مسمومیت با نمک

دانشنامه عمومی

مسمومیت با نمک ( به انگلیسی: Salt poisoning ) در اثر مصرف بیش از حد سدیم ( معمولا به صورت سدیم کلرید ) به شکل جامد یا محلول ( آب شور، آب نمک، آب لب شور یا آب دریا ) ایجاد می شود. دوز کشندهٔ نمک خوراکی تقریباً ۰٫۵ تا ۱ گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است. [ ۱]
در پزشکی مسمومیت با نمک بیشتر در نوزادان و کودکان دیده می شود[ ۲] [ ۳] که ممکن است مجبور به مصرف بیش از اندازهٔ نمک شده باشند. تا کنون حداقل یک مورد از قتل کودک بستری شده در بیمارستان بر اثر مسمومیت با نمک گزارش شده است. [ ۴]
مصرف بیش از حد نمک در بزرگسالان می تواند در اثر نوشیدن آب دریا یا سس سویا باشد. مسمومیت با نمک در تعدادی از بزرگسالان دارای مشکلات روانی نیز دیده شده است. [ ۵]
مسمومیت با نمک می تواند بیشتر گونه های جانوری را تحت تأثیر قرار دهد، هر چند در خوک، گاو و طیور شایع تر است. [ ۶]
مسمومیت با نمک معمولاً منجر به احساس گیجی و بی قراری می شود. درجات شدیدتر مسمومیت می تواند باعث تشنج و کما شود. در صورتی که اقدامات پزشکی صورت نگیرد، ممکن است منجر به مرگ شود. به طور کلی این علائم پیامد هایپرناترمی ( سطح بالا و غیرطبیعی سدیم در خون ) هستند.
مصرف زیاد نمک در مراحل اولیه باعث احساس تشنگی شدید و به دنبال آن ضعف، تهوع و از دست دادن اشتها می شود. سپس علائم شدیدتری از جمله گیجی، انقباض عضلانی و خونریزی در داخل یا اطراف مغز ایجاد می شود. مرگ ناشی از تورم مغز در برابر جمجمه است.
مصرف تصادفی مقادیر کم آب دریای تمیز، مضر نیست؛ به خصوص اگر آب دریا همراه با مقدار بیشتری آب شیرین مصرف شود. با این حال، نوشیدن آب دریا برای حفظ هیدراتاسیون اثر معکوس دارد. برای دفع نمک اضافی باید مقدار آب بیشتری نسبت به آب دریای نوشیده شده، از بدن ( از طریق ادرار ) دفع شود. [ ۷]
عکس مسمومیت با نمک
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس