیحیان، قرن ها او را به عنوان نخستین پاپ گرامی می دارند، نخستین جامعهٔ مسیحی را در رم بنیان گذاشت.
• ۴۸ میلادی شورای رسولان تشکیل شد. مبلغان مسیحیت، شرط مسیحی شدن را یهودی بودن می دانستند. در این شورا قرار بر این شد که مسیحیان یهودی با گرویدن غیریهودیان مخالفت نکنند. [ ۴]
• ۶۴ میلادی
مسیحیان، به دنبال آتش سوزی رم متهم شدند. نرون، در تلاش برای دوباره به دست آوردن محبوبیت، آنان را شکنجه و آزار می داد. پطرس قدیس ( سنت پیتر ) در این زمان کشته شد.
• ۷۰ میلادی
رومیان، اورشلیم ( بیت المقدس ) را پس از شورش یهودیان علیه حکومت آنان، شدید تخریب می کنند. بسیاری از یهودیان از اورشلیم اخراج می شوند. مسیحیان در این شورش علیه رومیان شرکت نمی کنند. رم، کانون حرکت های روبه رشد مسیحی شد.
• ۳۰۱میلادی
تیرداد، از پادشاهان ارمنستان، ۳۰۱ میلادی مسیحیت را در ارمنستان رسمی و آزاد اعلام کرد، که حدود ۱۲ سال زودتر از رسمی شدن مسیحیت در امپراتوری روم بود. [ ۵]
• ۳۰۴ میلادی
جوامع مسیحی در اطراف مدیترانه جمع شده و تا بریتانیا و درهٔ نیل در مصر گسترش یافت.
• ۳۱۳ میلادی
به سبب پشتیبانی امپراتور کنستانتین کبیر، مسیحیت، بسیار زود، قوی ترین مذهب در امپراتوری روم شد.
• ۳۲۵ میلادی
نخستین گردهمایی رهبران کلیسای مسیحی برای تبیین عقیده های مسیحیت و سازمان دهی جامعهٔ مسیحی در نیقیه تشکیل شد. اعتقادنامهٔ حواریون با اعتقادنامهٔ نیقیه ( مجموعه ای از باورهای پایه ای اعتقادی مسیحیان ) نوشته می شود. بعد از تعریف و پذیرش این اعتقادنامه، فرقه ها و کسانی که الوهیت مسیح را نمی پذیرفتند ( مانند آریوس ) ، بدعت شناخته شدند.

مسیحیّت
تصویری خیالی از عیسی مسیح (ع)
تصویری خیالی از عیسی مسیح (ع)
دین مبتنی بر تعالیم عیسی مسیح (ع) به روایت عهد جدید، از ادیان بزرگ جهان. امروزه نزدیک به ۲میلیارد پیرو و چندین مذهب و فرقه دارد که در برخی عقاید و اعمال متفاوت اند. سه مذهب اصلی آن عبارت اند از کلیساهای کاتولیک رومی، ارتُدوکس شرقی و پروتستان. تقریباً سه قرن اول مسحیت تاریخ مدونی ندارد و صرفاً بر پایۀ گفته ها و نوشته های دینی آباء کلیسا استوار است که با آثار یونانی و لاتینی خود سعی در تثبیت و نگهداری متن کتاب مقدس و ارشاد مسیحیان داشتند. مسیحیت در آغاز با تعبیر و تفسیرهای گوناگون مبتنی بر اعتقادات شرک قدیم مواجه بود و به شیوه های مختلف در مقابل آن ایستادگی می کرد. از نخستین بدعت ها و شقاق ها در این دین مرقیونیه و مونتانوسیان بود. کلیسا در برابر کسانی که سبب بروز این گونه اختلاف ها و پراکندگی ها در تعلیمات دین می شدند می ایستاد و آنان را از کلیسا اخراج می کرد. مسیحیان نخستینی که از اطاعت دین دولت و امپراتوری روم سرباز می زدند، کشته می شدند. بیشتر این قربانیان مربوط به دورۀ امپراتوران روم، ازجمله نرون، است. قسطنطین اول و لیکینیوس با فرمان میلان (۳۱۳م) نسبت به مسیحیت اعلان تسامح کردند. پس از دورۀ مسیحی کُشی، در شرق؛ و توسط قسطنطین، کلیسا زیر نظر امپراتور قرار گرفت و با قوانین یوستی نیانوس مستحکم شد، اما در غرب، به سبب ضعف امپراتوران روم غربی و قدرت یافتن اسقف رم، استقلال کلیسا حفظ شد. تصمیمات نیز در شوراهایی متشکل از اسقف ها اتخاذ می شد، چنان که اعتقادنامۀ نیقیه در این شوراها تدوین یافت. رهبانیت و صومعه نشینی از قرن ۳م به بعد یکی از ارکان مسیحیت شد. در قرن ۴ اقوام ژرمنی اروپا کم کم به دین مسیحیت در آمدند و در این میان قوم فرانک ها با پذیرش مذهب کاتولیک به تقویت کلیسای غربی پرداخت. در قرن های ۷ و ۸م همۀ آسیا، به جز آسیای صغیر، به دست مسلمانان تسخیر شد و از سیطرۀ کلیسای شرقی بیرون آمد. اختلاف و جدایی کلیساهای شرق و غرب با تمثال شکنی ها شدت گرفت و اختلاف و دشمنی میان کلیساهای رم و قسطنطنیه به شقاق شرقی کبیر انجامید. در قرن ۹م، کلیساهای غرب و شرق دارای دو فرهنگ متفاوت بودند و جز در اعتقاد به مسیح در دیگر اعمال و عبادات با یکدیگر اختلاف داشتند. از این پس تاریخ مسیحیت همچون دو کلیسای ارتدوکس شرقی و کاتولیک رومی به دو جریان شرقی و غربی تقسیم شده است. عقاید: مسیحیان باور به تثلیث یا خدای واحد در سه اقنوم دارند؛ اَب (پدر)، ابن (پسر) و روح القدس که قدرت الهی فعال در جهان است. آنان معتقدند که خدا همۀ موجودات را آفریده و برای نشان دادن محبتش به جهان در کالبد عیسی مسیح به زمین آمده، رنج کشیده و جان خویش را فدا کرده است تا انسان را با خدا آشتی دهد. به عقیدۀ مسیحیان، عیسی سه روز بعد از بر صلیب شدن، به قدرت خداوند از نو جان گرفت و بارها در کالبد جسمانی بر مریدانش ظاهر شد. آنان معتقدند که شاید در راه ایمانشان رنج بکشند، اما با زندگی جاودانی در آخرت و در محضر خداوند پاداش می گیرند، پاداشی که به ایمان آورندگان به عیسی و پیروان تعالیم او نوید داده شده است. مسیحیان خداوند را پدر آسمانی خود می دانند، زیرا به اعتقاد آنان عیسی در تعالیم خود به حواریانش گفته است که خدا را «اَبّا» یا پدر بخوانند. ارزش های محوری مسیحیت عبارت اند از عشق، شفقت، و عدالت مسیحی. عدالت به تعبیر آنان یعنی انصاف، توزیع برابر منابع، و تبعیض مثبت به سود قشرهای محروم. مسیحیان معتقدند که خداوند بشریت را با ارزش برابر خلق کرده و از این رو تعصب و تبعیض نارواست. این عقاید مبتنی بر دو تعلیم عیسی است؛ عشق به دیگران چنان که خود را دوست می داریم، و رفتار با دیگران همان گونه که برای خود می پسندیم. به اعتقاد مسیحیان، ساختار جوامع ماده باور (ماتریالیستی) جدید که ارزش بسیار برای پول و دارایی قائل اند، شخص را به اولویت بخشیدن به خود تشویق می کند و به آزمندی، رقابت، و خودخواهی دامن می زند. در مقابل، برخی رهبران مسیحی مانند مارتین لوترکینگ، دزموند توتو، و اسکار رومرو معتقد بودند که در شرایط ظلم به دیگران نباید خاموش ماند، حتی اگر جان کسی به خطر افتد. مسیحیان بر این باورند که جهان مخلوق است و به ارادۀ پروردگار، برای برآوردن هدفی خاص و نه برحسب تصادف، به وجود آمده است. برخی از مسیحیان برای روایت آفرینش که در سِفر پیدایش آمده است، اعتبار لفظی و حقیقی قائل اند و برخی دیگر آن را بیان نمادینی از این حقیقت می دانند که آفریدگار جهان پروردگار یکتاست. نیز ← کتاب_مقدس