محمدشریف مازندرانی

[ویکی فقه] محمد شریف مازندرانی، سرآمد فقیهان و اسوه دانشمندان، از مؤسسین علم اصول ، و استاد فحول، یگانه زمان، آفتاب سپهر علم منقول و مهتاب اسمان دانش اصول بود. روزگار وی و درخت پرثمر ابرار ، نظیر چنین درخت پرباری را بخود ندیده است در مجلس درس او بیش از هزار نفر عالم و دانشمند متفکر حضور می یافتند.»
محمد شریف در شهر مقدس کربلای معلی متولد شد و پدرش شیخ حسنعلی آملی مازندرانی از نیکان روزگار بود. از آنجا که در سال ۱۲۴۵ق و در دهه پنجم عمر درگذشت، می توان حدس زد که در اواخر قرن دوازدهم به دنیا آمده باشد.
فوائد الرضویة، حاج شیخ عباس قمی، ص۵۳۹.
محمد شریف برای تکمیل تحصیلات به همراه پدر به شهرهای ایران مسافرت کرد. او در هر شهر یک ماه توقف می کرد و در پی استاد و کتاب و مدارس علمیه بر می آمد تا اینکه به مشهد مقدس رسید و بعد از زیارت حضرت رضا علیه السّلام به کربلا مراجعت کرد. او دوباره در جلسه درس استادش سید علی (صاحب ریاض) حاضر شد، اما احساس کرد که حاصل زیادی برایش ندارد. در همان زمان به مطالعه و مباحثه و تشکیل جلسات درس همت گمارد و از کلاس درسش استقبال شایانی به عمل آمد و دهها تن از تشنگان معارف اهل بیت علیهم السّلام بر گرد شمع وجودش حلقه زدند.
اعیان الشیعة، سید محسن امین، ج۹، ص۳۶۴.
شریف العلماء نزد بزرگان برجسته ای در حوزه کربلا تحصیل کرد. برخی از آن مشاهیر عبارتند از:۱ - سید علی طباطبایی : وی نویسنده ریاض المسائل است. شریف العلماء بیش از نه سال از این عالم فرزانه بهره برد و به حد اجتهاد رسید.
گلشن ابرار، ج۳، ص۱۲۶.
...

[ویکی شیعه] محمد شریف بن حسن علی آملی مازندرانی حائری (درگذشت ۱۲۴۶ ه‍.ق)، مشهور به شریف العلماء مازندرانی، از فقهای شیعه در قرن سیزدهم هجری قمری و شاگرد سیدمحمد مجاهد، صاحب ریاض. وی همچنین استاد علمایی مانند شیخ مرتضی انصاری، سیدشفیع جاپلقی، مولی اسماعیل یزدی و فاضل دربندی نیز بوده است.
شریف العلما را به اعتبار اصلیت اش مازندرانی و به اعتبار محل زندگی اش حائری می دانند. پدرش حسن علی مازندرانی حائری بود. اصل او از آمل مازندران است. او در کربلا متولد شد و بیشتر عمرش را در آن جا گذراند.
ملا محمدشریف، در طاعون فراگیر ۱۲۴۶ ه‍.ق در کربلا از دنیا رفت و در خانه اش دفن شد. امروزه، قبر او مزار معروفی در کربلاست.