محمدجواد محقق حائری اصفهانی

[ویکی فقه] محمدجواد محقق حائری اصفهانی، عالم فقیه ادیب و شاعر زاهد، از مدرّسین ادبیات در کربلا می باشد.
شیخ محمّد جواد محقّق اصفهانی حائری، عالم فقیه ادیب و شاعر زاهد، از مدرّسین ادبیات در کربلا و ساکن مدرسه حسن خان بوده است. وی در علوم عربیّت ماهر و در ادبیات شاخص و در نحو، منطق و کلام استاد و در معقول و منقول مبرّز بوده است. جمعی از فضلاء و ادباء از خدمت او بهره علمی برده اند. عمری را به فقر و استغنا زندگی نموده و سرانجام در سال ۱۳۲۸ق وفات یافته، در صحن مطهر حسینی (علیه السّلام) مدفون گردید. گاهی به مقتضای حال، اشعاری می سروده و در آنها «قدسی» و «محقّق» تخلّص می نموده است. قسمتی از اشعارش به طبع رسیده است. این چند بیت از اوست: در بزم دهر عیش میّسر نمی شود ••••• زین جام مِی گلوی کسی تر نمی شودهرگز کسی ز آینه جام در جهان ••••• دارای عصر خویش و سکندر نمی شودنفس اژدری است تا نشود کشته ای حکیم ••••• در دست، گنج عقل میّسر نمی شود
مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۶۱.
۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۴۶۱.
منبع
مهدوی، سیدمصلح الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۴۰۱-۴۰۲.
...