مسعود بن احمد حارثی

[ویکی فقه] حارثی، مسعودبن احمد، فقیه ، محدّث و قاضی حنبلی قرن هفتم و هشتم است.
در ۶۵۲ یا ۶۵۳ در روستای حارثیه نزدیک مقبره معروفِ کرخی در غرب بغداد به دنیا آمد.
پدرش تاجری متمکن بود و در همان روستا اقامت داشت.

فعالیت علمی
حارثی برای تحصیل علم به مصر ، اسکندریه و دمشق سفر کرد.
در مصر، حدیث را از رضی الدین ابن برهان، عبداللّه بن علاق، محمدبن عبدالمنعم حمزی مقدسی و شماری دیگر از شاگردان هبةاللّه بن علی بوصیری (متوفی ۵۹۸) فراگرفت.
در اسکندریه از محضر عثمان بن عوف و ابن فرات و در دمشق از احمدبن ابوالخیر و ابن صیرفی بهره برد.
همچنین فقه را نزد شمس الدین ابن ابی عمر و کسانی دیگر آموخت.
حارثی در مدارس گوناگونی در دمشق و مصر به تدریس پرداخت، از جمله در مدارس نوریه، صالحیه و منصوریه و جامع طولون.

شاگردان
از جمله شاگردان او ابوحجاج مِزّی، اسماعیل بن خَبّاز، قاسم بن محمد برزالی، تقی الدین سبکی، عزالدین ابن جماعه و شهاب الدین ابن العز بودند.
ذهبی نیز از وی حدیث نقل کرده است.

فعالیت اجتماعی
...