مسمومیت های دسته جمعی بومیان استرالیا ( انگلیسی: Mass poisonings of Aboriginal Australians ) در زمان استعمار استرالیا توسط اروپا رخ داد. مقاومت بومیان در برابر استعمار، مهاجران شهرک نشین را بر آن داشت تا به دنبال راه هایی برای کشتن یا بیرون راندن آنها از سرزمین خود باشند. در حالی که شهرک نشینان معمولاً سعی می کردند مقاومت بومیان جزیره استرالیا را از طریق قتل عام از بین ببرند، برخی نیز سعی می کردند مخفیانه آنها را مسموم کنند. به طور معمول، غذا و نوشیدنی مسموم به بومیان داده می شد یا در فضای باز که می توانند آن را پیدا کنند، مواد مسموم رها می شدند.
در حالی که یورش بومیان به خانه های مهاجران جدید ممکن است منجر به مصرف محصولات سمی ای شده باشد که با غذا اشتباه گرفته شده اند، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مواد مصرفی آلوده ممکن است آگاهانه در اختیار گروه هایی از مردم بومی قرار گرفته باشد یا عمداً در مکان های قابل دسترس رها شده باشد. جایی که قبایل محلی آنها را با خود بردند و خوردند. در نتیجه حوادث متعددی از مرگ و میر بومیان به دلیل مصرف مواد سمی در طول دهه ها و در مکان های مختلف رخ داده است.
موارد مستند زیادی از مسمومیت ها وجود دارد که برخی از آنها شامل تحقیقات پلیس و دولت است. به نظر می رسد این مسمومیت ها همزمان با معرفی مواد سمی مورد استفاده در صنعت پرورش گوسفند از دهه ۱۸۲۰ به بعد بوده است. مواد شیمیایی مانند آرسنیک، استریکنین ) ، جیوه ( II ) کلرید، اقونیطون و هیدروژن سیانید ظاهراً دخیل بودند. هیچ موردی از محکومیت کسی برای مسمومیت عمدی گزارش نشده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر حالی که یورش بومیان به خانه های مهاجران جدید ممکن است منجر به مصرف محصولات سمی ای شده باشد که با غذا اشتباه گرفته شده اند، شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مواد مصرفی آلوده ممکن است آگاهانه در اختیار گروه هایی از مردم بومی قرار گرفته باشد یا عمداً در مکان های قابل دسترس رها شده باشد. جایی که قبایل محلی آنها را با خود بردند و خوردند. در نتیجه حوادث متعددی از مرگ و میر بومیان به دلیل مصرف مواد سمی در طول دهه ها و در مکان های مختلف رخ داده است.
موارد مستند زیادی از مسمومیت ها وجود دارد که برخی از آنها شامل تحقیقات پلیس و دولت است. به نظر می رسد این مسمومیت ها همزمان با معرفی مواد سمی مورد استفاده در صنعت پرورش گوسفند از دهه ۱۸۲۰ به بعد بوده است. مواد شیمیایی مانند آرسنیک، استریکنین ) ، جیوه ( II ) کلرید، اقونیطون و هیدروژن سیانید ظاهراً دخیل بودند. هیچ موردی از محکومیت کسی برای مسمومیت عمدی گزارش نشده است.