[ویکی فقه] مستورد بن علفة بن الفریس بن ضباری بن نشبة بن ربیع بن عمرو بن عبدالله بن لؤی بن عمرو بن الحارث بن تمیم از خوارج بود و در جنگ نهروان مقابل حضرت علی (علیه السّلام) قرار گرفت؛ ولی جان سالم بدر برد.
آغاز کار خوارج، در داستان حکمیت بود، در صفین، خوارج فریاد لا حکم الا للّه سر دادند و چون علی (علیه السّلام) به کوفه بازگشت عبدالله بن کواء و شبث بن ربعی با دوازده هزار نفر، از ایشان جدا شده و در حروراء که نام دهکده ای نزدیک کوفه است، جمع شدند و به نام همین قریه نیز حروریه خوانده شدند. از نام های آن ها؛ خوارج، شراة، حروریّه و حکمیّه است. لقب مذموم ایشان «مارقه» است و اصول عقاید ایشان عبارت است از: کافر دانستن علی (علیه السّلام) و تبرّی از عثمان و کافر دانستن مرتکب گناه و خروج بر امام جائر.
خاندان مستورد
در خاندان مستورد افراد مهمی وجود دارند که در دشمنی با حضرت علی (علیه السّلام) گوی سبقت را از دیگر دشمنان ربودند که از جمله آنان: وردان بن مجاهد بن علفه برادرزاده مستورد بود که با عبدالرحمان بن ملجم در کشتن علی (علیه السّلام) شرکت جست. هم چنین قطام دختر شجنة بن عدی که ابن ملجم او را به همسری برگزید و مهر او را بنا بر نقلی کشتن علی قرار داد. از خوارج بود و پدرش شجنه و عمویش اخضر در جنگ نهروان کشته شده بودند و از بنی عدی بن عبد مناة است.
جنگ نهروان
وقتی فتنه نهروان در میدان نبرد به اوج خود رسید، علی (علیه السّلام) به یاران خود فرمود: شما جنگ را با آنان شروع مکنید تا آنان جنگ را آغاز کنند، خوارج فریاد برآوردند که حکم فقط از آن خداست، هر چند مشرکان را ناخوش آید و همگان یکباره بر یاران علی (علیه السّلام) حمله کردند. از شدت حمله آن ها سواران لشگر علی (علیه السّلام) پایداری نکردند و خوارج به دو گروه تقسیم شدند؛ گروهی آهنگ پهلوی راست و گروه دیگر آهنگ پهلوی چپ کردند. در این هنگام یاران علی (علیه السّلام) حمله کردند و حضرت علی (علیه السّلام) به قلب لشگر خوارج زد تمام خوارج یکی پس از دیگری هلاک می شدند، سپس علی (علیه السّلام) فرمان داد هر یک از آنان را که رمقی در بدن داشت به افراد قبیله اش بسپارند. از جمله کسانی از خوارج که زخمی شد حیان بن ظبیان السلمی یکی از سران خوارج بود که به ری گریخت؛ از جمله آنان مستورد بن علفة التیمی از تیم الرباب و معاذ بن جوین الطائی و وردان بن مجمع از لشکر نهروان بودند اینان خود را در میان کشتگان نهروان انداخته بودند و جان سالم بدر بردند و بعد از شهادت علی (علیه السّلام) در سال ۴۰ (ه. ق) به کوفه باز گشتند.
فتنه ای دیگر
...
آغاز کار خوارج، در داستان حکمیت بود، در صفین، خوارج فریاد لا حکم الا للّه سر دادند و چون علی (علیه السّلام) به کوفه بازگشت عبدالله بن کواء و شبث بن ربعی با دوازده هزار نفر، از ایشان جدا شده و در حروراء که نام دهکده ای نزدیک کوفه است، جمع شدند و به نام همین قریه نیز حروریه خوانده شدند. از نام های آن ها؛ خوارج، شراة، حروریّه و حکمیّه است. لقب مذموم ایشان «مارقه» است و اصول عقاید ایشان عبارت است از: کافر دانستن علی (علیه السّلام) و تبرّی از عثمان و کافر دانستن مرتکب گناه و خروج بر امام جائر.
خاندان مستورد
در خاندان مستورد افراد مهمی وجود دارند که در دشمنی با حضرت علی (علیه السّلام) گوی سبقت را از دیگر دشمنان ربودند که از جمله آنان: وردان بن مجاهد بن علفه برادرزاده مستورد بود که با عبدالرحمان بن ملجم در کشتن علی (علیه السّلام) شرکت جست. هم چنین قطام دختر شجنة بن عدی که ابن ملجم او را به همسری برگزید و مهر او را بنا بر نقلی کشتن علی قرار داد. از خوارج بود و پدرش شجنه و عمویش اخضر در جنگ نهروان کشته شده بودند و از بنی عدی بن عبد مناة است.
جنگ نهروان
وقتی فتنه نهروان در میدان نبرد به اوج خود رسید، علی (علیه السّلام) به یاران خود فرمود: شما جنگ را با آنان شروع مکنید تا آنان جنگ را آغاز کنند، خوارج فریاد برآوردند که حکم فقط از آن خداست، هر چند مشرکان را ناخوش آید و همگان یکباره بر یاران علی (علیه السّلام) حمله کردند. از شدت حمله آن ها سواران لشگر علی (علیه السّلام) پایداری نکردند و خوارج به دو گروه تقسیم شدند؛ گروهی آهنگ پهلوی راست و گروه دیگر آهنگ پهلوی چپ کردند. در این هنگام یاران علی (علیه السّلام) حمله کردند و حضرت علی (علیه السّلام) به قلب لشگر خوارج زد تمام خوارج یکی پس از دیگری هلاک می شدند، سپس علی (علیه السّلام) فرمان داد هر یک از آنان را که رمقی در بدن داشت به افراد قبیله اش بسپارند. از جمله کسانی از خوارج که زخمی شد حیان بن ظبیان السلمی یکی از سران خوارج بود که به ری گریخت؛ از جمله آنان مستورد بن علفة التیمی از تیم الرباب و معاذ بن جوین الطائی و وردان بن مجمع از لشکر نهروان بودند اینان خود را در میان کشتگان نهروان انداخته بودند و جان سالم بدر بردند و بعد از شهادت علی (علیه السّلام) در سال ۴۰ (ه. ق) به کوفه باز گشتند.
فتنه ای دیگر
...
wikifeqh: مستورد_بن_علّفه_خارجی