محمدباقر واثق همدانی اصفهانی

[ویکی فقه] شیخ محمدباقر واثق همدانی، عالم فاضل و ادیب شاعر، در اصفهان می باشد.
حاج شیخ محمدباقر همدانی متخلّص به «واثق» فرزند آقا ملّاحسنعلی بن محمّد بن میرزای همدانی، عالم فاضل و ادیب شاعر. در سال ۱۲۷۴ه. ق در همدان متولّد شده و در ۱۲۹۵ برای تکمیل تحصیلات خود به اصفهان آمده نزد ملّامحمّدباقر فشارکی و دیگران تلمّذ نمود و در علوم مختلف چون ریاضیات، کلام، فقه، حکمت منطق، تجوید و خصوصاً ادبیات فارسی و عرب تبحّر یافت. وی سال ها در مدرسه صدر به تدریس صرف و نحو، معانی و بیان، فقه و اصول و منطق مشغول بود. وی دختر میرزا محمدعلی خوشنویس را به همسری خود انتخاب کرد و سرانجام در شنبه ۱۲ ربیع الثانی ۱۳۳۶ه. ق وفات یافته در صحن تکیه تویسرکانی در تخت فولاد مدفون شد.
تألیفات
وی را آثار و تالیفاتی است از آن جمله: ۱. «دیوان اشعار» قریب به دو هزار بیت ۲. «لیلی و مجنون» ۳. «نصح الحبیب»، بر وزن مثنوی مولوی که در سال ۱۳۱۵ه. ق آن را به نظم آورده است. ۴. تصحیح برخی از مجلدات بحارالانواراز اشعار اوست: به قصد آنکه زمانی ز تو کناره کنم ••••• گرفته مصحف حق گفتم استخاره کنمگشودم آیه قرآن و بود نهی صریح ••••• به حیرتم که به نهی خدا چه چاره کنمز استخاره فرقان چو گشته ام مایوس ••••• دگر به هر که رسم حال استشاره کنمز فرقت تو عزیزم تمام شب ها را ••••• دو دست خود به دعا چشم بر ستاره کنم.
نیراصفهانی، حبیب الله، معادن الافادات، ج۲، ص۲۶.
۱. ↑ نیراصفهانی، حبیب الله، معادن الافادات، ج۲، ص۲۶.۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، رجال اصفهان یا تذکره القبور، ص۳۷-۳۸.۳. ↑ معلم حبیب آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۶، ص۲۰۷۵.۴. ↑ آقابزرگ اصفهانی، محمدمحسن، نقباء البشر، ج۱، ص۲۰۶.۵. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۳۲۸-۳۲۹.۶. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، سیری در تاریخ تخت فولاد، ص۹۹.
منبع
...