[ویکی فقه] میرزا محمدصادق موسوی اصفهانی شاعر و دبیر پرآوازه نیمه دوم سده دوازدهم هجری بود که به «نامی» تخلص می کرد.
وی از بزرگان سادات موسوی و برادرزاده میرزا محمدرحیم حکیم باشی، پزشک و منشی سلطان صفوی به شمار می رفت. نیاکان او نزدیک به ۱۵۰ سال به فرمان پادشاهان صفویه از فارس به اصفهان رفتند (کمابیش ۱۰۳۰ هجری) و به طبابت پادشاهان آن سامان سرگرم بودند.
مهارت ها
محمدصادق در جوانی مشق انشا می کرد و در نظم و نثر چیره دست شد و افزون بر نویسندگی و شاعری و سرودن مثنوی هایی به پیروی از خمسه نظامی، به نوشتن تاریخ زندیان پرداخت.
وفات
تاریخ مرگ او بر پایه گزارش شاگردش، میرزا عبد الکریم ۱۲۰۴ بوده است.
تالیفات
...
وی از بزرگان سادات موسوی و برادرزاده میرزا محمدرحیم حکیم باشی، پزشک و منشی سلطان صفوی به شمار می رفت. نیاکان او نزدیک به ۱۵۰ سال به فرمان پادشاهان صفویه از فارس به اصفهان رفتند (کمابیش ۱۰۳۰ هجری) و به طبابت پادشاهان آن سامان سرگرم بودند.
مهارت ها
محمدصادق در جوانی مشق انشا می کرد و در نظم و نثر چیره دست شد و افزون بر نویسندگی و شاعری و سرودن مثنوی هایی به پیروی از خمسه نظامی، به نوشتن تاریخ زندیان پرداخت.
وفات
تاریخ مرگ او بر پایه گزارش شاگردش، میرزا عبد الکریم ۱۲۰۴ بوده است.
تالیفات
...
wikifeqh: محمدصادق_موسوی_اصفهانی