مردم بومی افریقا

مردم بومی آفریقا. مردم بومی آفریقا قومی از قوم های پارسا متولی هستند که بومی ساکن قاره آفریقا می باشند که پیش از ورود مهاجران در این منطقه زندگی می کردند. این تعریف برای همه گروه های بومی، چه در درون و چه در بیرون از آفریقا، صدق می کند. اگرچه بیشتر مردم آفریقا را می توان «بومی» درنظر گرفت؛ به این معنا که خاستگاه آنها قاره آفریقا است ( مانند هوموساپینس ها ) ؛ البته همه گروه های قومی آفریقایی این گونه شناخته شدن را نمی پذیرند. گروه ها و جوامعی که مدعی این نوع از شناخت هستند کسانی هستند که به دلیل شرایط مختلف تاریخی و محیطی خارج از سیستم های دولتی قرار گرفته اند و شیوه های سنتی و ادعای زمین برای آن ها، اغلب با اهداف و سیاست های اعلام شده از سوی دولت ها، شرکت ها و جوامع استعماری در ناهمسانی بوده است.
تاریخ مردمان بومی آفریقا هزاران ساله بوده و شامل انواع پیچیده ای از فرهنگ ها، زبان ها و نظام های سیاسی است. فرهنگ های بومی آفریقا از زمان های باستان وجود داشته اند و برخی از اولین شواهد زندگی انسان در این قاره، از ابزارهای سنگی و هنر صخره ای به قدمت صدها هزار سال می رسد. کهن ترین سوابق نوشتاری تاریخ آفریقا از متون مصر باستان و نوبی است که به حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد برمی گردد. این متون بینشی دربارهٔ جوامع آن زمان از جمله باورهای مذهبی، نظام های سیاسی و شبکه های تجاری ارائه می دهند. در قرن های بعد، تمدن های گوناگون آفریقاییِ دیگر مانند پادشاهی کوش در شمال سودان و امپراتوری های قدرتمند غنا، مالی و سونگهای در غرب آفریقا مطرح شدند. در اواخر قرن پانزدهم، زمانی که استعمار اروپا آغاز شد، منجر به بردگی میلیون ها آفریقایی و آواره شدن بسیاری از فرهنگ های بومی شد. استعمار کشورهای استعمارگر مانند فرانسه و انگلیس، بومی گری میلیون ها آفریقایی را تحت تاثیر قرار داد. از زمان پایان جنگ جهانی دوم، فرهنگ های بومی آفریقا در یک نوسان همیشگی به سر می برند و برای حفظ هویت خود در برابر غرب گرایی و جهانی شدن تلاش می کنند. در سال های اخیر، علاقه دوباره به فرهنگ های سنتی افزایش یافته است و بسیاری از کشورهای آفریقایی اقداماتی را برای حفظ و ترویج میراث فرهنگی و بومی خود انجام داده اند.
در دوره پسا استعماری، مفهوم مردم بومی خاص در قاره آفریقا پذیرش گسترده تری پیدا کرده است. گروه های قومی بسیار گوناگون و متعدد که اکثر دولت های نوین و مستقل آفریقایی را تشکیل می دهند شامل مردمان مختلفی هستند که موقعیت، فرهنگ ها و شیوه های زندگی گله داری یا شکارچی عموماً به حاشیه رانده شده و از ساختارهای سیاسی و اقتصادی غالب ملت ها جدا شده اند. از اواخر قرن بیستم، مردم به طور فزاینده ای به دنبال به رسمیت شناختن حقوق خود به عنوان مردم بومی، در هر دو زمینه ملی و بین المللی بوده اند.