[ویکی فقه] شیخ محمّدباقر شریعتی دهاقانی، عالم فاضل محقّق، در اصفهان می باشد.
حاج شیخ محمدباقر بن حاج شیخ محمدحسین شریعتی، عالم فاضل محقّق. در حدود سال ۱۳۲۲ق در دهاقان متولّد شد و جهت تحصیل علوم دینی به اصفهان رفته نزد حاج میرزا احمد مدرس، حاج آقا رحیم ارباب، شیخ محمدحسن قاضی عسکر، میرزا علی آقا شیرازی و حاج میرزا محمّد علی نجفی تلمّذ نمود. سپس در قم نزد آیات عظام و علمای اعلام حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، حاج سیدمحمدتقی خوانساری، حاج سیّدمحمّدرضا گلپایگانی، شیخ محمّدعلی حائری قمی، حاج شیخ عباس علی شاهرودی و فیض قمی ادامه تحصیل داده و برای تکمیل آن راهی نجف اشرف شد و در آن سرزمین مقدّس نزد آیات عظام آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی، حاج شیخ محمّدکاظم شیرازی، حاج شیخ محمّدحسین کمپانی، حاج آقا ضیاءالدّین عراقی، حاج سیّد جواد تبریزی و حاج شیخ موسی خوانساری درس خواند و به اجتهاد نائل شد. در سال ۱۳۹۱ق پس از تصمیم دولت عراق برای اخراج ایرانیان مقیم عراق، به قم بازگشت و به تبلیغ دین و تحقیق پرداخت و سرانجام در روز یکشنبه ۵ رجب ۱۴۰۶ق در حدود سن ۸۴ سالگی در قم وفات یافته و در قبرستان باغ بهشت قم مدفون گردید.
تألیفات
این کتب از اوست: ۱. «دعا و آداب دعا» ۲. «تلخیص ج۱۴ بحارالانوار» ۳. «ایقاظ البشر»، مطبوع ۴. «البیان فی معرفة اهل الایمان»، مطبوع ۵. «فهرست جواهر الکلام» ۶. «عقیدة الشیعه»، مطبوع ۷. «منتخب المواعظ»، مطبوع ۸. «منتخب الدّعاء»
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۴۷.
۱. ↑ شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۴۷.۲. ↑ عناقه، عبدالرحیم واصغر محمدی، سیمای دهاقان، ص۲۹۳-۲۹۴.۳. ↑ جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۳، ص۱۳۹۸-۱۳۹۹.۴. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، زندگینامه علّامه مجلسی، ج۲، ص۲۸۶.
منبع
...
حاج شیخ محمدباقر بن حاج شیخ محمدحسین شریعتی، عالم فاضل محقّق. در حدود سال ۱۳۲۲ق در دهاقان متولّد شد و جهت تحصیل علوم دینی به اصفهان رفته نزد حاج میرزا احمد مدرس، حاج آقا رحیم ارباب، شیخ محمدحسن قاضی عسکر، میرزا علی آقا شیرازی و حاج میرزا محمّد علی نجفی تلمّذ نمود. سپس در قم نزد آیات عظام و علمای اعلام حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، حاج سیدمحمدتقی خوانساری، حاج سیّدمحمّدرضا گلپایگانی، شیخ محمّدعلی حائری قمی، حاج شیخ عباس علی شاهرودی و فیض قمی ادامه تحصیل داده و برای تکمیل آن راهی نجف اشرف شد و در آن سرزمین مقدّس نزد آیات عظام آقا سیّد ابوالحسن اصفهانی، حاج شیخ محمّدکاظم شیرازی، حاج شیخ محمّدحسین کمپانی، حاج آقا ضیاءالدّین عراقی، حاج سیّد جواد تبریزی و حاج شیخ موسی خوانساری درس خواند و به اجتهاد نائل شد. در سال ۱۳۹۱ق پس از تصمیم دولت عراق برای اخراج ایرانیان مقیم عراق، به قم بازگشت و به تبلیغ دین و تحقیق پرداخت و سرانجام در روز یکشنبه ۵ رجب ۱۴۰۶ق در حدود سن ۸۴ سالگی در قم وفات یافته و در قبرستان باغ بهشت قم مدفون گردید.
تألیفات
این کتب از اوست: ۱. «دعا و آداب دعا» ۲. «تلخیص ج۱۴ بحارالانوار» ۳. «ایقاظ البشر»، مطبوع ۴. «البیان فی معرفة اهل الایمان»، مطبوع ۵. «فهرست جواهر الکلام» ۶. «عقیدة الشیعه»، مطبوع ۷. «منتخب المواعظ»، مطبوع ۸. «منتخب الدّعاء»
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۴۷.
۱. ↑ شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۱۴۷.۲. ↑ عناقه، عبدالرحیم واصغر محمدی، سیمای دهاقان، ص۲۹۳-۲۹۴.۳. ↑ جواهرکلام، عبدالحسین، تربت پاکان قم، ج۳، ص۱۳۹۸-۱۳۹۹.۴. ↑ مهدوی، سیدمصلح الدین، زندگینامه علّامه مجلسی، ج۲، ص۲۸۶.
منبع
...
wikifeqh: محمد_باقر_دهاقانی_اصفهانی