[ویکی فقه] فقیه و دانشمند معظم حضرت آیت الله آقاى حاج شیخ محمد باقر کمره اى خمینى از علماى مشهور و نویسندگان بنام به شمار مى رفت.
وى پس از سال ۱۳۲۰ ق در کمره (اطراف خمین) در بیت علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود و پس از پشت سر نهادن دوران کودکى و طى تحصیلات مکتب خانه، نزد پدر بزرگوارش- مرحوم حجه الاسلام حاج شیخ محمد که از علماى تحصیل کرده حوزه علمیه اصفهان بود- مقدمات علوم را تا سطوح بیاموخت، سپس براى ادامه تحصیل به اراک رفت و پس از چند ماه در سال ۱۳۴۱ ق به قم مهاجرت کرد و به تکمیل تحصیلات و فراگیرى سطوع عالیه اشتغال ورزید.آنگاه به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبد الکریم حائری حاضر شده و از مباحث فقهى و اصولى آن مرد بزرگ بهره ها برد و همزمان با آن از درسهاى آیات عظام: حاج سید ابو الحسن اصفهانی و میرزای نائینی (که به خاطر اعتراض به سیاستهاى دولت وابسته به انگلیس ملک فیصل در عراق همراه با آیات عظام: شیخ محمد حسین اصفهانی ، سید عبد الحسین حجت ، سید علی شهرستانی و شیخ مهدی خالصی به ایران- قم- تبعید شده بودند) فراوان بهره برد.نیز در سال ۱۳۴۶ ق که علماى اصفهان به عنوان مخالفت با حکومت رضا خان به قم مهاجرت کرده بودند به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ محمد رضا مسجد شاهی اصفهانی حاضر شده و از درسهاى عمومى و خصوصى وى بهره برد و مورد توجه خاص استاد قرار گرفت.وى این درسها را با فرزند استاد، مرحوم آیت الله حاج آقا مجد الدین مباحثه مى کرد. در سال ۱۳۴۷ ق به اصفهان رفت و به مدت دو سال مهمان استاد بود و از درسها و معاشرتهاى او بهره شایان برد. در سال ۱۳۴۹ ق به نجف رفت و در آنجا از محضر حضرات آیات عظام: سید ابو الحسن اصفهانی ، میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی بهره هاى فراوان برد و مبانى فقه و اصول خویش را استوار ساخت.آیت الله فقید در سال ۱۳۵۸ ق (۱۳۱۸ ش) پس از مراجعت به ایران و از اندکى اقامت در وطن خویش، به شهر رى کوچید و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید. فقید سعید تا پایان زندگى به تدریس خارج فقه و اصول، تالیف، ترجمه، راهنمایى مردم، اقامه جماعت اشتغال داشت و زهد فراوان و قناعت بسیار از زندگى اش مشهود بود.بر روزه گرفتن سه ماه رجب و شعبان و رمضان، نوافل یومیه، تهجد و شب زنده دارى، رعایت مستحبات و پرهیز از مکروهات، بى اعتنایى به زخارف دنیا پاى مى فشرد و دو بار پیاده به حج خانه خدا مشرف شد. از ذوقى عالى و طبعى سرشار برخوردار بود و شعر عربى و فارسى را روان مى سرود. از آثار فراوانش تبحر و مهارت او در فقه، اصول، تفسیر ، کلام و عقاید ، تاریخ ، تراجم ، ادبیات عرب و عجم، لغت، حدیث، ملل و مذاهب اسلامى، معانی و بیان، و غیره مشهود است.
آثار علمی
از جمله کتابهایش که متجاوز از پنجاه عنوان است، عبارتند از:۱- تقریرات فقه و اصول اساتید خود در قم و نجف اشرف (خطى)۲- اصول الفوائد الغرویه بر گرفته از درس اصول اساتید خویش (۲ ج: مباحث الفاظ و اصول عملیه)۳- حاشیه بر مکاسب (خطى)۴- رساله در مکاسب محرمه (خطى)۵- فصل الخصومه فی الورود و الحکومه (خطى)۶- فروع دین و نصوص احکام یا فقه فارسى (۴ ج)۷- راهنماى حج۸- خداشناسى (ج ۱)۹- الدین فی طور الاجتماع (۵ ج، سه جلد آن به چاپ رسیده)۱۰- ستون دین۱۱- روحانیت در اسلام (۲ ج)۱۲- مرامنامه اتحاد روحانیون و علماى اسلام۱۳- السیف المشتهر فی تحقیق اسم المصدر (این کتاب که بسیار مورد تشویق مرحوم شیخ محمد رضا اصفهانى قرار گرفت، خطى است)۱۴- هدیه عید نوروز یا عروس مدینه۱۵- خودآموز علم بلاغت۱۶- خودآموز صرف زبان عربى۱۷- انتخابات اساسى حکومت ملى یا اصلاح مجلس شوراى ملى۱۸- کانون حکمت قرآن (تفسیر سوره لقمان)۱۹- کانون عفت قرآن (تفسیر سوره یوسف)۲۰- ترجمه و شرح اصول کافى (۴ ج)۲۱- ترجمه و شرح روضه کافى۲۲- ترجمه امالى شیخ صدوق۲۳- ترجمه خصال صدوق۲۴- ترجمه کمال الدین و تمام النعمه۲۵- ترجمه کنز الفوائد کراجکى به نام «گنجینه معارف شیعه امامیه»۲۶- ترجمه نفس المهموم محدث قمى به نام «رموز الشهاده»۲۷- ترجمه جلد دوم الکنى و الالقاب به نام «مشاهیر دانشمندان اسلام»۲۸- ترجمه (شیوا و متین) «مفاتیح الجنان»۲۹- ترجمه بحار الانوار- کتاب السماء و العالم به نام «آسمان و جهان» (۱۰ ج)۳۰- ترجمه «تحف العقول»۳۱- ترجمه «الغارات» ابو ابراهیم ثقفى۳۲- حمزه سالار شهیدان در جنگ احد۳۳- همت بلند، پرتوى از زندگانى سید الشهداء ترجمه «سمو المعنى فی سمو الذات».۳۴- نیز در مقدمه کتابهایى که ترجمه کرده است، شرح احوال مؤلف و معرفى کتاب را به تفصیل نگاشته که خود کتابى جداگانه را تشکیل مى دهد.۳۵- دیوان اشعار (خطى).۳۶- حکومت شاهى مایه تباهى (تأیید جمهورى اسلامى).۳۷- پاسدارى از حکومت جمهورى اسلامى. ۳۸- مروارید حکمت (نظم کلمات قصار على علیه السلام در نهج البلاغه).
تاریخ وفات
این مرد بزرگ از تمام اساتید خویش اجازه اجتهاد و روایت داشته و اجازه اجتهادش از مرحوم آیت الله حائرى بسیار قابل توجه است. آن عالم فرزانه پس از عمرى سرشار از خدمات دینى، اجتماعى و علمى در ۹۵ سالگى در تاریخ ۵ محرم الحرام ۱۴۱۶ ق (۱۴ خرداد ۱۳۷۴ ش) بدرود حیات گفت و در صحن حرم مطهر حضرت عبد العظیم حسنی - علیه السلام- به خاک سپرده شد.
منبع
...
وى پس از سال ۱۳۲۰ ق در کمره (اطراف خمین) در بیت علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود و پس از پشت سر نهادن دوران کودکى و طى تحصیلات مکتب خانه، نزد پدر بزرگوارش- مرحوم حجه الاسلام حاج شیخ محمد که از علماى تحصیل کرده حوزه علمیه اصفهان بود- مقدمات علوم را تا سطوح بیاموخت، سپس براى ادامه تحصیل به اراک رفت و پس از چند ماه در سال ۱۳۴۱ ق به قم مهاجرت کرد و به تکمیل تحصیلات و فراگیرى سطوع عالیه اشتغال ورزید.آنگاه به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبد الکریم حائری حاضر شده و از مباحث فقهى و اصولى آن مرد بزرگ بهره ها برد و همزمان با آن از درسهاى آیات عظام: حاج سید ابو الحسن اصفهانی و میرزای نائینی (که به خاطر اعتراض به سیاستهاى دولت وابسته به انگلیس ملک فیصل در عراق همراه با آیات عظام: شیخ محمد حسین اصفهانی ، سید عبد الحسین حجت ، سید علی شهرستانی و شیخ مهدی خالصی به ایران- قم- تبعید شده بودند) فراوان بهره برد.نیز در سال ۱۳۴۶ ق که علماى اصفهان به عنوان مخالفت با حکومت رضا خان به قم مهاجرت کرده بودند به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ محمد رضا مسجد شاهی اصفهانی حاضر شده و از درسهاى عمومى و خصوصى وى بهره برد و مورد توجه خاص استاد قرار گرفت.وى این درسها را با فرزند استاد، مرحوم آیت الله حاج آقا مجد الدین مباحثه مى کرد. در سال ۱۳۴۷ ق به اصفهان رفت و به مدت دو سال مهمان استاد بود و از درسها و معاشرتهاى او بهره شایان برد. در سال ۱۳۴۹ ق به نجف رفت و در آنجا از محضر حضرات آیات عظام: سید ابو الحسن اصفهانی ، میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی بهره هاى فراوان برد و مبانى فقه و اصول خویش را استوار ساخت.آیت الله فقید در سال ۱۳۵۸ ق (۱۳۱۸ ش) پس از مراجعت به ایران و از اندکى اقامت در وطن خویش، به شهر رى کوچید و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید. فقید سعید تا پایان زندگى به تدریس خارج فقه و اصول، تالیف، ترجمه، راهنمایى مردم، اقامه جماعت اشتغال داشت و زهد فراوان و قناعت بسیار از زندگى اش مشهود بود.بر روزه گرفتن سه ماه رجب و شعبان و رمضان، نوافل یومیه، تهجد و شب زنده دارى، رعایت مستحبات و پرهیز از مکروهات، بى اعتنایى به زخارف دنیا پاى مى فشرد و دو بار پیاده به حج خانه خدا مشرف شد. از ذوقى عالى و طبعى سرشار برخوردار بود و شعر عربى و فارسى را روان مى سرود. از آثار فراوانش تبحر و مهارت او در فقه، اصول، تفسیر ، کلام و عقاید ، تاریخ ، تراجم ، ادبیات عرب و عجم، لغت، حدیث، ملل و مذاهب اسلامى، معانی و بیان، و غیره مشهود است.
آثار علمی
از جمله کتابهایش که متجاوز از پنجاه عنوان است، عبارتند از:۱- تقریرات فقه و اصول اساتید خود در قم و نجف اشرف (خطى)۲- اصول الفوائد الغرویه بر گرفته از درس اصول اساتید خویش (۲ ج: مباحث الفاظ و اصول عملیه)۳- حاشیه بر مکاسب (خطى)۴- رساله در مکاسب محرمه (خطى)۵- فصل الخصومه فی الورود و الحکومه (خطى)۶- فروع دین و نصوص احکام یا فقه فارسى (۴ ج)۷- راهنماى حج۸- خداشناسى (ج ۱)۹- الدین فی طور الاجتماع (۵ ج، سه جلد آن به چاپ رسیده)۱۰- ستون دین۱۱- روحانیت در اسلام (۲ ج)۱۲- مرامنامه اتحاد روحانیون و علماى اسلام۱۳- السیف المشتهر فی تحقیق اسم المصدر (این کتاب که بسیار مورد تشویق مرحوم شیخ محمد رضا اصفهانى قرار گرفت، خطى است)۱۴- هدیه عید نوروز یا عروس مدینه۱۵- خودآموز علم بلاغت۱۶- خودآموز صرف زبان عربى۱۷- انتخابات اساسى حکومت ملى یا اصلاح مجلس شوراى ملى۱۸- کانون حکمت قرآن (تفسیر سوره لقمان)۱۹- کانون عفت قرآن (تفسیر سوره یوسف)۲۰- ترجمه و شرح اصول کافى (۴ ج)۲۱- ترجمه و شرح روضه کافى۲۲- ترجمه امالى شیخ صدوق۲۳- ترجمه خصال صدوق۲۴- ترجمه کمال الدین و تمام النعمه۲۵- ترجمه کنز الفوائد کراجکى به نام «گنجینه معارف شیعه امامیه»۲۶- ترجمه نفس المهموم محدث قمى به نام «رموز الشهاده»۲۷- ترجمه جلد دوم الکنى و الالقاب به نام «مشاهیر دانشمندان اسلام»۲۸- ترجمه (شیوا و متین) «مفاتیح الجنان»۲۹- ترجمه بحار الانوار- کتاب السماء و العالم به نام «آسمان و جهان» (۱۰ ج)۳۰- ترجمه «تحف العقول»۳۱- ترجمه «الغارات» ابو ابراهیم ثقفى۳۲- حمزه سالار شهیدان در جنگ احد۳۳- همت بلند، پرتوى از زندگانى سید الشهداء ترجمه «سمو المعنى فی سمو الذات».۳۴- نیز در مقدمه کتابهایى که ترجمه کرده است، شرح احوال مؤلف و معرفى کتاب را به تفصیل نگاشته که خود کتابى جداگانه را تشکیل مى دهد.۳۵- دیوان اشعار (خطى).۳۶- حکومت شاهى مایه تباهى (تأیید جمهورى اسلامى).۳۷- پاسدارى از حکومت جمهورى اسلامى. ۳۸- مروارید حکمت (نظم کلمات قصار على علیه السلام در نهج البلاغه).
تاریخ وفات
این مرد بزرگ از تمام اساتید خویش اجازه اجتهاد و روایت داشته و اجازه اجتهادش از مرحوم آیت الله حائرى بسیار قابل توجه است. آن عالم فرزانه پس از عمرى سرشار از خدمات دینى، اجتماعى و علمى در ۹۵ سالگى در تاریخ ۵ محرم الحرام ۱۴۱۶ ق (۱۴ خرداد ۱۳۷۴ ش) بدرود حیات گفت و در صحن حرم مطهر حضرت عبد العظیم حسنی - علیه السلام- به خاک سپرده شد.
منبع
...
wikifeqh: آیت_الله_شیخ_محمد_باقر_کمره_ای
[ویکی شیعه] شیخ محمّدباقر کَمَره ای خُمینی (۱۲۸۴ش-۱۳۷۴ش) عالم شیعه و نویسنده کتب بسیاری که تألیف و ترجمه کرده است. وی تحصیلات خود را در قم و نجف گذراند و پس از بازگشت به ایران عمده فعالیت خود را به تألیف و ترجمه گذراند و در دهه های ۲۰ و ۳۰ شمسی چندین اثر را از خود به چاپ رساند. مدفن وی در حرم عبدالعظیم حسنی است.
کمره ای در سال ۱۳۲۳ق (مصادف با ۱۲۸۴ش) در کمره از اطراف خمین به دنیا آمد. نسبت او در الذریعه چنین آمده است : محمد باقر بن محمد بن محمد رضا بن علی اصغر کمره ای . وی تحصیلات مقدمات و سطوح را در مکتبخانه نزد پدرش حاج شیخ محمد گذراند و برای ادامه تحصیلات به اراک رفت و سپس به قم مهاجرت کرد. وی در قم از محضر علمای بسیاری که آن زمان از عراق به قم تبعید شده بودند سطوح عالیه را آموخت. کمره ای در سال ۱۳۴۹ق به نجف رفت و در آنجا از محضر حضرات آیات، سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای نائینی، آقا ضیاء عراقی و دیگران بهره های فراوانی برد.
شیخ محمدباقر در سال ۱۳۵۸ق مصادف با ۱۳۱۸ش به کشور بازگشت و در شهر ری ساکن شد. چنان که از زندگینامه وی به دست می آید اقامت وی در تهران در سال ۱۳۲۰ش بود. وی به سرعت دست به کار فعالیت های علمی و نگارشی و مطبوعاتی زد و تا سال ۱۳۲۴ چندین اثر از خود به چاپ رساند.
کمره ای در سال ۱۳۲۳ق (مصادف با ۱۲۸۴ش) در کمره از اطراف خمین به دنیا آمد. نسبت او در الذریعه چنین آمده است : محمد باقر بن محمد بن محمد رضا بن علی اصغر کمره ای . وی تحصیلات مقدمات و سطوح را در مکتبخانه نزد پدرش حاج شیخ محمد گذراند و برای ادامه تحصیلات به اراک رفت و سپس به قم مهاجرت کرد. وی در قم از محضر علمای بسیاری که آن زمان از عراق به قم تبعید شده بودند سطوح عالیه را آموخت. کمره ای در سال ۱۳۴۹ق به نجف رفت و در آنجا از محضر حضرات آیات، سید ابوالحسن اصفهانی، میرزای نائینی، آقا ضیاء عراقی و دیگران بهره های فراوانی برد.
شیخ محمدباقر در سال ۱۳۵۸ق مصادف با ۱۳۱۸ش به کشور بازگشت و در شهر ری ساکن شد. چنان که از زندگینامه وی به دست می آید اقامت وی در تهران در سال ۱۳۲۰ش بود. وی به سرعت دست به کار فعالیت های علمی و نگارشی و مطبوعاتی زد و تا سال ۱۳۲۴ چندین اثر از خود به چاپ رساند.
wikishia: محمدباقر_کمره ای
[ویکی فقه] فقیه و دانشمند معظم حضرت آیت الله آقای حاج شیخ محمد باقر کمره ای خمینی از علمای مشهور و نویسندگان بنام به شمار می رفت.
وی پس از سال ۱۳۲۰ ق در کمره (اطراف خمین) در بیت علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود و پس از پشت سر نهادن دوران کودکی و طی تحصیلات مکتب خانه، نزد پدر بزرگوارش- مرحوم حجه الاسلام حاج شیخ محمد که از علمای تحصیل کرده حوزه علمیه اصفهان بود- مقدمات علوم را تا سطوح بیاموخت، سپس برای ادامه تحصیل به اراک رفت و پس از چند ماه در سال ۱۳۴۱ ق به قم مهاجرت کرد و به تکمیل تحصیلات و فراگیری سطوع عالیه اشتغال ورزید.آنگاه به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبد الکریم حائری حاضر شده و از مباحث فقهی و اصولی آن مرد بزرگ بهره ها برد و همزمان با آن از درسهای آیات عظام: حاج سید ابو الحسن اصفهانی و میرزای نائینی (که به خاطر اعتراض به سیاستهای دولت وابسته به انگلیس ملک فیصل در عراق همراه با آیات عظام: شیخ محمد حسین اصفهانی ، سید عبد الحسین حجت ، سید علی شهرستانی و شیخ مهدی خالصی به ایران- قم- تبعید شده بودند) فراوان بهره برد.نیز در سال ۱۳۴۶ ق که علمای اصفهان به عنوان مخالفت با حکومت رضا خان به قم مهاجرت کرده بودند به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ محمد رضا مسجد شاهی اصفهانی حاضر شده و از درسهای عمومی و خصوصی وی بهره برد و مورد توجه خاص استاد قرار گرفت.وی این درسها را با فرزند استاد، مرحوم آیت الله حاج آقا مجد الدین مباحثه می کرد. در سال ۱۳۴۷ ق به اصفهان رفت و به مدت دو سال مهمان استاد بود و از درسها و معاشرتهای او بهره شایان برد. در سال ۱۳۴۹ ق به نجف رفت و در آنجا از محضر حضرات آیات عظام: سید ابو الحسن اصفهانی ، میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی بهره های فراوان برد و مبانی فقه و اصول خویش را استوار ساخت.آیت الله فقید در سال ۱۳۵۸ ق (۱۳۱۸ ش) پس از مراجعت به ایران و از اندکی اقامت در وطن خویش، به شهر ری کوچید و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید. فقید سعید تا پایان زندگی به تدریس خارج فقه و اصول، تالیف، ترجمه، راهنمایی مردم، اقامه جماعت اشتغال داشت و زهد فراوان و قناعت بسیار از زندگی اش مشهود بود.بر روزه گرفتن سه ماه رجب و شعبان و رمضان، نوافل یومیه، تهجد و شب زنده داری، رعایت مستحبات و پرهیز از مکروهات، بی اعتنایی به زخارف دنیا پای می فشرد و دو بار پیاده به حج خانه خدا مشرف شد. از ذوقی عالی و طبعی سرشار برخوردار بود و شعر عربی و فارسی را روان می سرود. از آثار فراوانش تبحر و مهارت او در فقه، اصول، تفسیر ، کلام و عقاید ، تاریخ ، تراجم ، ادبیات عرب و عجم، لغت، حدیث، ملل و مذاهب اسلامی، معانی و بیان، و غیره مشهود است.
آثار علمی
از جمله کتابهایش که متجاوز از پنجاه عنوان است، عبارتند از:۱- تقریرات فقه و اصول اساتید خود در قم و نجف اشرف (خطی)۲- اصول الفوائد الغرویه بر گرفته از درس اصول اساتید خویش (۲ ج: مباحث الفاظ و اصول عملیه)۳- حاشیه بر مکاسب (خطی)۴- رساله در مکاسب محرمه (خطی)۵- فصل الخصومه فی الورود و الحکومه (خطی)۶- فروع دین و نصوص احکام یا فقه فارسی (۴ ج)۷- راهنمای حج۸- خداشناسی (ج ۱)۹- الدین فی طور الاجتماع (۵ ج، سه جلد آن به چاپ رسیده)۱۰- ستون دین۱۱- روحانیت در اسلام (۲ ج)۱۲- مرامنامه اتحاد روحانیون و علمای اسلام۱۳- السیف المشتهر فی تحقیق اسم المصدر (این کتاب که بسیار مورد تشویق مرحوم شیخ محمد رضا اصفهانی قرار گرفت، خطی است)۱۴- هدیه عید نوروز یا عروس مدینه۱۵- خودآموز علم بلاغت۱۶- خودآموز صرف زبان عربی۱۷- انتخابات اساسی حکومت ملی یا اصلاح مجلس شورای ملی۱۸- کانون حکمت قرآن (تفسیر سوره لقمان)۱۹- کانون عفت قرآن (تفسیر سوره یوسف)۲۰- ترجمه و شرح اصول کافی (۴ ج)۲۱- ترجمه و شرح روضه کافی۲۲- ترجمه امالی شیخ صدوق۲۳- ترجمه خصال صدوق۲۴- ترجمه کمال الدین و تمام النعمه۲۵- ترجمه کنز الفوائد کراجکی به نام «گنجینه معارف شیعه امامیه»۲۶- ترجمه نفس المهموم محدث قمی به نام «رموز الشهاده»۲۷- ترجمه جلد دوم الکنی و الالقاب به نام «مشاهیر دانشمندان اسلام»۲۸- ترجمه (شیوا و متین) «مفاتیح الجنان»۲۹- ترجمه بحار الانوار- کتاب السماء و العالم به نام «آسمان و جهان» (۱۰ ج)۳۰- ترجمه «تحف العقول»۳۱- ترجمه «الغارات» ابو ابراهیم ثقفی۳۲- حمزه سالار شهیدان در جنگ احد۳۳- همت بلند، پرتوی از زندگانی سید الشهداء ترجمه «سمو المعنی فی سمو الذات».۳۴- نیز در مقدمه کتابهایی که ترجمه کرده است، شرح احوال مؤلف و معرفی کتاب را به تفصیل نگاشته که خود کتابی جداگانه را تشکیل می دهد.۳۵- دیوان اشعار (خطی).۳۶- حکومت شاهی مایه تباهی (تأیید جمهوری اسلامی).۳۷- پاسداری از حکومت جمهوری اسلامی. ۳۸- مروارید حکمت (نظم کلمات قصار علی علیه السلام در نهج البلاغه).
تاریخ وفات
این مرد بزرگ از تمام اساتید خویش اجازه اجتهاد و روایت داشته و اجازه اجتهادش از مرحوم آیت الله حائری بسیار قابل توجه است. آن عالم فرزانه پس از عمری سرشار از خدمات دینی، اجتماعی و علمی در ۹۵ سالگی در تاریخ ۵ محرم الحرام ۱۴۱۶ ق (۱۴ خرداد ۱۳۷۴ ش) بدرود حیات گفت و در صحن حرم مطهر حضرت عبد العظیم حسنی - علیه السلام- به خاک سپرده شد.
منبع
...
وی پس از سال ۱۳۲۰ ق در کمره (اطراف خمین) در بیت علم و تقوا و فضیلت دیده به جهان گشود و پس از پشت سر نهادن دوران کودکی و طی تحصیلات مکتب خانه، نزد پدر بزرگوارش- مرحوم حجه الاسلام حاج شیخ محمد که از علمای تحصیل کرده حوزه علمیه اصفهان بود- مقدمات علوم را تا سطوح بیاموخت، سپس برای ادامه تحصیل به اراک رفت و پس از چند ماه در سال ۱۳۴۱ ق به قم مهاجرت کرد و به تکمیل تحصیلات و فراگیری سطوع عالیه اشتغال ورزید.آنگاه به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ عبد الکریم حائری حاضر شده و از مباحث فقهی و اصولی آن مرد بزرگ بهره ها برد و همزمان با آن از درسهای آیات عظام: حاج سید ابو الحسن اصفهانی و میرزای نائینی (که به خاطر اعتراض به سیاستهای دولت وابسته به انگلیس ملک فیصل در عراق همراه با آیات عظام: شیخ محمد حسین اصفهانی ، سید عبد الحسین حجت ، سید علی شهرستانی و شیخ مهدی خالصی به ایران- قم- تبعید شده بودند) فراوان بهره برد.نیز در سال ۱۳۴۶ ق که علمای اصفهان به عنوان مخالفت با حکومت رضا خان به قم مهاجرت کرده بودند به درس مرحوم آیت الله العظمی حاج شیخ محمد رضا مسجد شاهی اصفهانی حاضر شده و از درسهای عمومی و خصوصی وی بهره برد و مورد توجه خاص استاد قرار گرفت.وی این درسها را با فرزند استاد، مرحوم آیت الله حاج آقا مجد الدین مباحثه می کرد. در سال ۱۳۴۷ ق به اصفهان رفت و به مدت دو سال مهمان استاد بود و از درسها و معاشرتهای او بهره شایان برد. در سال ۱۳۴۹ ق به نجف رفت و در آنجا از محضر حضرات آیات عظام: سید ابو الحسن اصفهانی ، میرزای نائینی و آقا ضیاء عراقی بهره های فراوان برد و مبانی فقه و اصول خویش را استوار ساخت.آیت الله فقید در سال ۱۳۵۸ ق (۱۳۱۸ ش) پس از مراجعت به ایران و از اندکی اقامت در وطن خویش، به شهر ری کوچید و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید. فقید سعید تا پایان زندگی به تدریس خارج فقه و اصول، تالیف، ترجمه، راهنمایی مردم، اقامه جماعت اشتغال داشت و زهد فراوان و قناعت بسیار از زندگی اش مشهود بود.بر روزه گرفتن سه ماه رجب و شعبان و رمضان، نوافل یومیه، تهجد و شب زنده داری، رعایت مستحبات و پرهیز از مکروهات، بی اعتنایی به زخارف دنیا پای می فشرد و دو بار پیاده به حج خانه خدا مشرف شد. از ذوقی عالی و طبعی سرشار برخوردار بود و شعر عربی و فارسی را روان می سرود. از آثار فراوانش تبحر و مهارت او در فقه، اصول، تفسیر ، کلام و عقاید ، تاریخ ، تراجم ، ادبیات عرب و عجم، لغت، حدیث، ملل و مذاهب اسلامی، معانی و بیان، و غیره مشهود است.
آثار علمی
از جمله کتابهایش که متجاوز از پنجاه عنوان است، عبارتند از:۱- تقریرات فقه و اصول اساتید خود در قم و نجف اشرف (خطی)۲- اصول الفوائد الغرویه بر گرفته از درس اصول اساتید خویش (۲ ج: مباحث الفاظ و اصول عملیه)۳- حاشیه بر مکاسب (خطی)۴- رساله در مکاسب محرمه (خطی)۵- فصل الخصومه فی الورود و الحکومه (خطی)۶- فروع دین و نصوص احکام یا فقه فارسی (۴ ج)۷- راهنمای حج۸- خداشناسی (ج ۱)۹- الدین فی طور الاجتماع (۵ ج، سه جلد آن به چاپ رسیده)۱۰- ستون دین۱۱- روحانیت در اسلام (۲ ج)۱۲- مرامنامه اتحاد روحانیون و علمای اسلام۱۳- السیف المشتهر فی تحقیق اسم المصدر (این کتاب که بسیار مورد تشویق مرحوم شیخ محمد رضا اصفهانی قرار گرفت، خطی است)۱۴- هدیه عید نوروز یا عروس مدینه۱۵- خودآموز علم بلاغت۱۶- خودآموز صرف زبان عربی۱۷- انتخابات اساسی حکومت ملی یا اصلاح مجلس شورای ملی۱۸- کانون حکمت قرآن (تفسیر سوره لقمان)۱۹- کانون عفت قرآن (تفسیر سوره یوسف)۲۰- ترجمه و شرح اصول کافی (۴ ج)۲۱- ترجمه و شرح روضه کافی۲۲- ترجمه امالی شیخ صدوق۲۳- ترجمه خصال صدوق۲۴- ترجمه کمال الدین و تمام النعمه۲۵- ترجمه کنز الفوائد کراجکی به نام «گنجینه معارف شیعه امامیه»۲۶- ترجمه نفس المهموم محدث قمی به نام «رموز الشهاده»۲۷- ترجمه جلد دوم الکنی و الالقاب به نام «مشاهیر دانشمندان اسلام»۲۸- ترجمه (شیوا و متین) «مفاتیح الجنان»۲۹- ترجمه بحار الانوار- کتاب السماء و العالم به نام «آسمان و جهان» (۱۰ ج)۳۰- ترجمه «تحف العقول»۳۱- ترجمه «الغارات» ابو ابراهیم ثقفی۳۲- حمزه سالار شهیدان در جنگ احد۳۳- همت بلند، پرتوی از زندگانی سید الشهداء ترجمه «سمو المعنی فی سمو الذات».۳۴- نیز در مقدمه کتابهایی که ترجمه کرده است، شرح احوال مؤلف و معرفی کتاب را به تفصیل نگاشته که خود کتابی جداگانه را تشکیل می دهد.۳۵- دیوان اشعار (خطی).۳۶- حکومت شاهی مایه تباهی (تأیید جمهوری اسلامی).۳۷- پاسداری از حکومت جمهوری اسلامی. ۳۸- مروارید حکمت (نظم کلمات قصار علی علیه السلام در نهج البلاغه).
تاریخ وفات
این مرد بزرگ از تمام اساتید خویش اجازه اجتهاد و روایت داشته و اجازه اجتهادش از مرحوم آیت الله حائری بسیار قابل توجه است. آن عالم فرزانه پس از عمری سرشار از خدمات دینی، اجتماعی و علمی در ۹۵ سالگی در تاریخ ۵ محرم الحرام ۱۴۱۶ ق (۱۴ خرداد ۱۳۷۴ ش) بدرود حیات گفت و در صحن حرم مطهر حضرت عبد العظیم حسنی - علیه السلام- به خاک سپرده شد.
منبع
...
wikifeqh: محمدباقر_کمره ای