[ویکی اهل البیت] این حرم در فاصله سیصد متری سمت شرقی حرم مطهر امام حسین (ع) قرار دارد و این مرقد حضرت ابوالفضل العباس (ع) چهارمین فرزند امیرالمومنین (ع) و بزرگترین پسر ام البنین که ملقب به ساقی، قمر بنی هاشم و پرچم دار امام حسین (ع) است.
قبیله بنی اسد پس از دفن امام حسین (ع) اقدام به دفن سایر شهدا و پس از آن اقدام به دفن حضرت ابوالفضل (ع) درهمان مکانی کردند که آن حضرت به شهادت رسیده بود.
مرقد مطهر حضرت ابوالفضل (ع) همیشه مورد احترام و تقدیر شیعیان بود و بنظر می رسد که ساختمان فعلی حرم را (محمد حسین صدر اعظم اصفهانی) در سال 1246 ه ق بنا کرده باشد.
در دوره های گذشته، اغلب کسانی که به ساخت مرقد امام حسین (ع) همت گماشته اند، به ساخت مرقد حضرت ابوالفضل (ع) نیز اهتمام نموده اند. در سال 271 ه ق و در روزگار عضد الدوله بویه ساختمان مرقد بنا شد ودر سال 1032 ه ق شاه طهماسب صفوی دستور داد که گنبد حرم او را کاشیکاری کنند و پنجره ای بر روی صندوق آن نصب کنند و رواق و صحن آن حضرت را سروسامانی داد و آن را با فرشهای گرانبها آراست. پس از او شاه صفی دستور داد که چهار گلدسته در چهار طرف صحن بسازند. در سال 1047 ه ق عثمانی ها به کربلا حمله کردند واهالی به حرم مطهر ابوالفضل (ع) پناهنده و جنگ سختی بین آنان و سربازان عثمانی رخ داد و عاقبت عثمانی ها پیروز شدند و حرم را غارت کردند. در سال 1155 ه ق نادر شاه هدایای گرانبهائی به حرم مطهر ابوالفضل (ع) هدیه کرد و در سال 1172 ه ق وزیر نادرشاه صندوق قبر شریف را تعویض کرد و رواق ها را بازسازی کرده چلچراغی برای روشنایی حرم مطهر اهداکرد.
در سال 1216 ه ق پس از غارت حرم مطهر بوسیله وهابی ها، فتحعلی شاه قاجار دستور بازسازی حرم وکاشیکاری گنبد آن را صادر کرد و پس از او محمد شاه قاجار پنجره ای نقره ای بر روی ضریح آن حضرت قرار داد.
در سال 1259 ه ق سلطان أود هندوستان که نامش محمدعلی شاه بن سلطان ماجد علی شاه بود اقدام به تعمیر و بازسازی حرم مطهر ابوالفضل (ع) نمود.
در سال 1263 ه ق سلطان عبدالمجید خان عثمانی دو شمعدان بزرگ که با ورق هایی از طلا مزین شده بود به حرم مطهر هدیه کرد و این دو شمعدان تا کنون باقی مانده است.
در سال 1266 ه ق سلطان عبدالمجید عثمانی اقدام به بازسازی و تعمیر حرم مطهر نمود و در همان سال مادر سلطان عبدالمجید مذکور پرده های بسیار گرانبهایی هدیه حرم مطهر نمود و همچنین نواب بهراء از حکمرانان هندوستان اقدام به تجدید بنای سقف ضریح با چوبهای گران قیمت نمود و شخصی به نام میرزا محمد باقر راجه مسؤول این کار گردید.
قبیله بنی اسد پس از دفن امام حسین (ع) اقدام به دفن سایر شهدا و پس از آن اقدام به دفن حضرت ابوالفضل (ع) درهمان مکانی کردند که آن حضرت به شهادت رسیده بود.
مرقد مطهر حضرت ابوالفضل (ع) همیشه مورد احترام و تقدیر شیعیان بود و بنظر می رسد که ساختمان فعلی حرم را (محمد حسین صدر اعظم اصفهانی) در سال 1246 ه ق بنا کرده باشد.
در دوره های گذشته، اغلب کسانی که به ساخت مرقد امام حسین (ع) همت گماشته اند، به ساخت مرقد حضرت ابوالفضل (ع) نیز اهتمام نموده اند. در سال 271 ه ق و در روزگار عضد الدوله بویه ساختمان مرقد بنا شد ودر سال 1032 ه ق شاه طهماسب صفوی دستور داد که گنبد حرم او را کاشیکاری کنند و پنجره ای بر روی صندوق آن نصب کنند و رواق و صحن آن حضرت را سروسامانی داد و آن را با فرشهای گرانبها آراست. پس از او شاه صفی دستور داد که چهار گلدسته در چهار طرف صحن بسازند. در سال 1047 ه ق عثمانی ها به کربلا حمله کردند واهالی به حرم مطهر ابوالفضل (ع) پناهنده و جنگ سختی بین آنان و سربازان عثمانی رخ داد و عاقبت عثمانی ها پیروز شدند و حرم را غارت کردند. در سال 1155 ه ق نادر شاه هدایای گرانبهائی به حرم مطهر ابوالفضل (ع) هدیه کرد و در سال 1172 ه ق وزیر نادرشاه صندوق قبر شریف را تعویض کرد و رواق ها را بازسازی کرده چلچراغی برای روشنایی حرم مطهر اهداکرد.
در سال 1216 ه ق پس از غارت حرم مطهر بوسیله وهابی ها، فتحعلی شاه قاجار دستور بازسازی حرم وکاشیکاری گنبد آن را صادر کرد و پس از او محمد شاه قاجار پنجره ای نقره ای بر روی ضریح آن حضرت قرار داد.
در سال 1259 ه ق سلطان أود هندوستان که نامش محمدعلی شاه بن سلطان ماجد علی شاه بود اقدام به تعمیر و بازسازی حرم مطهر ابوالفضل (ع) نمود.
در سال 1263 ه ق سلطان عبدالمجید خان عثمانی دو شمعدان بزرگ که با ورق هایی از طلا مزین شده بود به حرم مطهر هدیه کرد و این دو شمعدان تا کنون باقی مانده است.
در سال 1266 ه ق سلطان عبدالمجید عثمانی اقدام به بازسازی و تعمیر حرم مطهر نمود و در همان سال مادر سلطان عبدالمجید مذکور پرده های بسیار گرانبهایی هدیه حرم مطهر نمود و همچنین نواب بهراء از حکمرانان هندوستان اقدام به تجدید بنای سقف ضریح با چوبهای گران قیمت نمود و شخصی به نام میرزا محمد باقر راجه مسؤول این کار گردید.