مهندسی ساحلی یا مهندسی سواحل ( به انگلیسی: Coastal management ) ، از زیر شاخه های مهندسی عمران محسوب می شود. این شاخه از مهندسی به طراحی سازه های ساحلی نظیر موج شکن و اسکله و بررسی پاسخ ساحل به تغییرات حاصله می پردازد. تاریخ مهندسی سواحل به هزاران سال پیش بازمی گردد زمانی که نخستین بندرها در امتداد سواحل مدیترانه و خلیج فارس بنا نهاده شد. [ ۱]
امروزه با توجه به افزایش سطح آب دریاها و لزوم حفاظت از سواحل در برابر فرسایش بر اهمیت این رشته از مهندسی افزوده شده است. [ ۲]
حفاظت از ساحل عبارتست از مجموعه کارهایی که به منظور مقابله با تخریب یا فرسایش ساحل انجام می شود. اصطلاح دیواره دریایی برای این منظور مناسب است، زیرا در اغلب موارد این سازه ها ( موج شکنها ) از مصالح حجیم و مقاومی تهبه شده و بویژه برای حفاظت از تخریب خاک و بافت طبیعی ساحل ساخته و نصب می شوند.
منظور از سازه های نرم در مبحث مهندسی سواحل، استفاده از فرایندها و عملیاتی نظیر تغذیه مصنوعی سواحل با استفاده از مصالح طبیعی بستر دریا و امثال آن است. انتقال و ریختن ماسه بر روی ساحل و پخش و تسطیح مناسب آن، اصطلاحاً تغذیه ساحل ( Beach Nourishment ) یا احیاء ساحل نامیده می شود که رایج ترین روش نرم جهت تثبیت سواحل محسوب می شود ( Beach fill ) . مهم ترین اهداف و کاربردهای تغذیه سواحل به تنهایی عبارتنداز:
• احداث تفریحگاه ساحلی
• حفاظت در برابر طوفان با کاهش انرژی موج در آب کم عمق و احداث ساحل مصنوعی که در اثر طوفان فرسایش یابد.
• به منظور احیاء دوباره ساحلی که پیش از این توسط طوفان از بین رفته است که البته معمولاً این روش بدین منظور مورد استفاده قرار نمی گیرد و هدف ثانویه محسوب می شود.
مهم ترین نقطه ضعف این روش، فرسایش مجدد ساحل تحت تأثیر عوامل طبیعی بوده که به مرور زمان ماسه های ریخته شده برای بازسازی سرزمین، شسته شده و ساحل عقب نشینی می نماید؛ بنابراین در صورت استفاده از این روش، تغذیه ادواری ساحل اجتناب ناپذیر است.
سازه های سخت عموماً به منظور جلوگیری از فرسایش بیشتر ساحل و جلوگیری از حرکت و فرار ماسه در طول خط ساحل مورد استفاده قرار می گیرند. این سازه ها معمولاً در پایین دست عامل ایجاد فرسایش ساخته می شوند به گونه ای که اثر ترکیب این سازه ها باعث تثبیت نسبی خط ساحل در درازمدت می شود. این سازه ها به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفامروزه با توجه به افزایش سطح آب دریاها و لزوم حفاظت از سواحل در برابر فرسایش بر اهمیت این رشته از مهندسی افزوده شده است. [ ۲]
حفاظت از ساحل عبارتست از مجموعه کارهایی که به منظور مقابله با تخریب یا فرسایش ساحل انجام می شود. اصطلاح دیواره دریایی برای این منظور مناسب است، زیرا در اغلب موارد این سازه ها ( موج شکنها ) از مصالح حجیم و مقاومی تهبه شده و بویژه برای حفاظت از تخریب خاک و بافت طبیعی ساحل ساخته و نصب می شوند.
منظور از سازه های نرم در مبحث مهندسی سواحل، استفاده از فرایندها و عملیاتی نظیر تغذیه مصنوعی سواحل با استفاده از مصالح طبیعی بستر دریا و امثال آن است. انتقال و ریختن ماسه بر روی ساحل و پخش و تسطیح مناسب آن، اصطلاحاً تغذیه ساحل ( Beach Nourishment ) یا احیاء ساحل نامیده می شود که رایج ترین روش نرم جهت تثبیت سواحل محسوب می شود ( Beach fill ) . مهم ترین اهداف و کاربردهای تغذیه سواحل به تنهایی عبارتنداز:
• احداث تفریحگاه ساحلی
• حفاظت در برابر طوفان با کاهش انرژی موج در آب کم عمق و احداث ساحل مصنوعی که در اثر طوفان فرسایش یابد.
• به منظور احیاء دوباره ساحلی که پیش از این توسط طوفان از بین رفته است که البته معمولاً این روش بدین منظور مورد استفاده قرار نمی گیرد و هدف ثانویه محسوب می شود.
مهم ترین نقطه ضعف این روش، فرسایش مجدد ساحل تحت تأثیر عوامل طبیعی بوده که به مرور زمان ماسه های ریخته شده برای بازسازی سرزمین، شسته شده و ساحل عقب نشینی می نماید؛ بنابراین در صورت استفاده از این روش، تغذیه ادواری ساحل اجتناب ناپذیر است.
سازه های سخت عموماً به منظور جلوگیری از فرسایش بیشتر ساحل و جلوگیری از حرکت و فرار ماسه در طول خط ساحل مورد استفاده قرار می گیرند. این سازه ها معمولاً در پایین دست عامل ایجاد فرسایش ساخته می شوند به گونه ای که اثر ترکیب این سازه ها باعث تثبیت نسبی خط ساحل در درازمدت می شود. این سازه ها به دو دسته کلی تقسیم می شوند:
wiki: مدیریت ساحلی